Ethan Horvath

Ethan Horvath
Ethan Horvath
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 9 juni 1995
Geboorteplaats Highlands Ranch, Verenigde Staten
Lengte 194 cm
Been Rechts
Positie Doelman
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Nottingham Forest
Rugnummer 34
Contract tot 30 juni 2024
Jeugd
1999–2012
2012–2013
Vlag van Verenigde Staten Real Colorado
Vlag van Noorwegen Molde FK
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2013–2017
2017–2021
2021–
2022-2023
Vlag van Noorwegen Molde FK
Vlag van België Club Brugge
Vlag van Engeland Nottingham Forest
Vlag van Engeland Luton Town (huur)
39(0)
51(0)
6(0)
44(0)
Interlands **
2014–2015
2015–2016
2016–
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten –20
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten –23
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
2(0)
6(0)
7(0)

* Bijgewerkt op 10 juni 2021
** Bijgewerkt op 10 juni 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Ethan Horvath (Highlands Ranch, 9 juni 1995) is een Amerikaanse voetbaldoelman, die sinds juli 2022 voor de Britse voetbalclub Luton Town speelt. Voordien speelde hij bij het Noorse Molde FK, het Belgische Club Brugge en het Engelse Nottingham Forest dat hem in het seizoen 2022/23 verhuurde aan Luton.

Beginjaren

Horvath is geboren en getogen in Highlands Ranch, Colorado. Zijn vader, Peter, speelde professioneel voetbal in de Amerikaanse Major Indoor Soccer League, bij Denver Avalanche. Zijn moeder speelde schoolvoetbal.[1] Horvath zette zijn eerste stappen bij Real Colorado. Hij trainde ook bij Bristol City, Manchester City en Stoke City in Engeland.[2] Horvath is van Hongaarse afkomst via zijn vader.[3]

Clubcarrière

Molde FK

Horvath tekende zijn eerste profcontract bij Molde FK, uitkomend in de Eliteserien in Noorwegen. Hij werd aangeworven door Molde manager en voormalig speler van Manchester United Ole Gunnar Solskjær.[4] Op 16 mei 2015 maakte Horvath zijn professioneel debuut ter vervanging van Ørjan Nyland in de 55 ste minuut.[5] Door de verkoop van Nyland in juli 2015 aan Ingolstadt werd Horvath eerste doelman. Op het einde van het seizoen 2015 had Molde slechts 31 tegendoelpunten, de op een na beste verdediging na kampioen Rosenborg. In de voorronde van de Champions League 15/16 was Dinamo Zagreb in de derde kwalificatieronde te sterk nadat Horvath en Molde een ronde eerder nog Pjoenik Jerevan uitschakelde. In de play-off ronde van de Europa League 15/16 schakelden Horvath en Molde Standard Luik uit. Door die overwinning mocht Molde aantreden in de groepsfase en voegde Horvath zich bij Brad Friedel, Kasey Keller, Tim Howard en Brad Guzan als enige Amerikaanse keepers die ooit in een UEFA-tornooi de groepsfase behaalde. Op 2 oktober 2015 werd Horvath genoemd in het Europa League Team van de Week, een dag nadat hij tot Man van de wedstrijd werd genoemd voor een 1–1 gelijkspel tegen Ajax.[6][7] Horvath leidde Molde naar een eerste plaats in groep A, verder nog bestaande uit Fenerbahçe en Celtic. In de 1/16 finales kon Horvath een uitschakeling tegen Sevilla FC niet vermijden. Tegen de uiteindelijke eindwinnaar verloor Molde met 3–1 in de twee onderliggende duels.

