Eriba-Adad II

Eriba-Adad II (akad. Erība-Adad, tłum. „Bóg Adad dał mi zastępcę”[1]) – król Asyrii, syn i następca Aszur-bel-kala, wnuk Tiglat-Pilesera I; według Asyryjskiej listy królów panować miał przez 2 lata[2]. Jego rządy datowane są na lata 1055-1054 p.n.e.[3]

Zgodnie z dodatkowymi informacjami zawartymi w Asyryjskiej liście królów Eriba-Adad odsunięty został od władzy przez swego wuja Szamszi-Adada IV, który zasiadł w jego miejsce na tronie Asyrii i panował przez kolejne 4 lata[4].

Przypisy

  1. hasło râbu, The Assyrian Dictionary, tom 14 (R), The Oriental Institute, Chicago 1999, s. 54.
  2. A.K. Grayson, Königslisten..., s. 112.
  3. A.K. Grayson, Königslisten..., s. 128.
  4. A.K. Grayson, Königslisten..., s. 113.

Bibliografia

  • A.K. Grayson, Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s.86-135.
  • p
  • d
  • e
Okres
staroasyryjski
  • Uszpia (koniec XXI w.?)
  • Sulili (koniec XXI w.?)
  • Kikkia (przełom XXI/XX w.)
  • Akia (przełom XXI/XX w.)
  • Puzur-Aszur I (początek XX w.)
  • Szalim-ahum (początek XX w.)
  • Ilu-szuma (?-1971)
  • Eriszum I (1972-1933)
  • Ikunum (1932-1918)
  • Sargon I (1917-1878)
  • Puzur-Aszur II (1877-1870)
  • Naram-Sin (1869-?)
  • Eriszum II (?-1809)
  • Szamszi-Adad I (1808–1776)
  • Iszme-Dagan I (1775–1736?)
Okres
anarchii
Według wersji standardowej
Według wersji alternatywnej
Według inskrypcji Puzur-Sina
Dynastia
Adasiego
Okres
średnioasyryjski
Okres
nowoasyryjski
Pierwsi
władcy
Sargonidzi