Druk wklęsły

Druk wklęsły (druk wgłębny) – jeden z trzech podstawowych sposobów druku (obok druku płaskiego i druku wypukłego), stosowany zarówno w grafice warsztatowej, jak i poligrafii.

Druk wklęsły polega na tym, że miejsca drukujące są położone poniżej miejsc niedrukujących. Farba drukowa pokrywa najpierw całą formę drukową, po czym z miejsc niedrukujących jest zabierana raklem, a następnie farba pozostawiona w zagłębieniach jest przenoszona na podłoże drukowe.

Ogólnie rzecz biorąc, w technikach druku wklęsłego formy drukowe mają większą wytrzymałość w porównaniu z technikami z dwu pozostałych podstawowych sposobów druku, a co za tym idzie, możliwe jest drukowanie większych nakładów z jednej formy drukowej a często jest ono także szybsze.

Do druku wklęsłego zaliczane są następujące techniki graficzne

  • warsztatowe: akwaforta, akwatinta, heliografia, heliograwiura, mezzotinta, miedzioryt, miękki werniks, odprysk, staloryt, sucha igła.
  • przemysłowe: rotograwiura, tampondruk.

Bibliografia

  • Jan Muszkowski: Życie Książki. Kraków: Wiedza Zawód Kultura Tadeusz Zapiór, 1951.
  • LCCN: sh85067076
  • GND: 4060053-1
  • BNCF: 24647
  • NKC: ph135609
  • BNE: XX525897
  • J9U: 987007555517405171
  • Britannica: topic/intaglio-printing, topic/line-intaglio
  • Universalis: taille-douce
  • БРЭ: 2364937