Club Brugge

Op 3 januari 2017 tekende Horvath een contract voor vierenhalf jaar bij Club Brugge.[8] Op 5 mei 2017 maakte Horvath zijn debuut in de eerste klasse A. Op het veld van Charleroi legde Horvath de bal voor hem maar had niet gezien dat David Pollet nog in zijn rug stond. Die kon de bal gemakkelijk veroveren en scoren.[9] De wedstrijd werd uiteindelijk met 1–3 gewonnen door Club Brugge. Het seizoen 2017/18 begon Horvath als eerste doelman bij Club Brugge. Na enkele mindere prestaties en vooral de 2–0 nederlaag tegen Genk deden Ivan Leko ingrijpen waardoor Horvath zijn plaats onder de lat verloor aan Guillaume Hubert.[10] Uiteindelijk verloor Horvath zijn plaats binnen de selectie en er kwam een keeperscarrousel op gang bij Club Brugge. Naast Hubert kregen ook Ludovic Butelle, Vladimir Gaboelov en Kenneth Vermeer hun kans. Uiteindelijk kreeg Horvath een nieuwe kans op 10 mei 2018 in de met 1–3 gewonnen uitwedstrijd bij Charleroi.[11] Hij speelde de resterende wedstrijden van de competitie en werd zo met Club Brugge landskampioen in het seizoen 2017/18. Het seizoen 2018/19 begon Horvath als tweede doelman nadat Club Brugge Karlo Letica had aangetrokken in het tussenseizoen. Na enkele mindere prestaties van Letica kreeg Horvath op 30 oktober 2018 opnieuw het vertrouwen van Leko voor de wedstrijd tegen KV Oostende die met 4–0 werd gewonnen.[12][13] Op 6 november 2018 maakte Horvath zijn debuut in de groepsfase van de Champions League. In zijn debuutwedstrijd op het veld van AS Monaco wist hij een clean sheet te behalen.[14] De wedstrijd in Monaco leverde hem, samen met ploeggenoot Hans Vanaken, een plaats op in Champions League Team van de Week.[15] In de twee volgende wedstrijden tegen Borussia Dortmund en Atlético Madrid wist Horvath geen doelpunten te slikken. Hierdoor werd Horvath de eerste doelman, uitkomend voor een Belgische voetbalploeg, die drie clean-sheets op rij wist te behalen.[16]

Clubstatistieken

Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2013 Molde FK Vlag van Noorwegen Tippeligaen 0 0 0 0 0 0
2014 0 0 2 0 0 0 2 0
2015 17 0 2 0 0 0 19 0
2016 22 0 0 0 13 0 35 0
2016/17 Club Brugge Vlag van België Jupiler Pro League 4 0 0 0 0 0 4 0
2017/18 15 0 0 0 4 0 19 0
2018/19 28 0 1 0 5 0 36 0
2019/20 2 0 1 0 0 0 3 0
2020/21 2 0 1 0 1 0 4 0
2021/22 Nottingham Forest Vlag van Engeland Championship 0 0 0 0 0 0
TOTAAL 90 0 7 0 23 0 120 0

Laatste aanpassing op 19 juli 2021

Internationale carrière

Horvath doorliep verschillende nationale jeugdteams. Horvath werd voor het eerst bij de nationale ploeg gehaald door bondscoach Jürgen Klinsmann in voorbereiding van de Copa América Centenario 2016. Horvath kwam niet in actie. In een interview noemde Klinsmann Horvath als de grootste hoop voor de toekomst voor wat betreft de doelmanpositie.[17] Op 7 oktober 2016 maakte Horvath zijn debuut in de met 0–2 gewonnen uitwedstrijd tegen Cuba.[18] Op 20 november 2018 wist Horvath schitterend te overtuigen in de wedstrijd tegen Italië en werd verkozen tot man van de match.[19][20]

Interlands van Ethan Horvath voor Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Nr. Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Molde FK
1. 7 oktober 2016 Vlag van Cuba Cuba - Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 0 - 2 Vriendschappelijk
Als speler bij Club Brugge
2. 14 november 2017 Vlag van Portugal Portugal - Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 - 1 Vriendschappelijk
3. 20 november 2018 Vlag van Italië Italië - Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 - 0 Vriendschappelijk
4. 27 maart 2019 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten - Chili Vlag van Chili 1 - 1 Vriendschappelijk
5. 30 mei 2021 Vlag van Zwitserland Zwitserland - Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 2 - 1 Vriendschappelijk
6. 7 juni 2021 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten - Mexico Vlag van Mexico 3 - 2 n.v. CONCACAF Nations League
7. 10 juni 2021 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten - Costa Rica Vlag van Costa Rica 4 - 0 Vriendschappelijk

