Atletiek op de Olympische Zomerspelen 2008

Atletiek op de
Olympische Zomerspelen 2008
Baanevenementen
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
400 mmannenvrouwen
800 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
5000 mmannenvrouwen
10000 mmannenvrouwen
100 m hordenvrouwen
110 m hordenmannen
400 m hordenmannenvrouwen
3000 m steeplechasemannenvrouwen
4×100 m estafettemannenvrouwen
4×400 m estafettemannenvrouwen
Wegevenementen
Marathonmannenvrouwen
20 km snelwandelenmannenvrouwen
50 km snelwandelenmannen
Veldevenementen
Verspringenmannenvrouwen
Hink-stap-springenmannenvrouwen
Hoogspringenmannenvrouwen
Polsstokhoogspringenmannenvrouwen
Kogelstotenmannenvrouwen
Discuswerpenmannenvrouwen
Speerwerpenmannenvrouwen
Kogelslingerenmannenvrouwen
Gecombineerde evenementen
Zevenkampvrouwen
Tienkampmannen
De halve finales van de 200 m bij de vrouwen

Atletiek is een van de sporten die beoefend werden tijdens de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking. De atletiekonderdelen werden afgewerkt tijdens de laatste tien dagen van de spelen. Dit betekent dat er op 15 augustus begonnen werd en dat op 24 augustus de laatste medailles uitgereikt werden. De onderdelen vonden plaats in het Olympisch Stadion, ook wel het Vogelnest genoemd. Atletiek wordt op de Olympische Spelen op de baan en op de weg verwerkt.

De onderdelen zijn voor mannen en vrouwen vrijwel gelijk. De mannen hadden 24 onderdelen waar een gouden medaille verdiend kon worden, bij de vrouwen waren dat er 23. Bij de vrouwen ontbrak het snelwandelen over 50 kilometer. Andere kleine verschillen waren: de meerkamp is voor mannen de tienkamp en voor vrouwen de zevenkamp, de korte hordeloop gaat bij de mannen over 110 meter en bij de vrouwen over 100 meter.

Kwalificatie-eisen

Elke NOC mocht drie atleten per onderdeel afvaardigen, indien ze allemaal hadden voldaan aan de A kwalificatie. Ze mochten één atleet afvaardigen als hij/zij voldaan heeft aan de B kwalificatie-eis. Voor de estafettes werden door de IAAF zestien teams uitgenodigd, één per land. De eisen moesten bereikt worden tijdens de kwalificatieperiode die vastgesteld was door de IAAF.

Zie Atletiek op de Olympische Zomerspelen 2008 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Uitslagen

