Frieder Kramer

Frieder Kramer

Kramer (na czele) w wyścigu Frohburger Dreieckrennen 1981
Państwo	NRD
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1941 Greiz
Data śmierci	27 maja 2004
Sukcesy
1966: mistrzostwa juniorów NRD w enduro – kl. 250 cm³ (mistrz) 1970–1971, 1973 – rajdowe mistrzostwa NRD – kl. A21 (mistrz) 1974: wyścigowe mistrzostwa NRD samochodów turystycznych – kl. 850 cm³ (mistrz) 1981: wyścigowe mistrzostwa NRD – kl. B8 (mistrz)

Frieder Kramer (ur. 27 czerwca 1941 w Greizu, zm. 27 maja 2004) – wschodnioniemiecki kierowca wyścigowy i rajdowy, inżynier.

Życiorys

Karierę w sportach motorowych rozpoczął w wieku 18 lat od ścigania się motocyklami enduro^[1], a w 1966 roku zdobył tytuł mistrza NRD juniorów w klasie 250 cm³^[2]. W tym okresie pracował w VEB Sachsenring Zwickau jako operator tokarki, oraz podjął studia inżynierskie w Politechnice Zwickau. Po ich ukończeniu pracował w biurze projektowym VEB Sachsenring Zwickau^[1]. Następnie uczestniczył w rajdach samochodowych, zdobywając Trabantem trzy tytuły mistrza NRD w klasie A21 (1970, 1971, 1973). W 1974 roku zadebiutował w wyścigach samochodów turystycznych, zostając mistrzem NRD w klasie do 850 cm³^[1][2].

W 1975 roku został zatrudniony w dziale technicznym reaktywowanego SEG, który z założenia miał konstruować samochody wyścigowe dla Formuły Easter. SEG działał wówczas pod kierownictwem ADMV, ze wsparciem rządu i Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie^[1]. W 1976 roku Kramer rozpoczął zatem rywalizację samochodami wyścigowmi. SEG III okazał się jednak nieudaną, niewyważoną aerodynamicznie konstrukcją^[3]. Rozczarowany osiągami samochodu, w 1978 roku Kramer nawiązał współpracę z Ullim Melkusem i Hartmutem Thaßlerem nad konstrukcją MT 77. W 1978 roku zdobył czwarte miejsce w mistrzostwach NRD, rok później był trzeci, a w 1980 roku zdobył tytuł wicemistrzowski^[1]. Również w 1980 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej Pucharu Pokoju i Przyjaźni^[4]. W sezonie 1981 został mistrzem Wschodnioniemieckiej Formuły Easter^[1].

Po 1982 roku zarzucił karierę sportową, co miało związek między innymi z zarzutami ADMV o stosowanie przez niego niedozwolonego paliwa oraz kilkukrotnymi dyskwalifikacjami – w tym za manipulowanie gaźnikiem podczas rundy w Schleizu w Pucharze Pokoju i Przyjaźni 1982, kiedy to Kramer wygrał^[1]. W latach 1969–1982 wziął udział w 169 wyścigach, wygrywając 56 z nich, a w 122 stając na podium^[1].

Po zjednoczeniu Niemiec pracował w Seacie. Zmarł w wyniku długiej choroby w 2004 roku^[2].

Wyniki w Pucharze Pokoju i Przyjaźni

Rok	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach					Pkt.	Msc.
1976								68	19
	SEG III	Łada	-	10	-	-	12
1977								133	10
	SEG III	Łada	13	-	11	13	10
1978								158	4
	MT 77	Łada	10	6	4	5	7
1979								119	12
	MT 77	Łada	NU	5	5	6	-
1980								175	3
	MT 77	Łada	2	1	5	DK	6
1981								119	7
	MT 77	Łada	2	-	22	1	-
1982								43	28
	MT 77	Łada	-	3	DK	-	-

Przypisy