Gerard Barkhorn
| Gerard Barkhorn | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Bijnaam | "Gerd"[1] | |||
| Geboren | 20 maart 1919 Königsberg, Oost-Pruisen (hedendaags Kaliningrad, Rusland) | |||
| Overleden | 8 januari 1983 Frechen, Noordrijn-Westfalen, West-Duitsland | |||
| Rustplaats | Friedhof Tegernsee, Tegernsee[2] | |||
| Land/zijde |  nazi-Duitsland West-Duitsland | |||
| Onderdeel |  Luftwaffe Luftwaffe | |||
| Dienstjaren | 1937 - 1945 1956 - 1975 | |||
| Rang |   Major (Luftwaffe)  Generalleutnant (Bundeswehr) | |||
| Eenheid | Jagdgeschwader 2 „Richthofen“ Jagdgeschwader 52 Jagdgeschwader 6 Jagdverband 44 | |||
| Bevel | Jagdgeschwader 52 Jagdgeschwader 6 | |||
| Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog
| |||
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |||
| ||||
Gerard Barkhorn (Königsberg, 20 maart 1919 – Frechen, 8 januari 1983) was een Duitse gevechtspiloot uit de Tweede Wereldoorlog.
Barkhorn vernietigde 301 vliegtuigen, allemaal boven het Russische front. Hij vloog samen met onder andere Erich Hartmann. Hij werd onder meer onderscheiden met het Ridderkruis met Eikenloof en Zwaarden. Na de oorlog trouwde hij en kreeg drie kinderen. Barkhorn en zijn vrouw kwamen in 1983 om het leven door een verkeersongeval in Frechen (bij Keulen).
Militaire loopbaan
Luftwaffe
- Fahnenjunker: 1937[3][4]
- Leutnant: 1940[3]- 1938[4]
- Oberleutnant: 1942[3] - 1941[4]
- Hauptmann: 1943[3][4]
- Major: 1945[3]- 1944[4]
Bundeswehr
- Oberstleutnant: 1956
- Oberst: 1964
- Brigadegeneral: 1969
- Generalmajor: 1973
- Generalleutnant: 1976
Decoraties
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 23 augustus 1942 als Oberleutnant en Staffelkapitän van de 4./JG 52[5][6][7]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (nr.175) op 11 januari 1943 als Oberleutnant en Staffelkapitän van de 4./JG 52[5][8][7]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof en Zwaarden (nr.52) op 2 maart 1944 als Hauptmann en Gruppenkommandeur van de II./JG 52[5][9][7]
- IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (3 december 1940) en 2e Klasse (23 oktober 1940)[10][7]
- Gewondeninsigne 1939 in zwart[11][7]
- Duits Kruis in goud op 21 augustus 1942 als Oberleutnant in de 4./JG 52[12][7]
- Gesp voor Gevechtsvluchten aan het Front voor jachtvliegers in goud met getal "1100"[11][7]
- Gezamenlijke Piloot-Observatiebadge[11][7]
- Ehrenpokal für besondere Leistung im Luftkrieg[13][7]
- Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42[4]
- Krimschild[7][4]
- Hij werd tweemaal genoemd in het Wehrmachtsbericht:
- 2 december 1943
- 14 februari 1944[7]
Externe link
- (en) Biografie van Gerhard Barkhorn en de lijst met 301 luchtoverwinningen.
Bronnen, noten en/of referenties
|