Mannen

Onderdeel 1 Goud Goud 2 Zilver Zilver 3 Brons Brons
100 m Usain Bolt
Vlag van Jamaica JAM
9,69 WR Richard Thompson
Vlag van Trinidad en Tobago TRI
9,89 Walter Dix
Vlag van Verenigde Staten USA
9,91
200 m Usain Bolt
Vlag van Jamaica JAM
19,30 WR Shawn Crawford
Vlag van Verenigde Staten USA
19,96 Walter Dix
Vlag van Verenigde Staten USA
19,98
400 m LaShawn Merritt
Vlag van Verenigde Staten USA
43,75 Jeremy Wariner
Vlag van Verenigde Staten USA
44,74 David Neville
Vlag van Verenigde Staten USA
44,80
800 m Wilfred Bungei
Vlag van Kenia KEN
1.44,65 Ismail Ahmed Ismail
Vlag van Soedan SUD
1.44,70 Alfred Yego
Vlag van Kenia KEN
1.44,82
1500 m Asbel Kiprop[1]
Vlag van Kenia KEN
3.33,11 Nicholas Willis
Vlag van Nieuw-Zeeland NZL
3.34,16 Mehdi Baala
Vlag van Frankrijk FRA
3.34,21
5000 m Kenenisa Bekele
Vlag van Ethiopië ETH
12.57,82 OR Eliud Kipchoge
Vlag van Kenia KEN
13.02,80 Edwin Cheruiyot Soi
Vlag van Kenia KEN
13.06,22
10.000 m Kenenisa Bekele
Vlag van Ethiopië ETH
27.01,17 OR Sileshi Sihine
Vlag van Ethiopië ETH
27.02,77 Micah Kogo
Vlag van Kenia KEN
27.04,11
110 m horden Dayron Robles
Vlag van Cuba CUB
12,93 David Payne
Vlag van Verenigde Staten USA
13,17 David Oliver
Vlag van Verenigde Staten USA
13.18
400 m horden Angelo Taylor
Vlag van Verenigde Staten USA
47,25 Kerron Clement
Vlag van Verenigde Staten USA
47,98 Bershawn Jackson
Vlag van Verenigde Staten USA
48,06
3000 meter steeplechase Brimin Kipruto
Vlag van Kenia KEN
8.10,34 Mahiedine Mekhissi-Benabbadt
Vlag van Frankrijk FRA
8.10,49 Richard Mateelong
Vlag van Kenia KEN
8.11,01
4x100 m Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago[2]
Keston Bledman
Marc Burns
Emmanuel Callender
Richard Thompson
38,06 Vlag van Japan Japan
Naoki Tsukahara
Shingo Suetsugu
Shinji Takahira
Nobuharu Asahara
38,15 Vlag van Brazilië Brazilië
Vicente de Lima
Sandro Viana
Bruno de Barros
José Carlos Moreira
38,24
4x400 m Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
LaShawn Merritt
Angelo Taylor
David Neville
Jeremy Wariner
2.55,39 OR Vlag van de Bahama's Bahama's
Andretti Bain
Michael Mathieu
Andrae Williams
Chris Brown
2.58,03 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië [3]
Andrew Steele
Robert Tobin
Michael Bingham
Martyn Rooney
2.58,81
Marathon Samuel Wanjiru
Vlag van Kenia KEN
2:06.32 OR Jaouad Gharib
Vlag van Marokko MAR
2:07.16 Tsegay Kebede
Vlag van Ethiopië ETH
2:10.00
20 km snelwandelen Valeri Bortsjin
Vlag van Rusland RUS
1:19.01 Jefferson Pérez
Vlag van Ecuador ECU
1:19.15 Jared Tallent
Vlag van Australië AUS
1:19.42
50 km snelwandelen Alex Schwazer
Vlag van Italië ITA
3:37.09 OR Jared Tallent
Vlag van Australië AUS
3:39.27 Denis Nizjegorodov
Vlag van Rusland RUS
3:40.14
Verspringen Irving Saladino
Vlag van Panama PAN
8,34 m Godfrey Khotso Mokoena
Vlag van Zuid-Afrika RSA
8,24 m Ibrahim Camejo
Vlag van Cuba CUB
8,20 m
Hink-stap-springen Nelson Évora
Vlag van Portugal POR
17,67 m Phillips Idowu
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
17,62 m Leevan Sands
Vlag van Bahama's BAH
17,59 m NR
Hoogspringen Andrej Silnov
Vlag van Rusland RUS
2,36 m Germaine Mason
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
2,34 m Jaroslav Rybakov
Vlag van Rusland RUS
2,34 m
Polsstokhoogspringen Steven Hooker
Vlag van Australië AUS
5,96 m OR Jevgeni Loekjanenko
Vlag van Rusland RUS
5,85 m Derek Miles
Vlag van Verenigde Staten USA[4]
5,70 m
Kogelstoten Tomasz Majewski
Vlag van Polen POL
21,51 m Christian Cantwell
Vlag van Verenigde Staten USA
21,09 m Dylan Armstrong
Vlag van Canada CAN[5]
21,04 m NR
Discuswerpen Gerd Kanter
Vlag van Estland EST
68,82 m Piotr Małachowski
Vlag van Polen POL
67,82 m Virgilijus Alekna
Vlag van Litouwen LTU
67,79 m
Speerwerpen Andreas Thorkildsen
Vlag van Noorwegen NOR
90,57 m OR Ainārs Kovals
Vlag van Letland LAT
86,64 m Tero Pitkämäki
Vlag van Finland FIN
86,16 m
Kogelslingeren Primož Kozmus
Vlag van Slovenië SLO
82,02 m Vadzim Dzevjatowski[6]
Vlag van Wit-Rusland BLR
81,61 m Ivan Tsichan[6]
Vlag van Wit-Rusland BLR
81,51 m
Tienkamp Bryan Clay
Vlag van Verenigde Staten USA
8791 Andrej Krawtsjanka
Vlag van Wit-Rusland BLR
8551 Leonel Suárez
Vlag van Cuba CUB
8527 NR

