Kabinet-Soekiman

kabinet-Soekiman
Kabinet in Indonesië
Premier	Soekiman Wirjosandjojo
Start	27 april 1951
Demissionair	23 februari 1952
Eind	3 april 1952
Voorganger	Kabinet-Natsir
Opvolger	Kabinet-Wilopo
Staatshoofd	Soekarno
Lijst van Indonesische kabinetten
Portaal    Politiek

Het kabinet-Soekiman,^[1] soms ook genoemd kabinet-Soekiman-Soewirjo,^[2][3] was een Indonesisch kabinet in de jaren 1951-1952. Het kabinet werd geleid door minister-president Soekiman Wirjosandjojo en vicepremier Soewirjo.

Achtergrond

Na de val van het kabinet-Natsir op 21 maart 1951 wees president Soekarno de voorzitter van de Volksvertegenwoordigingsraad, Sartono van de partij PNI, aan als formateur. Zijn pogingen om een kabinet te vormen van PNI en Masjoemi mislukten echter, en op 18 april gaf hij zijn opdracht terug aan de president.

De nieuwe formateurs werden Soekiman Wirjosandjojo (Masjoemi) en Sidik Djojosukarto (PNI), die wel kwamen tot een coalitie van deze twee partijen, aangevuld met enkele kleinere partijen: PIR, de Katholieke Partij (PK), de Arbeiderspartij (PB), Parkindo, Parindra en de Democratische Fractie (F.D.).

Net als het voorgaande kabinet-Natsir richtte het kabinet-Soekiman zich op vrede en veiligheid in de archipel, het verbeteren van de overheidsorganisatie en oplossing van de kwestie van West-Irian. Het was vrij onsuccesvol, onder andere door de opkomst van grootschalige corruptie in alle overheidslagen.^[1]

Binnen het kabinet en het parlement ontstond onenigheid over een overeenkomst die minister van Buitenlandse Zaken Achmad Soebardjo sloot met de Amerikaanse ambassadeur Horace Merle Cochran in het kader van de Amerikaanse Mutual Security Act (een opvolger van het Marshallplan). Deze samenwerking met de Verenigde Staten ging in tegen het onafhankelijke buitenlandse beleid, los van de twee machtsblokken van de Koude Oorlog, dat men voorstond. Op 21 februari 1952 stemde de Volksvertegenwoordigingsraad met een motie minister Soebardjo weg.^[4] Twee dagen later besloot het kabinet-Soekiman unaniem om in zijn geheel op te stappen.^[1][3][5]

Samenstelling

Nr.	Ministerspost	Minister		Partij
1	Minister-president		Soekiman Wirjosandjojo	Masjoemi
	Vicepremier		Soewirjo	PNI
2	Buitenlandse Zaken		Achmad Soebardjo	Masjoemi
3	Binnenlandse Zaken		Iskak Tjokroadisurjo
4	Defensie		Sewaka[6]	PIR
5	Justitie		Mohammad Yamin (tot 14 juni 1951)
			Mohammad Nasrun (vanaf 20 november 1951)[7]
6	Informatie		Arnold Mononutu	PNI
7	Financiën		Jusuf Wibisono	Masjoemi
8	Landbouw		Suwarto	PK
9	Industrie en Handel (vanaf 19 mei 1951: Economische Zaken)		Sujono Hadinoto (tot 16 juli 1951)	PNI
			Wilopo (vanaf 16 juli 1951)	PNI
10	Transport		Djoeanda Kartawidjaja
11	Openbare Werken en Energie		Ukar Bratakusumah	PNI
12	Arbeid		Iskandar Tedjasukmana	PB
13	Sociale Zaken		Sjamsoeddin	Masjoemi
14	Onderwijs en Cultuur		Wongsonegoro	PIR
15	Godsdienst		Wahid Hasjim	Masjoemi
16	Gezondheid		Johannes Leimena	Parkindo
17	Ministers van Staat		Melkias Agustinus Pellaupessy (voor algemene zaken)	F.D.
			Soeroso (voor werknemerszaken)	Parindra
			Gondokusomo (vanaf 20 november 1951, voor landzaken)[8]