Belgian Grand Prix 1981
Belgian Grand Prix 1981 oli Formula 1 -sarjan osakilpailu, joka ajettiin 17. toukokuuta 1981 Zolderin radalla Belgiassa. Kilpailun voitti Williamsilla ajanut Carlos Reutemann, jolle voitto oli kauden toinen. Kisaviikonlopun aikana koettiin kuljettajien järjestämiä mielenilmauksia rataturvallisuudesta, mekaanikot saivat vakavia vammoja (yksi kuoli myöhemmin) ja uusintalähdön jälkeinen kilpailu keskeytettiin sateen vuoksi.[1]
Tulokset
Sija | Nro | Kuljettaja | Talli | Kierrokset | Aika/keskeytys | Lähtöruutu | Pisteet |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | Carlos Reutemann | Williams-Ford | 54 | 1.16.31,61 | 1 | 9 |
2 | 26 | Jacques Laffite | Ligier-Matra | 54 | + 36,06 | 9 | 6 |
3 | 12 | Nigel Mansell | Lotus-Ford | 54 | + 43,69 | 10 | 4 |
4 | 27 | Gilles Villeneuve | Ferrari | 54 | + 47,64 | 7 | 3 |
5 | 11 | Elio de Angelis | Lotus-Ford | 54 | + 49,20 | 14 | 2 |
6 | 3 | Eddie Cheever | Tyrrell-Ford | 54 | + 52,51 | 8 | 1 |
7 | 7 | John Watson | McLaren-Ford | 54 | + 1.01,66 | 5 | |
8 | 28 | Didier Pironi | Ferrari | 54 | + 1.32,04 | 3 | |
9 | 23 | Bruno Giacomelli | Alfa Romeo | 54 | + 1.35,58 | 17 | |
10 | 22 | Mario Andretti | Alfa Romeo | 53 | + 1 krs. | 18 | |
11 | 14 | Marc Surer | Ensign-Ford | 52 | + 2 krs. | 15 | |
12 | 4 | Michele Alboreto | Tyrrell-Ford | 52 | + 2 krs. | 19 | |
13 | 31 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Ford | 50 | + 4 krs. | 24 | |
Kesk. | 6 | Hector Rebaque | Brabham-Ford | 39 | Ulosajo | 21 | |
Kesk. | 25 | Jean-Pierre Jabouille | Ligier-Matra | 35 | Voimasiirto | 16 | |
Kesk. | 21 | Chico Serra | Fittipaldi-Ford | 29 | Moottori | 20 | |
Kesk. | 32 | Beppe Gabbiani | Osella-Ford | 22 | Moottori | 22 | |
Kesk. | 1 | Alan Jones | Williams-Ford | 19 | Ulosajo | 6 | |
Kesk. | 8 | Andrea de Cesaris | McLaren-Ford | 11 | Vaihdelaatikko | 23 | |
Kesk. | 5 | Nelson Piquet | Brabham-Ford | 10 | Kolari (Jones) | 2 | |
Kesk. | 20 | Keke Rosberg | Fittipaldi-Ford | 10 | Vaihdelaatikko | 11 | |
Kesk. | 15 | Alain Prost | Renault | 2 | Kytkin | 12 | |
Kesk. | 29 | Riccardo Patrese | Arrows-Ford | 0 | Kolari (Stohr) | 4 | |
Kesk. | 30 | Siegfried Stohr | Arrows-Ford | 0 | Kolari (Patrese) | 13 | |
DNQ | 18 | Derek Daly | March-Ford | ||||
DNQ | 16 | René Arnoux | Renault | ||||
DNQ | 17 | Eliseo Salazar | March-Ford | ||||
DNQ | 9 | Slim Borgudd | ATS-Ford | ||||
DNQ | 33 | Patrick Tambay | Theodore-Ford | ||||
DNQ | 36 | Derek Warwick | Toleman-Hart | ||||
DNQ | 35 | Brian Henton | Toleman-Hart |
Muuta
- Paalupaikka: Carlos Reutemann – 1.22,28
- Nopein kierros: Carlos Reutemann – 1.23,30 (kierroksella 37)
- Didier Pironin 50:s Grand Prix
- Piercarlo Ghinzani ensimmäinen Grand Prix
- Nigel Mansellin uran ensimmäiset MM-pisteet ja ensimmäinen palkintosija
- Matran 100:s Grand Prix
Tilanne kuljettajien MM-sarjassa
Sija | Kuljettaja | Pisteet |
---|---|---|
1 | Carlos Reutemann | 34 |
2 | Nelson Piquet | 22 |
3 | Alan Jones | 18 |
4 | Riccardo Patrese | 10 |
5 | Jacques Laffite | 7 |
6 | Elio de Angelis | 5 |
7 | Nigel Mansell | 4 |
Alain Prost | 4 | |
9 | Mario Andretti | 3 |
Eddie Cheever | 3 | |
Hector Rebaque | 3 | |
Marc Surer | 3 | |
Gilles Villeneuve | 3 | |
14 | René Arnoux | 2 |
Didier Pironi | 2 | |
16 | Andrea de Cesaris | 1 |
Patrick Tambay | 1 |
Lähteet
Formula 1 -luokan Belgian Grand Prix’t
1950-luku | 1950 | 1951 | 1952 | 1953 | 1954 | 1955 | 1956 | 1957 | 1958 | 1959 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1960-luku | 1960 | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 |
1970-luku | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 |
1980-luku | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 |
1990-luku | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 |
2000-luku | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 |
2010-luku | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 |
2020-luku | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | |||||
Radat | Circuit de Spa-Francorchamps (1950–1956, 1958, 1960–1968, 1970, 1983, 1985–2002, 2004–2005, 2007–) Nivelles-Baulers (1972, 1974) Circuit Zolder (1973, 1975–1982, 1984) |