Vrouwen

Onderdeel 1 Goud Goud 2 Zilver Zilver 3 Brons Brons
100 m Shelly-Ann Fraser
Vlag van Jamaica JAM
10,78 Sherone Simpson
Vlag van Jamaica JAM
Kerron Stewart
Vlag van Jamaica JAM
10,98
200 m Veronica Campbell-Brown
Vlag van Jamaica JAM
21,74 Allyson Felix
Vlag van Verenigde Staten USA
21,93 Kerron Stewart
Vlag van Jamaica JAM
22,00
400 m Christine Ohuruogu
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
49,62 Shericka Williams
Vlag van Jamaica JAM
49,69 Sanya Richards
Vlag van Verenigde Staten USA
49,93
800 m Pamela Jelimo
Vlag van Kenia KEN
1.54,87 WRJ Janeth Jepkosgei
Vlag van Kenia KEN
1.56,07 Hasna Benhassi
Vlag van Marokko MAR
1.56,73
1500 m Nancy Langat
Vlag van Kenia KEN
4.00,23 Iryna Lisjtsjynska
Vlag van Oekraïne UKR
4.01,63 Natalja Tobias
Vlag van Oekraïne UKR
4.01,78
5000 m Tirunesh Dibaba
Vlag van Ethiopië ETH
15.41,40 Meseret Defar
Vlag van Ethiopië ETH[7]
15.44,12 Sylvia Kibet
Vlag van Kenia KEN
15.44,96
10.000 m Tirunesh Dibaba
Vlag van Ethiopië ETH
29.54,56 OR AR Shalane Flanagan[7]
Vlag van Verenigde Staten USA
30.22,22 AR Linet Masai
Vlag van Kenia KEN
30.26,50 WRJ
100 m horden Dawn Harper
Vlag van Verenigde Staten USA
12,54 Sally McLellan
Vlag van Australië AUS
12,64 Priscilla Lopes-Schliep
Vlag van Canada CAN
12,64
400 m horden Melaine Walker
Vlag van Jamaica JAM
52,64 OR Sheena Tosta
Vlag van Verenigde Staten USA
53,70 Tasha Danvers
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
53,84
3000 meter steeplechase Goelnara Samitova-Galkina
Vlag van Rusland RUS
8.58,81 WR Eunice Jepkorir
Vlag van Kenia KEN
9.07,41 AR Tatjana Petrova[8]
Vlag van Rusland RUS
9.07,64
4x100 m Vlag van België België [9]
Olivia Borlée
Hanna Mariën
Élodie Ouédraogo
Kim Gevaert
42,54 NR Vlag van Nigeria Nigeria
Ene Franca Idoko
Gloria Kemasuode
Halimat Ismaila
Oludamola Osayomi
43,04 Vlag van Brazilië Brazilië
Rosemar Maria Neto
Lucimar Aparecida de Moura
Thaissa Presti
Rosângela Santos
43,14
4x400 m Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Mary Wineberg
Allyson Felix
Monique Henderson
Sanya Richards
3.18,54 Vlag van Jamaica Jamaica [10]
Novlene Williams
Shereefa Lloyd
Rosemarie Whyte
Shericka Williams
3.20,40 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië
Christine Ohuruogu
Kelly Sotherton
Marilyn Okoro
Nicola Sanders
3.22,68
Marathon Constantina Diță
Vlag van Roemenië ROU
2.26,44 Catherine Ndereba
Vlag van Kenia KEN
2.27,06 Zhou Chunxiu
Vlag van China CHN
2.27,07
20 km snelwandelen Olga Kaniskina
Vlag van Rusland RUS
1:26.31 OR Kjersti Plätzer
Vlag van Noorwegen NOR
1:27.07 NR Elisa Rigaudo
Vlag van Italië Italië
1:27.12
Verspringen Maurren Maggi
Vlag van Brazilië BRA
7,04 m Blessing Okagbare[11]
Vlag van Nigeria NGR
6,91 m Chelsea Hammond
Vlag van Jamaica JAM
6,79 m
Hink-stap-springen Françoise Mbango Etone
Vlag van Kameroen CMR
15,39 m OR AR Olga Rypakova[12]
Vlag van Kazachstan KAZ
15,11 m AR Yargelis Savigne[12]
Vlag van Cuba CUB
15,05 m
Hoogspringen Tia Hellebaut
Vlag van België BEL
2,05 NR Blanka Vlašić
Vlag van Kroatië CRO
2,05 m Chaunte Howard[13]
Vlag van Verenigde Staten USA
1,99 m
Polsstokhoogspringen Jelena Isinbajeva
Vlag van Rusland RUS
5,05 m WR Jennifer Stuczynski
Vlag van Verenigde Staten USA
4,80 m Svetlana Feofanova
Vlag van Rusland RUS
4,75 m
Kogelstoten Valerie Vili
Vlag van Nieuw-Zeeland NZL
20,56 m AR Misleydis González[14]
Vlag van Cuba CUB
19,50 m Gong Lijiao[14]
Vlag van China CHN
19,20 m
Discuswerpen Stephanie Brown-Trafton
Vlag van Verenigde Staten USA
64,74 m Olena Antonova[15]
Vlag van Oekraïne UKR
62,59 m Song Aimin
Vlag van China CHN
62,20
Speerwerpen Barbora Špotáková
Vlag van Tsjechië CZE
71,42 m AR Christina Obergföll[16]
Vlag van Duitsland GER
66,13 m Goldie Sayers
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
65,75 m NR
Kogelslingeren Yipsi Moreno[17]
Vlag van Cuba CUB
75,20 m Zhang Wenxiu
Vlag van China CHN
74,32 m Manuela Montebrun
Vlag van Frankrijk FRA
72,54 m
Zevenkamp Natalja Dobrynska
Vlag van Oekraïne UKR
6733 Hyleas Fountain[18]
Vlag van Verenigde Staten USA
6619 Kelly Sotherton[19]
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
6517

