Antoon Aarts

Antoon Aarts
Antoon Aarts in 1949, als schrijver gekend als T Lindekruis
Algemene informatie
Volledige naam Hubertus Jozef Antoon Aarts[1]
Geboren 10 juni 1902[1]
Lier[1]
Overleden 17 januari 1978[1]
Wilrijk[1]
Nationaliteit Belg
Bekend van medebedenker van de Chiro-jeugdbeweging, Stichter van de Jongensbond en Madeliefjes Sint-Rochus Deurne, schrijver van talloze jeugdboeken, en leraar godsdienst in het Koninklijk Atheneum van Antwerpen
Carrière
21/04/1930 priesterwijding
08/05/1930 leraar Onze-Lieve-Vrouwecollege Boom
16/03/1932 onderpastoor Tienen, Heilig Hart
29/01/1934 onderpastoor Sint Rochus Deurne
10/09/1946 leraar godsdienst Koninklijk Atheneum Antwerpen
31/08/1966 op rust
Familie
Vader Hubertus Aarts
Moeder Maria Volkaerts

Antoon Aarts (Lier, 10 juni 1902 - Wilrijk 17 januari 1978)[2] was een Vlaams priester die vooral gekend is als medebedenker van de Chirojeugd[3], stichter van Kristi-jongens en Jongensbond Sint-Rochus. Als schrijver, gekend als Theo Lindekruis, schreef hij voornamelijk jeugdboeken.[4][5]

Levensloop

Antoon Aarts groeide op in een gezin met vijf kinderen.[2] Als oudste zoon startte Aarts een seminarie-opleiding op 30 september 1926 om op 21 april 1930 tot priester gewijd te worden.

Priester Aarts begon als leraar aan het O.L.Vrouwecollege in Boom. Na een korte periode als onderpastoor in Tienen, werd hij in 1934 onderpastoor in Deurne en later leraar katholieke godsdienst aan het Koninklijk Atheneum van Antwerpen. In de jaren 30 schreef hij onder pseudoniem T. Lindekruis een aantal christelijk geïnspireerde jongensboeken[6] en vier Vlaamse Filmpjes. Zijn Vlaamse Filmpjes waren humoristisch en tevens waarheidsgetrouw. Hij bewees hiermee dat hij de toenmalige jeugd door en door kende en dat hij goed wist hoe hij met jongeren om kon gaan.[6] In totaal schreef T. Lindekruis meer dan dertig, voornamelijk religieus opvoedende, jeugdromans.

Als onderpastoor in Tienen richtte Aarts in 1933 de nieuwe jeugdbeweging Kristi-jongens op die geïnspireerd werd op enerzijds eigen ervaringen van scoutisme en KSA en anderzijds studies over de Duitse jeugdbewegingen Neudeutschland en Quickborn. Ze was niet in lijn met de Katholieke Actie en op 13 december 1933 verboden door het aartsbisdom[7]. Aarts werd overgeplaatst naar de Sint Rochus-parochie te Deurne. Hier kon hij zijn ideeën wel uitwerken en stichtte op 2 april 1934 de Jongensbond Sint Rochus en enkele maanden later de meisjesgroep Madeliefjes Sint Rochus.[8]

Aarts had goede contacten met Jos Cleymans, secretaris van het Jeugdverbond voor Katholieke Actie. Ze werkten vernieuwende ideeën uit die leidden tot het ontstaan van de Chirojeugd. Aarts hield zich veel bezig met de thematiek en vormgeving. Hij schreef o.a. de Vlaggegroet en de Strijdkreet en liederen zoals Trouw! Tot Weerziens! En Kerels!. Aarts publiceerde in "Het Katholiek Patronaat" artikels over "Jeugd en romantiek" en volledige scenario's voor massaspelen waaronder de eerste Meivaart[9] en de eerste Chiromale[10] van 1935. De ”Belijdenis” die hij in "zijn" Rochus-jeugdbeweging gebruikte werden later overgenomen door de Landsbond.[11]

Priester Aarts was aalmoezenier op CM-kampen en bestuurslid van "Kunstenaars voor de Jeugd".

Na zijn dood verscheen het artikel in GVA: "Antoon Aarts was de geestelijke vader van de Chirojeugd"[12] waarin beschreven werd hoe de ideeën van Aarts werden overgenomen en de Chirojeugd vorm gaf.