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Noorwegen Molde FK
Kampioen Noorwegen 1x 2014
Beker van Noorwegen 1x 2014
Vlag van België Club Brugge
Landskampioen België 3x 2017/18, 2019/20, 2020/21
Belgische Supercup 1x 2018
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
CONCACAF Nations League 1x 1 Goud 2019/20
Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) HISTORY IN THE MAKING: Colorado soccer progeny Ethan Horvath strives to be the game's next great keeper Mile High Sports, 15 juli 2017. Gearchiveerd op 3 juli 2023.
  2. (en) American Exports: Ethan Horvath leads Norwegian Champions League team Molde FK to a 5-0 shutout mlssoccer.com, 20 juli 2015. Gearchiveerd op 26 februari 2021.
  3. (hu) Magyar származású kapus volt az amerikai válogatott hőse index.hu, 21 november 2018. Gearchiveerd op 4 april 2021.
  4. (en) Ethan Horvath's Rapid Rise Could Help U.S. U-23s americansoccernow.com, 5 oktober 2015. Gearchiveerd op 29 november 2022.
  5. Officieel debuut Molde Transfermarkt.nl
  6. (en) UEFA Europa League team of the week UEFA.com, 2 oktober 2015. Gearchiveerd op 19 oktober 2019.
  7. (en) Molde FK studio, 1 oktober 2015. Gearchiveerd op 29 november 2022.
  8. Ethan Horvath naar Club Brugge Club Brugge KV, 3 januari 2017. Gearchiveerd op 12 november 2022.
  9. Club-keeper Horvath krijgt onwaarschijnlijk doelpunt tegen bij debuut Het nieuwsblad, 5 mei 2017. Gearchiveerd op 11 april 2019.
  10. Leko is onverbiddelijk en verwijst Horvath naar de bank na fout tegen Genk Het nieuwsblad, 29 oktober 2017. Gearchiveerd op 25 september 2022.
  11. Club Brugge verstevigt leidersplaats na dolle zege in Charleroi Gazet van Antwerpen, 10 mei 2018. Gearchiveerd op 11 april 2019.
  12. Doelman Letica niet in selectie bij Club Brugge na blunder, Horvath in doel tegen KV Oostende Het nieuwsblad, 29 oktober 2018. Gearchiveerd op 11 april 2019.
  13. Horvath neemt nieuwe start met clean sheet Voetbalbelgië, 31 oktober 2018
  14. Horvath houdt zijn netten schoon in Monaco: “Natuurlijk zal deze prestatie voor vertrouwen zorgen” Het laatste nieuws, 6 november 2018. Gearchiveerd op 11 april 2019.
  15. Club Brugge-spelers Vanaken én Horvath in Champions League-elftal van de week Het nieuwsblad, 8 november 2018. Gearchiveerd op 12 augustus 2020.
  16. Zijn 3 clean sheets zijn Belgisch record Het laatste nieuws, 12 december 2018. Gearchiveerd op 11 april 2019.
  17. (en) Klinsmann: Copa America will show US national team "can do special things" mlssoccer, 5 april 2016
  18. (en) 21-year-old goalkeeper Horvath makes US debut at Cuba Usatoday, 7 oktober 2016
  19. Club Brugge-speler schittert voor zijn land: 'Een geweldige prestatie' Voetbalprimeur, 21 november 2018
  20. (en) Young MNT Surrenders Stoppage Time Goal in 1-0 Loss to Italy Ussoccer, 20 november 2018. Gearchiveerd op 2 april 2019.
Vlag van Engeland
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
Nottingham Forest – selectie 2023/24

