Π-układ

π-układrodzina zbiorów zamknięta na branie skończonych przekrojów. Formalnie: rodzina zbiorów H {\displaystyle {\mathcal {H}}} jest π-układem wtedy i tylko wtedy, gdy[1]:

A , B H A B H . {\displaystyle A,B\in {\mathcal {H}}\implies A\cap B\in {\mathcal {H}}.}

Takie rodziny stosuje się przede wszystkim w teoriach mnogości, miary i prawdopodobieństwa.

Przykłady

  • Dowolna σ-algebra jest π-układem.
  • Rodzina wszystkich podzbiorów otwartych przestrzeni topologicznej stanowi π-układ.
  • Rodziny przedziałów { ( , a ] : a R } {\displaystyle \{(-\infty ,a]:a\in \mathbb {R} \}} oraz { ( a , b ] : a , b R } { } {\displaystyle \{(a,b]:a,b\in \mathbb {R} \}\cup \{\emptyset \}} stanowią π-układy podzbiorów prostej rzeczywistej R . {\displaystyle \mathbb {R} .}
  • Jeśli H 1 {\displaystyle {\mathcal {H}}_{1}} jest π-układem podzbiorów Ω 1 , {\displaystyle \Omega _{1},} a H 2 {\displaystyle {\mathcal {H}}_{2}} jest π-układem podzbiorów Ω 2 , {\displaystyle \Omega _{2},} to H 1 H 2 = { A 1 × A 2 : A 1 H 1 , A 2 H 2 } {\displaystyle {\mathcal {H}}_{1}\otimes {\mathcal {H}}_{2}=\{A_{1}\times A_{2}:A_{1}\in {\mathcal {H}}_{1},A_{2}\in {\mathcal {H}}_{2}\}} jest π-układem podzbiorów produktu kartezjańskiego Ω 1 × Ω 2 . {\displaystyle \Omega _{1}\times \Omega _{2}.}

Zobacz też

Przypisy

  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Rafał Czyż, σ-algebry i przestrzenie mierzalne [w:] Teoria miary i całki, Instytut Matematyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, im.uj.edu.pl [dostęp 2024-06-01].
  • p
  • d
  • e
Algebra zbiorów
działania
jednoargumentowe
dwuargumentowe
własności
działań
indywidualne
związki między działaniami
powiązane relacje
tworzone
struktury
algebraiczne
grupoid (magma)
półkrata
półpierścień
inne rodziny
zdefiniowane
działaniami
pokrycie zbioru
π-układ
definiowane różnicami
pozostałe
twierdzenia
powiązane nauki
podstawy matematyki
inne
badacze