Afkortingenlijst

  • WR: Wereldrecord
  • OR: Olympisch record
  • AR: Werelddeelrecord
  • NR: Nationaal record
  • WRJ: Wereldrecord junioren
  • WL: Beste prestatie ter wereld tot dan in dat jaar
  • PB: Persoonlijk record
  • SB: Beste persoonlijke prestatie tot dan in dat jaar
  • DNF: opgegeven
  • DNS: niet gestart
  • DSQ: gediskwalificeerd

Medaillespiegel

Medaillespiegel atletiek
(na 47 van de 47 onderdelen)
Rang Land G S B Totaal
1 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 7 10 8 25
2 Vlag van Kenia Kenia 6 4 6 16
3 Vlag van Jamaica Jamaica 5 4 2 11
4 Vlag van Rusland Rusland 5 1 4 10
5 Vlag van Ethiopië Ethiopië 4 2 1 7
6 Vlag van Cuba Cuba 2 1 3 6
7 Vlag van België België 2 0 0 2
8 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 1 2 5 8
9 Vlag van Australië Australië 1 2 1 4
Vlag van Oekraïne Oekraïne 1 2 1 4
11 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 1 1 0 2
Vlag van Noorwegen Noorwegen 1 1 0 2
Vlag van Polen Polen 1 1 0 2
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago 1 1 0 2
15 Vlag van Brazilië Brazilië 1 0 2 3
16 Vlag van Italië Italië 1 0 1 2
17 Vlag van Kameroen Kameroen 1 0 0 1
Vlag van Tsjechië Tsjechië 1 0 0 1
Vlag van Estland Estland 1 0 0 1
Vlag van Panama Panama 1 0 0 1
Vlag van Portugal Portugal 1 0 0 1
Vlag van Roemenië Roemenië 1 0 0 1
Vlag van Slovenië Slovenië 1 0 0 1
24 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 0 2 1 3
25 Vlag van Nigeria Nigeria 0 2 0 2
26 Vlag van China China 0 1 3 4
27 Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 1 2 3
28 Vlag van de Bahama's Bahama's 0 1 1 2
Vlag van Marokko Marokko 0 1 1 2
30 Vlag van Kroatië Kroatië 0 1 0 1
Vlag van Ecuador Ecuador 0 1 0 1
Vlag van Duitsland Duitsland 0 1 0 1
Vlag van Japan Japan 0 1 0 1
Vlag van Kazachstan Kazachstan 0 1 0 1
Vlag van Letland Letland 0 1 0 1
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 0 1 0 1
Vlag van Soedan Soedan 0 1 0 1
38 Vlag van Canada Canada 0 0 2 2
39 Vlag van Finland Finland 0 0 1 1
Vlag van Litouwen Litouwen 0 0 1 1
Totaal 47 48 46 141

