Archidiecezja Porto Velho

Archidiecezja Porto Velho
Arquidiocese de Porto Velho
ilustracja
Państwo

 Brazylia

Siedziba

Porto Velho
Curia Metropolitana, Rua Goncalves Dias 288, C.P. 232, 78900-970 Porto Velho, RO

Data powołania

1 maja 1925

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

Porto Velho

Katedra

Katedra Najświętszego Serca Pana Jezusa w Porto Velho

Biskup diecezjalny

Roque Paloschi

Dane statystyczne (2000)
Liczba wiernych
• odsetek wiernych

598 000
89,9%

Liczba kapłanów
• w tym diecezjalnych
• w tym zakonnych

29
7
22

Liczba parafii

28

Powierzchnia

84 696 km²

Położenie na mapie Brazylii
Mapa konturowa Brazylii, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Porto Velho”
Ziemia8°45′S 63°54′W/-8,750000 -63,900000
Strona internetowa

Archidiecezja Porto Velho (łac. Archidioecesis Portus Veteris, port. Arquidiocese de Porto Velho) – rzymskokatolicka archidiecezja ze stolicą w Porto Velho w stanie Rondônia, w Brazylii. Arcybiskupi Porto Velho są również metropolitami metropolii o tej samej nazwie.

W 2000 w archidiecezji służyło 65 zakonników i 63 sióstr zakonnych.

Historia

1 maja 1925 papież Pius XI bullą Inter Nostri erygował prałaturę terytorialną Porto Velho. Dotychczas wierni z tych terenów należeli do diecezji: amazońskiej (obecnie archidiecezja Manaus) i São Luíz de Cáceres.

W miarę rozwoju katolicyzmu na tych terenach z prałatury terytorialnej Porto Velho wydzielono:

16 października 1979 papież Jan Paweł II wyniósł prałaturę terytorialną Porto Velho do rangi diecezji, a 4 października 1982 do rangi archidiecezji metropolitarnej.

Ordynariusze

Prałaci Porto Velho

  • Pedro Massa SDB[1] (1925 - 1946) administrator apostolski; także administrator apostolski (do 1941) a następnie prałat Rio Negro
  • João Batista Costa SDB (1946 - 1979)

Biskup Porto Velho

  • João Batista Costa SDB (1979 - 1982)

Arcybiskupi Porto Velho

Przypisy

  1. Włoch

Bibliografia

  • Giga-Catholic Information
  • Catholic-Hierarchy
  • Bulla Inter Nostri. vatican.va. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-27)]., AAS 17 (1925), s. 564