Prijzen

  • Voor Lied van mijn Land kreeg Aarts in 1953 de Prijs van de provincie Antwerpen voor beste jeugdboek.[6]
  • In 1955 ontving hij de Antwerpse Provinciale Prijs voor Letterkunde.[6]

Bibliografie

Yolanda's tocht naar het geluk (1948)
  • Harde Strijd. Mechelen A. Steemans (1931). [13]
  • Padvinder. Antwerpen: Jongensleven (1931).
  • Kristi-jongens. Kortijk Steenlandt (1932).
  • In een dag en een nacht. Kortrijk Steenlandt (1932).
  • Wiet-Blotte-Rie (Vlaamsche Filmkens nr. 60). Uitgeverij Averbode (1932).
  • Blekke en Knor (Vlaamsche Filmkens nr. 110). Uitgeverij Averbode (1932).
  • Blekke en Knor vieren Guldensporenslag (Vlaamsche Filmkens nr. 132). Uitgeverij Averbode (1933).
  • De Madonna Hoeve (Vlaamsche Filmkens nr 146). Uitgeverij Averbode (1933).
  • Knopske. Uitgeverij Averbode (1936).
  • Op trektocht. De Oogst (1936). [14]
  • Joris De Durver. De Oogst (1936).
  • Ophorus de Sterke. De Oogst (1938).
  • Simone. Vlaamsche Boekcentrale (1942).
  • Simone en Herman. Vlaamsche Boekcentrale (1942).
  • Paulus De Vurige. Davidsfonds (1943). [15]
  • Jongenseer. Vlaamsche Boekcentrale (1943).
  • Pak aan, kameraad!. Vlaamsche Boekcentrale (1944), pp. 142. [16]
  • Rita. Vlaamsche Boekcentrale (1944).
  • Gerda Vermeer. Vlaamsche Boekcentrale (1944).
  • Christophoros de Sterke. Vlaamsche boekcentrale (1945). [17]
  • Voor outer en heerd. Vlaamsche Boekcentrale (1945).
  • Roeland, de trouwe paladijn!. Vlaamsche boekcentrale (1947).
  • Moeder, ik vraag vergiffenis!.... Vlaamsche boekcentrale (1947).
  • Yolanda's tocht naar het geluk. Vlaamsche boekcentrale (1948).
  • Grietje's lente. Sint-Nobertus-Boekhandel (1950).
  • Het signaal staat op groen. Vlaamsche Boekcentrale (1952).
  • Renne. Vanmelle Gent (1952).
  • Lied van mijn land. Vlaamsche boekcentrale (1952).
  • Volhouden, Mieke !. Heideland (1954).
  • Vlaggen op de Tannenalp. Landsbond der Christelijke Mutualiteiten (1954), pp. 128.
  • Betsy Buelens. Vlaamsche Boekcentrale (1956).

Externe links

  • Profiel van Aarts op Odis
  • Antoon Aarts
Bibliografische informatie
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b c d e Bidprentje Antoon Aarts. Geraadpleegd op 9 april 2022.
  2. ↑ a b Meulepas :: Familie Aarts. www.meulepas.org. Geraadpleegd op 26 juli 2023.
  3. ↑ Marnix Beyen (2001). Jeugdbewegingen en historisch besef in Vlaanderen, 1920-1965. Journal of Belgian History 8: 47
  4. ↑ Rita Ghesquiere, Helma van Lierop-Debrauwer, Vanessa Joosen (2014). Een land van waan en wijs: geschiedenis van de Nederlandse jeugdliteratuur. Atlas Contact. ISBN 9045027674. Geraadpleegd op 7 april 2022.
  5. ↑ Vos, Herman (1967). T. Lindekruis is vijfenzestig!. Vlaanderen 8
  6. ↑ a b c d John Rijpens (2010). Vlaamse filmpjes: troetelkind of ondergeschoven kindje? : waar Vlaamse jeugdauteurs het schrijven leerden. Asp/Vubpress/Upa, pp. 368. ISBN 9054877936. Geraadpleegd op 7 april 2022.
  7. ↑ Filip Coussée (2006). De pedagogiek van het jeugdwerk. Gent: Academia Press, pp. 148. ISBN 9038210264.
  8. ↑ Jongensbond & Madeliefjes Sint Rochus - Antoon Aarts. Geraadpleegd op 25 april 2022.
  9. ↑ Aarts, Antoon (maart 1935). De Meivaart. Het Katholiek Patronaat: Leidingsblad Jeugdverbond voor katholieke actie. 1935: 145-148
  10. ↑ Aarts, Antoon (juli 1935). Onze eerste XP-Male! Hoezee!. Het Katholiek Patronaat: Leidingsblad Jeugdverbond voor katholieke actie. 1935 (10): 11-17
  11. ↑ Walter Baeten (1993). Patronaten worden Chiro. Davidsfonds Leuven, pp. 150-151.
  12. ↑ C, J, "Antoon Aarts was de geestelijke vader van de Chirojeugd", Gazet van Antwerpen, 7 april 1978, pp. 3.
  13. ↑ Boeken van Théo Lindekruis in de catalogus WorldCat. www.worldcat.org.
  14. ↑ Boeken van Théo Lindekruis in de collectie van de Koninklijke Bibliotheek van België. opac.kbr.be. Geraadpleegd op 10 april 2022.
  15. ↑ Boeken van Théo Lindekruis in de collectie van de Universiteit Gent. lib.ugent.be. Geraadpleegd op 10 april 2022.
  16. ↑ J. Burvenich (1945). Boekbespreking. Streven 12: 297
  17. ↑ Boeken van Théo Lindekruis in de collectie van de Gentse Wetenschappelijke Bibliotheken. www.cageweb.be.