Franciszek Ignacy Wysocki
 | Ten artykuł należy dopracować: W 1702 roku Warszawa leżała w diecezj poznańskiej. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| Biskup tytularny-nominat Hippos | ||
| ||
| Kraj działania | Polska | |
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 27 grudnia 1678 | |
| Data i miejsce śmierci | 14 lipca 1728 | |
| Biskup pomocniczy-nominat chełmiński | ||
| Okres sprawowania | 1728 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | ||
| Prezbiterat | 15 kwietnia 1702 | |
| Nominacja biskupia | 14 czerwca 1728 | |
Franciszek Ignacy Wysocki (ur. 27 grudnia 1678 w Żukowie[1], zm. 14 lipca 1728 w Toruniu) – ksiądz katolicki, doktor obojga praw, kanonik warszawski, wrocławski i chełmiński, biskup pomocniczy-nominat diecezji chełmińskiej.
Życiorys
Pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Leliwa[2]. W 1702 wyświęcony na kapłana diecezji warszawskiej[1]. Pełnił funkcje kanonika warszawskiego, wrocławskiego, a następnie chełmińskigo. W 1728 prekonizowany biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej. Nie otrzymał jednak sakry biskupiej, zmarł 14 lipca 1728 miesiąc po nominacji w Toruniu w klasztorze oo. Jezuitów[2]. Pochowany w katedrze św. Trójcy w Chełmży. Jego postać upamiętnia tam owalne epitafium ze złoconym napisem na czarnej marmurowej tablicy[3].
Przypisy
- ↑ a b Franciszek Ignacy Wysocki [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-01-27] (ang.).
- ↑ a b Sufragani chełmińscy. Gazeta toruńska z 7 listopada 1905. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-01-25].
- ↑ Marian Dorawa: Chełmżyńska Katedra Świętej Trójcy. Kraków: Wydawnictwo Fides, 2003, s. 111. ISBN 83-89016-20-6.
Kontrola autorytatywna (osoba):