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  1. De aanvankelijke winnaar Rashid Ramzi werd in 2009 door het IOC gediskwalificeerd, nadat hij was betrapt op een overtreding van het dopingreglement.[1]. Gearchiveerd op 20 november 2020.
  2. Jamaica werd in 2017 gediskwalificeerd waardoor alle landen een plek opschoven. Gearchiveerd op 27 februari 2021.
  3. De Russische ploeg won de bronzen medaille op de 4x400 meter, maar moest deze na een positieve dopingtest weer inleveren [2]. Gearchiveerd op 3 april 2019.
  4. Denys Joertsjenko moest na een positieve test in 2017 zijn bronzen medaille bij het polsstokhoogspringen inleveren aan Derek Miles [3]. Gearchiveerd op 29 april 2021.
  5. Andrej Michnevitsj moest na een positieve test in 2013 zijn bronzen medaille bij het kogelstoten inleveren. [4]. Gearchiveerd op 30 april 2019.
  6. a b Nadat beide Wit-Russen in eerste instantie uit de uitslag werden geschrapt wegens een positieve dopingtest, kregen ze na hun beroep bij het Hof van Arbitrage voor Sport hun medailles terug. "Kogelslingeraars behouden olympische plak", nu.nl, 10 juni 2010
  7. a b De Turkse Elvan Abeylegesse moest haar zilveren medailles op de 5000 en 10.000 meter inleveren vanwege een positieve dopingtest tijdens de Wereldkampioenschappen atletiek 2007. "Elvan Abeylegesse, Gamze Bulut set to lose Olympic medals for doping", http://www.espn.com, 29 mei 2017. Gearchiveerd op 8 januari 2022.
  8. Jekaterina Volkova moest in 2016 haar bronzen medaille op de 3000 meter steeplechase inleveren vanwege een hertest op doping [5]. Gearchiveerd op 4 maart 2021.
  9. Aanvankelijk werd de Russische estafetteploeg eerste en olympisch kampioen op de 4x100 meter. In 2016 werd echter, na hertests van bewaarde urinemonsters, een lid van het team betrapt op dopinggebruik, waarna de Russische ploeg alsnog werd gediskwalificeerd.[6]. Gearchiveerd op 8 november 2020.
  10. Op de 4x400 meter werden een lid van de Russische ploeg, die aanvankelijk als tweede was geëindigd en een lid van de Wit-Russische ploeg, die vierde was geworden, na hertests van bewaarde urinemonsters in 2016, positief bevonden op dopinggebruik, waarna beide teams met terugwerkende kracht werden gediskwalificeerd.[7] [8] [9]. Gearchiveerd op 21 april 2021.
  11. In 2017 moest de zilveren medaillewinnares, de Russische Tatjana Lebedeva, haar medaille inleveren.[10]. Gearchiveerd op 27 februari 2021.
  12. a b Bij het hink-stap-springen moesten de Russische Tatjana Lebedeva [11] haar zilveren medailles en de Griekse Hrysopiyi Devetzi [12] haar bronzen medaille inleveren. "Elvan Abeylegesse, Gamze Bulut set to lose Olympic medals for doping", http://www.espn.com, 29 mei 2017. Gearchiveerd op 8 januari 2022.
  13. De nummers drie tot en met vijf werden gediskwalificeerd vanwege dopinggebruik, de in eerste instantie als zesde geëindigde Chaunte Howard ontving de bronzen medaille [13]. Gearchiveerd op 24 januari 2021.
  14. a b Bij het kogelstoten moesten de Wit-Russische Natallja Michnevitsj [14] haar zilveren medailles en de eveneens Wit-Russische Nadzeja Astaptsjoek [15] haar bronzen medaille inleveren. [16]. Gearchiveerd op 29 april 2021.
  15. De Cubaanse Yarelys Barrios moest in 2016 haar zilveren medaille inleveren vanwege een positieve dopingtest [17]. Gearchiveerd op 21 november 2020.
  16. De Russische Maria Abakoemova moest in 2016 haar zilveren medaille inleveren vanwege het gebruik van turinabol [18]. Gearchiveerd op 24 januari 2021.
  17. De Wit-Russische Aksana Mjankova moest in 2016 haar gouden medaille inleveren vanwege het gebruik van turinabol en oxandrolone [19]. Gearchiveerd op 21 april 2021.
  18. Aanvankelijk werd de Oekraïense Ljoedmila Blonska met 6700 punten tweede. >Later werd deze echter betrapt op dopinggebruik en gediskwalificeerd [20]. Gearchiveerd op 26 oktober 2021.
  19. In 2016 moest de Russische Tatjana Tsjernova haar bronzen medaille inleveren op de zevenkamp. [21]. Gearchiveerd op 27 februari 2021.
Mediabestanden
Zie de categorie Athletics at the 2008 Summer Olympics van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.