Juan de Valdés Leal

Juan de Valdés Leal (Sevilla, 4 mei 1622 - aldaar, 15 oktober 1690) was een Spaans schilder uit de periode van de barok.

Biografie

Juan de Valdés Leal werd geboren in de stad Sevilla en wist zich in zijn stad te onderscheiden als architect, beeldhouwer en vooral als schilder. Valdés Leal werkte in het begin van zijn carrière een paar jaar in dienst van Antonio del Castillo in Córdoba. Nadat hij uit dienst trad bij Del Castillo werkte hij vooral als schilder in zijn geboortestad en Córdoba. Samen met zijn vriend Bartolomé Murillo stichtte hij in Sevilla de Academie der Schone Kunsten. Valdés Leal stierf in zijn geboorteplaats in 1690.

Juan de Valdés kreeg samen met zijn vrouw Isabella (een dochter van de schilder Antonio Palomino) een paar kinderen die ook schilder werden, zijn zoon Lucas de Valdés nam na zijn vaders dood het bedrijf over.

Werken

• 
  Finis gloriae mundi
• 
  In ictu oculi
• 
  De bekering en doping van Augustinus van Hippo door Ambrosius van Milaan.
• 
  Pietà
• 
  Don Miguel Mañara leest de regels van Caridad

Bronnen

• Michael Bryan (1889). Walter Armstrong & Robert Edmund Graves. ed. Dictionary of Painters and Engravers, Biographical and Critical (Volume II L-Z). York St. #4, Covent Garden, London; Original from Fogg Library, Digitized May 18, 2007: George Bell and Sons. p. 604.

Zie de categorie Juan de Valdés Leal van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.