1 Turner · 3 Tavares · 4 Worrall Aanvoerder · 5 Mangala · 6 Sangaré · 7 Williams · 8 Kouyaté · 9 Awoniyi · 10 Gibbs-White · 11 Wood · 12 Santos · 13 Hennessey · 14 Hudson-Odoi · 15 Toffolo · 16 Domínguez · 18 Felipe · 19 Niakhaté · 21 Elanga · 22 Yates · 23 Vlachodimos · 24 Aurier · 26 McKenna · 27 Origi · 28 Danilo · 29 Montiel · 30 Boly · 32 Omobamidele · 40 Murillo · 41 Aguilera · 43 Aina · Coach: Cooper · Assistent-coach: Reid

Vlag van Verenigde Staten
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Verenigde Staten
Amerikaans voetbalelftal – WK 2022 (achtste finales)

1 Turner · 2 Dest · 3 Zimmerman · 4 Adams Aanvoerder · 5 Robinson · 6 Musah · 7 Reyna · 8 McKennie · 9 Ferreira · 10 Pulisic · 11 Aaronson · 12 Horvath · 13 Ream · 14 De la Torre · 15 Long · 16 Morris · 17 Roldan · 18 Moore · 19 Wright · 20 Carter-Vickers · 21 Weah · 22 Yedlin · 23 Acosta · 24 Sargent · 25 Johnson · 26 Scally · Coach: Berhalter

· · Sjabloon bewerken
Club Brugge (mannen) – Belgisch landskampioen voetbal 2017–2018
Doelmannen: 1 Gaboelov · 18 Hubert · 22 Horvath · 32 Vermeer
Verdedigers: 2 Scholz · 5 Poulain · 14 Tomečak · 15 Mitrović · 21 Cools · 24 Denswil · 35 Decarli · 44 Mechele · 96 Touba
Middenvelders: 3 Simons · 6 Clasie · 8 Refaelov · 20 Vanaken · 25 Vormer Aanvoerder · 30 Nakamba · 40 Vanlerberghe
Aanvallers: 7 Wesley · 9 Vossen · 10 Diaby Clubtopschutter/Topschutter · 11 Diatta · 17 Limbombe · 19 Vlietinck · 42 Dennis
Coach: Leko
· · Sjabloon bewerken
Club Brugge (mannen) – Belgisch landskampioen voetbal 2019–2020
Doelmannen: 22 Horvath · 33 Shinton · 88 Mignolet
Verdedigers: 2 Sobol · 5 Kossounou · 15 Mitrović · 17 Deli · 18 Ricca · 44 Mechele · 77 Mata · 92 Van der Brempt
Middenvelders: 3 Balanta · 16 Schrijvers · 19 Vlietinck · 20 Vanaken Clubtopschutter/Topschutter · 25 Vormer Aanvoerder · 26 Rits · 90 De Ketelaere · 95 De Cuyper
Aanvallers: 9 Krmenčík · 10 Diagne · 11 Diatta · 14 Okereke · 27 Badji · 35 Tau · 42 Dennis · 80 Openda
Coach: Clement
· · Sjabloon bewerken
Club Brugge (mannen) – Belgisch landskampioen voetbal 2020–2021
Doelmannen: 22 Horvath · 33 Shinton · 88 Mignolet · 91 Lammens
Verdedigers: 2 Sobol · 5 Kossounou · 15 Mitrović · 18 Ricca · 24 Denswil · 28 Van der Brempt · 44 Mechele · 77 Mata
Middenvelders: 3 Balanta · 8 Dirar · 20 Vanaken · 25 Vormer Aanvoerder · 26 Rits · 55 De Cuyper · 97 Van den Keybus · 98 Sandra
Aanvallers: 7 Chong · 10 Lang Clubtopschutter/Topschutter · 21 Okereke · 27 Badji · 29 Dost · 90 De Ketelaere
Coach: Clement
Mediabestanden
Zie de categorie Ethan Horvath van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.