Cristian Pavón

Pełne imię i nazwisko

Cristian David Pavón

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1996
Anisacate

Wzrost

167 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe

Klub

Clube Atlético Mineiro

Numer w klubie

Kariera juniorska

Lata	Klub
2004–2013	Talleres

Kariera seniorska^[a]

Lata	Klub	Wyst.	Gole
2013–2014	Talleres	19	(4)
2014–2022	Boca Juniors	104	(25)
2014	→ Colón (wyp.)	20	(5)
2019–2020	→ Los Angeles Galaxy	35	(14)
2022–	Clube Atlético Mineiro

Kariera reprezentacyjna^[b]

Lata	Reprezentacja	Wyst.	Gole
2013	Argentyna U-17	3	(0)
2015	Argentyna U-20	2	(0)
2016	Argentyna U-23	3	(0)
2017–	Argentyna	11	(0)
	W sumie:	19	(0)

↑ Aktualne na: 4 lipca 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
↑ Aktualne na: 22 sierpnia 2019.

Multimedia w Wikimedia Commons

Cristian David Pavón (ur. 21 stycznia 1996 w Anisacate) – argentyński piłkarz występujący na pozycji prawego skrzydłowego, obecnie zawodnik Clube Atlético Mineiro^[1].

Kariera klubowa

Pavón pochodzi z miejscowości Anisacate w prowincji Córdoba. Ma czwórkę rodzeństwa – trzech braci (wszyscy byli piłkarzami na poziomie amatorskim) i siostrę^[2]. Treningi piłkarskie rozpoczynał w lokalnej drużynie baby fútbol o nazwie Canal 12, a jeszcze jako uczeń szkoły podstawowej przeniósł się do akademii młodzieżowej klubu Talleres de Córdoba^[3]. Równocześnie terminował przez pewien czas w ośrodku juniorskim Centro de Alto Rendimiento prowadzonym przez argentyńską federację piłkarską^[4]. Do pierwszej drużyny Talleres – występującej wówczas w drugiej lidze argentyńskiej – został włączony w wieku siedemnastu lat przez trenera Arnaldo Sialle. Zadebiutował w niej w grudniu 2013 w spotkaniu z Villa San Carlos (2:3) w rozgrywkach Primera B Nacional. Od razu wywalczył sobie pewne miejsce w składzie, lecz na koniec sezonu 2013/2014 spadł z Talleres do trzeciej ligi.

W lipcu 2014 Pavón przeszedł do krajowego giganta – CA Boca Juniors. Władze klubu ze stołecznego Buenos Aires wyłożyły za jego transfer 750 tysięcy dolarów (za większość praw do jego karty zawodniczej)^[5], od razu wypożyczając go na sześć miesięcy do spadkowicza z pierwszej ligi – ekipy CA Colón z siedzibą w Santa Fe. W barwach Colónu pełnił rolę podstawowego piłkarza i na koniec półrocznego, jesiennego sezonu 2014 wywalczył z nim awans z powrotem do najwyższej klasy rozgrywkowej. Potwierdził tym samym opinię jednego z najzdolniejszych piłkarzy młodego pokolenia w Argentynie, a bezpośrednio po tym sukcesie dołączył do ekipy Boca. W argentyńskiej Primera División zadebiutował 5 kwietnia 2015 w wygranym 2:0 meczu z Huracánem, natomiast pierwszą bramkę strzelił czternaście dni później w wygranym 3:1 pojedynku z Lanús.

W sezonie 2015 Pavón wywalczył z Boca tytuł mistrza Argentyny, będąc jednak wyłącznie rezerwowym w taktyce trenera Rodolfo Arruabarreny. W tym samym roku zdobył także puchar Argentyny – Copa Argentina, zaś w 2016 roku zajął drugie miejsce w krajowym superpucharze – Supercopa Argentina. Podstawowym zawodnikiem drużyny został jednak dopiero po przyjściu do klubu szkoleniowca Guillerma Barrosa Schelotto. Szybko został jednym z czołowych graczy ligi argentyńskiej, mimo młodego wieku imponując przyspieszeniem, techniką, precyzyjnymi dośrodkowaniami i dryblingiem. W sezonie 2016/2017 zdobył swoje drugie mistrzostwo Argentyny, tworząc świetnie uzupełniający się duet napastników z Darío Benedetto^[6]. W tym samym roku znalazł się na sporządzonej przez dziennik L’Équipe liście 50 najlepszych młodych piłkarzy świata^[7].

