|
Data i miejsce urodzenia | 8 kwietnia 1943 Altenheim |
Wzrost | 179 cm |
Pozycja | pomocnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1961–1970 | FC Karl-Marx-Stadt | 218 | (78) | 1970–1982 | FC Carl Zeiss Jena | 242 | (118) | | W sumie: | 460 | (196) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1962–1976 | NRD | 69 | (24) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Eberhard Vogel (ur. 8 kwietnia 1943 w Altenheim) – piłkarz niemiecki grający na pozycji ofensywnego pomocnika.
Kariera klubowa
Vogel urodził się w mieście Altenheim. Karierę piłkarską rozpoczął w klubie SG Niederwiesa. W 1959 roku odszedł do SC Motor Karl-Marx-Stadt i w jego barwach zadebiutował w 1961 roku w rozgrywkach drugiej ligi NRD. Od czasu debiutu był podstawowym zawodnikiem zespołu i już w 1962 roku wywalczył awans do pierwszej ligi. W 1967 roku wywalczył z Motorem mistrzostwo Niemieckiej Republiki Demokratycznej, jedyne w historii klubu. Z kolei rok później wystąpił w przegranym 0:4 finale Puchar NRD z 1. FC Magdeburg. Do 1970 roku rozegrał w barwach Karl-Marx-Stadt 218 meczów i zdobył 78 goli.
Kolejnym klubem w karierze Vogela był FC Carl Zeiss Jena, w którym, podobnie jak w Karl-Marx-Stadt, był podstawowym zawodnikiem. W 1970 roku doprowadził Carl Zeiss do swojego drugiego w karierze tytułu mistrzowskiego, a w 1971 do wicemistrzostwa kraju. Lata 1973-1975 to kolejne drugie miejsca Carl Zeiss z Eberhardem w składzie, a w 1972, 1974 i 1980 zdobył on też Puchar NRD (odpowiednio 2:1 i 3:1 z Dynamem Drezno w finale oraz 3:1 z Rot-Weiß Erfurt). W 1981 roku po raz ostatni został wicemistrzem NRD. Do końca sezonu 1981/1982 (zakończył karierę w wieku 39 lat) wystąpił w 242 meczach klubu z Jeny, w których 118 razy trafiał do siatki rywali. Ogółem w pierwszej lidze zdobył 188 goli i zajmuje drugie miejsce na liście wszech czasów za Joachimem Streichem.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji NRD Vogel zadebiutował 16 grudnia 1962 roku w wygranym 3:2 towarzyskim spotkaniu z Gwineą. W 1964 roku był członkiem olimpijskiej kadry Niemiec, która na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio wywalczyła brązowy medal. W 1972 roku na Olimpiadzie w Monachium ponownie zdobył brązowy medal, tym razem z kadrą NRD. W 1974 roku został powołany przez selekcjonera Georga Buschnera do kadry na Mistrzostwa Świata w RFN, jedyny mundial na którym uczestniczyła kadra NRD. Tam Eberhard wystąpił w trzech meczach swojej drużyny: z Australią (2:0), z Chile (1:1) i z Argentyną (1:1). Ostatni mecz w kadrze narodowej rozegrał w kwietniu 1976 przeciwko Algierii (5:0). Łącznie wystąpił w niej 69 meczach i zdobył 24 gole.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Vogel został trenerem. Prowadził rezerwy Borussii Mönchengladbach i 1. FC Köln, a także pierwsze drużyny Hannoveru 96, FC Carl Zeiss Jena, 1. FC Magdeburg, Dresdner SC, VfB Sangerhausen oraz był selekcjonerem reprezentacji Togo.
Linki zewnętrzne
- Eberhard Vogel w bazie National Football Teams (ang.)
Kariera trenerska
- Manthey (1951–55)
- Joerk (1955–57)
- Manthey (1957–58)
- Wittenbecher (1958–62)
- Kümmel (1962–66)
- Weitkuhn (1966)
- Krügel (1966–76)
- Konzack (stand-in) (1970–71)
- Urbanczyk (1976–82)
- Kreul (1982–85)
- Streich (1985–90)
- Mewes (1990–91)
- Streich (1991–92)
- Grobe (1992)
- Pommerenke (1992–93)
- Engel (1993–94)
- Hoffmann (1994–96)
- Herdle (1996)
- Schmidt (1996–99)
- Görlitz (1999–2000)
- Vogel (2000–01)
- Steffens (2001–02)
- Hoffmann (2002–03)
- Heyne (2003–07)
- Linz (2007–09)
- Baumgart (2009–10)
- Müller (2010[A])
- Kaiser (2010–2011)
- Sandhowe (2011)
- Thielemann (2011–2012)
- Ullrich (2012)
- Müller (2012[A])
- Petersen (2012–2014)
- Härtel (2014–18)
- Oenning (2018–19)
- Krämer (2019)
- Wollitz (2019–20)
- Hoßmang (2020–21)
- Titz (od 2021)
|
- VIAF: 209165930954868530006
- GND: 1263888275
Identyfikatory zewnętrzne: