Alexandre Angélique de Talleyrand-Périgord

Kardynał prezbiter

Re Que Diou

Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

18 października 1736
Paryż

Data i miejsce śmierci

20 października 1821
Paryż

Miejsce pochówku

Katedra Notre-Dame w Paryżu

Arcybiskup Reims

Okres sprawowania

1777–1816

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

ok. 1761

Sakra biskupia

27 grudnia 1766

Kreacja kardynalska

27 lipca 1817
Pius VII

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

27 grudnia 1766

Konsekrator

Charles-Antoine de la Roche-Aymon

Współkonsekratorzy

Jean-Armand de Bessuéjouls Roquelaure
Joseph-François de Malide

Konsekrowani biskupi
Louis-André de Grimaldi	1767
Urbain-René de Hercé	1767
Pierre-Louis de Leyssin	1767
Jean-Arnauld de Castellane	1768
Jean-Louis d’Usson de Bonac	1768
Anne-Antoine-Jules de Clermont-Tonnerre	1782

Alexandre Angélique de Talleyrand-Périgord (ur. 18 października 1736 w Paryżu, zm. 20 października 1821 tamże) – francuski kardynał.

Życiorys

Urodził się 18 października 1736 roku w Paryżu, jako syn Daniela de Talleyrand-Périgorda i Marie-Elisabeth Chamillart de La Suze^[1]. Studiował w Paryżu, gdzie uzyskał licencjat z prawa kanonicznego i cywilnego^[1]. Około 1761 roku przyjął święcenia kapłańskie^[2]. 1 grudnia 1766 roku został tytularnym arcybiskupem Traianopolis i arcybiskupem koadiutorem Reims, a 27 grudnia przyjął sakrę^[2]. W 1777 roku zsukcedował archidiecezję Reims^[2]. Dwanaście lat później został członkiem Stanów Generalnych^[1]. Nie zrezygnował z arcybiskupstwa po konkordacie z 1801 roku, jednak zrobił to piętnaście lat później. W 1815 roku został parem Francji^[1]. 27 lipca 1817 roku został kreowany kardynałem prezbiterem, jednak nie otrzymał kościoła tytularnego^[2]. W tym samym roku został arcybiskupem Paryża^[2]. Zmarł tamże 20 października 1821 roku^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Alexandre Angélique de Talleyrand-Périgord. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-06-26]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Alexandre Angélique de Talleyrand-Périgord. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-06-26]. (ang.).

Biskupi i arcybiskupi Reims

Biskupi Reims	św. Sykstus (ok. 260) Amantius św. Synicjusz (ok. 280) św. Amance (ok. 290) przed 300 – ok. 314 (Betause) Aprus (328–350) św. Maternien (350–359) Domitianus św. Donacjan (361–390) św. Wincenty (390–394) św. Sewer (394–400) św. Nikazy (400–407) Barucius Barnabas ??? – 459 (Bennage) św. Remigiusz (459–533) Romanus Flavius (ok. 535) Mappinus (ok. 549) Egidius (573–590) Romulph (590–613) Sonacjusz (613 – ok. 627) Leudigisil Angelbert (ok. 630) Lando przed 657–673 (św. Niward) św. Rieul (673 – ok. 689) św. Rygobert (ok. 689–717) Milo (717–744) Abel (744–748)
Arcybiskupi Reims	Turpin (748–794/800) Wulfaire (812–816) Ebbo (816–835) Ebbo (840–841) Hinkmar (845–882) Fulko Czcigodny (882–900) Hérivé (900–922) Seulf (922–925) Hugon z Vermandois (925–931) Artald (931–940) Hugon z Vermandois (940–946) Artald (946–961) Odelric (962–969) Adalberon (969–988) Arnulf (988–991) Gerbert d'Aurillac (991–999) Arnulf (999–1021) Ebles I de Roucy (1021–1033) Gwidon de Roucy (1033–1055) Gervais de Château-du-Loir (1055–1067) Manasses I (1069–1080) Reginald de Le Bellay (1083–1096) Manasses II (1096–1106) Gervais de Rethel (1106–1106) Raoul Zielony (1106–1124) Rajmund de Martigné (1125–1138) Samson de Mauvoisin (1140–1161) Henryk Francuski (1162–1175) Wilhelm o Białych Dłoniach (1176–1202) Guy Paré (1204–1206) Aubrey de Humbert (1207–1218) Guillaume de Joinville (1219–1226) Henryk de Dreux (1227–1240) Yves de Saint-Martin (1244–1249) Tomasz de Beaumes (1249–1262) Jan de Courtenay-Champignelles (1266–1270) Pierre Barbet (1273–1298) Robert de Courtenay-Champignelles (1299–1323) Guillaume de Trie (1324–1334) Jean de Vienne (1335–1351) Hugon d'Arcy (1351–1352) Humbert de la Tour-du-Pin (1352–1355) Jean de Craon (1355–1373) Louis Thesart (1374–1375) Richard Picque (1375–1389) Ferry Cassinel (1389–1390) Guy de Roye (1391–1409) Simon de Cramaud (1409–1423) Pierre Trousseau (1423–1423) Renaud de Chartres (1423–1443) Jacques de Jouvenel des Ursins (1445–1457) Jean de Jouvenel des Ursins (1459–1473) Pierre de Montfort-Laval (1474–1493) Robert Briçonnet (1493–1497) Guillaume Briçonnet (1497–1507) Carlo Domenico del Carretto (1507–1508) Robert de Lénoncourt (1508–1532) Jean de Lorraine (1533–1538) Charles de Guise (1538–1574) Louis II de Guise (1574–1588) Nicolas de Pellevé (1588–1594) Philippe du Bec (1594–1605) Louis III de Guise (1605–1621) Guillaume de Gifford (1622–1629) Henryk II de Guise (1629–1641) Léonore d'Estampes de Valençay (1641–1651) Henryk II de Savoie-Nemours (1651–1657) Antoine Barberini (1657–1671) Charles-Maurice Le Tellier (1671–1710) François de Mailly (1710–1721) Armand Jules de Rohan-Guémené (1722–1762) Charles Antoine de La Roche-Aymon (1763–1777) Alexandre Angélique de Talleyrand-Périgord (1777–1816) Jean Charles de Coucy (1817–1824) Jean-Baptiste de Latil (1824–1839) Thomas Gousset (1840–1866) Jean-François Landriot (1867–1874) Benoît-Marie Langénieux (1874–1905) Louis-Henri Luçon (1906–1930) Emmanuel-Celestin Suhard (1930–1940) Louis-Augustin Marmottin (1940–1960) François Marty (1960–1968) Jean-Marie Maury (1968–1972) Jacques Ménager (1973–1988) Jean Balland (1988–1995) Gérard Defois (1995–1998) Thierry Jordan (od 1999)

Biskupi Reims