Febe (postać biblijna)

Feba, Febe z Koryntu, łac. Phoebe, gr. Φοίβη, Phoíbē (I wiek) – postać z Nowego Testamentu, diakonisa zboru w Kenchrach^[1], święta katolicka.

Biografia

Wymieniona przez apostoła Pawła w Liście do Rzymian (16,1 BT)^[2], napisanym między 57 a 58 rokiem w Koryncie. Mieszkanka Kenchr (gr. Κεχριές,, Kechries), jednego z dwóch korynckich miast portowych. Feba posługiwała w tamtejszym Kościele lub spełniała posługę, później wykonywaną przez diakonisy. Jej zasługi dla apostoła Pawła i miejscowych chrześcijan sprawiły, iż jest przez apostoła polecana adresatom. Przypuszczalnie miała udać się do Rzymu i była doręczycielką tego listu. Według tradycji była wdową.

Jej wspomnienie w Kościele katolickim, za Martyrologium rzymskim, obchodzone jest 3 września.

Zobacz też

• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• Feba (imię)

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 277/278. ISBN 83-7097-374-4.
• Joachim Gnilka: Pierwsi Chrześcijanie. Źródła i początki Kościoła. Kraków: Wydawnictwo M, 2004. ISBN 83-7221-941-9.brak strony w książce

Linki zewnętrzne

• Giorgio Eldarov, Santa Febe (Phoebe) (wł.)
• Zapomniane święcenia: diakonisy wczesnego Kościoła. openforum.tezeusz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. - "Chrześcijanie w świecie" (autor: Alicja Baranowska)
• Rz 16,1 przekład interlinearny