Labiaal-velaire nasaal

De labiaal-velaire nasaal is een medeklinker die in het Internationaal Fonetisch Alfabet wordt aangeduid met [ ŋ͡m.]^?.

De klank komt vooral voor in talen in West- en Centraal-Afrika, en het oosten van Nieuw-Guinea.

Kenmerken

• De manier van articulatie is plosief, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom in het spraakkanaal te belemmeren.
• Het articulatiepunt is labiaal-velair, wat inhoudt dat de klank wordt gearticuleerd met zowel de lippen als de achterkant van de tong tegen het zachte verhemelte.
• Het type articulatie is stemhebbend, wat betekent dat de stembanden meetrillen bij het vormen van de klank.
• Het is een nasale medeklinker, wat betekent dat de lucht door de neus naar buiten stroomt.
• Het is een centrale medeklinker, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom over het midden van de tong te laten stromen in plaats van langs de zijkanten.
• Het luchtstroommechanisme is pulmonisch-egressief, wat wil zeggen dat lucht uit de longen gestuwd wordt, in plaats van uit de glottis of de mond.