Kariera reprezentacyjna

W październiku 2013 Pavón został powołany przez Humberta Grondonę do reprezentacji Argentyny U-17 na Mistrzostwa Świata U-17 w ZEA. Tam pełnił jednak wyłącznie rolę rezerwowego zawodnika – rozegrał trzy z siedmiu możliwych spotkań (wszystkie po wejściu z ławki), natomiast jego kadra odpadła z juniorskiego mundialu w półfinale, ulegając Meksykowi (0:3) i zajęła ostatecznie czwarte miejsce.

W maju 2015 Pavón znalazł się w ogłoszonym przez Grondonę składzie reprezentacji Argentyny U-20 na Mistrzostwa Świata U-20 w Nowej Zelandii. Podobnie jak przed dwoma laty nie potrafił jednak wywalczyć miejsca w wyjściowym składzie i pozostawał rezerwowym dla graczy takich jak Ángel Correa czy Giovanni Simeone. Wystąpił w dwóch z trzech meczów (w obydwóch po wejściu z ławki rezerwowych), zaś Argentyńczycy spisali się znacznie poniżej oczekiwań, odpadając ze światowego czempionatu już w fazie grupowej.

W lipcu 2016 Pavón został awaryjnie powołany przez Julia Olarticoecheę do reprezentacji Argentyny U-23 na Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro, zastępując kontuzjowanego Manuela Lanziniego^[8]. Tam był z kolei jednym z ważniejszych graczy drużyny; wystąpił we wszystkich trzech meczach (w dwóch w pierwszym składzie), a jego kadra zakończyła swój udział w męskim turnieju piłkarskim w fazie grupowej.

W seniorskiej reprezentacji Argentyny Pavón zadebiutował za kadencji selekcjonera Jorgego Sampaolego, 11 listopada 2017 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Rosją.

Przypisy

↑ OFICJALNIE: Cristian Pavón zmienia Argentynę na Brazylię. Hitowy transfer Atlético Mineiro [online], Transfery.info, 4 lipca 2022 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
↑ Javier Saúl: Cristian Pavón, el „Kichán” de Anisacate: la historia detrás de la figura del superclásico. [w:] La Nación [on-line]. lanacion.com.ar, 4 maja 2015. [dostęp 2018-01-04]. (hiszp.).
↑ Hugo García: Lo que no sabías de la historia de superación de Cristian Pavón, que llegó a la selección. [w:] Mundo D [on-line]. mundod.lavoz.com.ar, 3 listopada 2017. [dostęp 2018-01-04]. (hiszp.).
↑ Hugo García: Cristian Pavón a Mundo D: “Soñaba con estar en la selección”. [w:] Mundo D [on-line]. mundod.lavoz.com.ar, 8 listopada 2017. [dostęp 2018-01-04]. (hiszp.).
↑ La historia de Pavón, el chico que fue clave para el triunfo de Boca. [w:] Infobae [on-line]. infobae.com, 4 maja 2015. [dostęp 2018-01-04]. (hiszp.).
↑ Germán Boero: Benedetto - Pavón: la dupla más efectiva del fútbol argentino. [w:] Goal [on-line]. goal.com, 19 października 2017. [dostęp 2018-01-04]. (hiszp.).
↑ Tres argentinos entre los 50 mejores jugadores sub 21. [w:] Infobae [on-line]. infobae.com, 23 września 2017. [dostęp 2018-01-04]. (hiszp.).
↑ Río 2016: Manuel Lanzini fue desafectado de la selección olímpica y su lugar lo ocupará Cristian Pavón. [w:] La Nación [on-line]. lanacion.com.ar, 26 lipca 2016. [dostęp 2018-01-04]. (hiszp.).