Harald Hein
Ten artykuł dotyczy władcy Danii. Zobacz też: Harald Hein – niemiecki szermierz. |
król Danii | |||
Okres | od 1074 | ||
---|---|---|---|
Dane biograficzne | |||
Dynastia | Estrydsenidzi | ||
Data urodzenia | ok. 1041 | ||
Data śmierci | 17 kwietnia 1080 | ||
Miejsce spoczynku | |||
Ojciec | Swen II Estrydsen | ||
Żona | |||
|
Harald III Hein (duń. Harald 3. Hén) (ur. ok. 1041, zm. 17 kwietnia 1080) – król Danii w latach 1074 – 1080, syn Swena Estrydsena.
Zanim został królem, Harald przewodził w roku 1069 ostatniemu najazdowi wikingów na Anglię. Okazją do wykorzystania miało być niezadowolenie Anglików z rządów normandzkiego najeźdźcy Wilhelma Zdobywcy. Najazd jednak nie powiódł się i Harald powrócił do Danii, gdzie po śmierci ojca został obwołany królem.
Pomijając drobne konflikty z braćmi Erykiem Dobrym i Kanutem Świętym (wspieranych przez króla Norwegii Olafa Kyrre Pokojowego) czas panowania Haralda był czasem pokoju. Król utrzymywał nawiązane przez swojego ojca dobre stosunki z kościołem i papieżem (który popierał go w konfliktach z braćmi). Harald został również zapamiętany jako przyjazny chłopom, ponieważ często rozsądzał konflikty na korzyść ich, a nie możnych. Udostępnił również lasy królestwa dla wszystkich jego mieszkańców i zmodernizował system monetarny kraju.
Przydomek Haralda, hein/hén ("osełka"), miał wskazywać na słabość króla. Prawdopodobnie został on mu nadany przez zwolenników Kanuta Świętego.
Harald zmarł bezdzietnie 17 kwietnia 1080. Pochowany został w kościele w Dalby (Skania).
Linki zewnętrzne
- Biogram
- p
- d
- e
Królestwo Danii |
| ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Unia kalmarska |
| ||||||||||
Królestwo Danii i Norwegii |
| ||||||||||
Królestwo Danii |
|
- NE.se: harald-hen
- SNL: Harald_3._Hen