Hermann Keyserling

Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1880
Könno

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1946
Innsbruck

Multimedia w Wikimedia Commons

Cytaty w Wikicytatach

Hermann Keyserling (ur. 20 lipca 1880 w Könno, zm. 26 kwietnia 1946 w Innsbrucku) – niemiecki filozof.

Początkowo zgodnie z Chamberlainem uznawał irracjonalny charakter świata i był zwolennikiem pragmatycznej teorii myślenia i prawdy. Do tego okresu należą takie dzieła jak „Unsterblichkeit“ czy „Prolegomena zur Naturphilosophie“. W dalszym rozwoju zwrócił się do problemów filozofii kultury i żądał ożywienia myśli zachodnioeuropejskiej pierwiastkami Wschodu (dzieło „Das Reisetagebuch eines Philosophen“, w którym zajmował się m.in. jogą^[1]). W 1919 roku założył „Gesellschaft für freie Philosophie“ czyli „Szkołę mądrości“ w Darmstadzie.

Na filozofię Keyserlinga wpływ miała m.in. teoria Freuda^[2]. Poglądy podobne do jego głosili Ludwig Klages i Leopold Ziegler^[3].

Keyserlingiem zafascynowany był Andrzej Bobkowski, który po jego śmierci poświęcił mu szkic zatytułowany "Keyserling"^[4]. Pisał w nim:

Dziś, gdy nowoczesna sofistyka zaczyna świecić coraz większe triumfy we wszystkich pracach i przejawach myśli ludzkiej, utrata Keyserlinga jest śmiercią kogoś, kogo jedynie można przyrównać do Sokratesa – Sokratesa nowoczesnego świata. Bo może żaden z myślicieli naszych czasów nie potrafił tak znakomicie jak on wydobyć na jaw istoty wszystkich problemów naszego świata, wyczuć dokładniej rzeczywistości i kierunku rozwoju obecnej ludzkości, ostrzegać i – snując swoje rozważania – nie odbiegać od życia, od żywego człowieka^[5].

Dzieła

Das Gefüge der Welt. Versuch einer kritischen Philosophie, Monachium, 1906
Unsterblichkeit. Eine Kritik der Beziehungen zwischen Naturgeschehen und menschlicher Vorstellungswelt, Monachium, 1907
Prolegomena zur Naturphilosophie, Monachium, 1910
Schopenhauer als Verbilder, Lipsk, 1910
Was uns not tut. Was ich will, Darmstadt, 1919
Das Reisetagebuch eines Philosophen, Darmstadt, 1919
Philosophie als Kunst, Darmstadt, 1920
Politik, Wirtschaft, Weisheit, Darmstadt, 1922^[6]
Schöpferische Erkenntnis. Einführung in die Schule der Weisheit, Darmstadt, 1922
Die neuentstehende Welt, Darmstadt, 1926
Menschen als Sinnbilder, Darmstadt, 1926
Wiedergeburt, Darmstadt, 1927
Das Spektrum Europas, Berlin/Stuttgart, 1928
America set free, Nowy Jork, 1929
Südamerikanische Meditationen, Berlin/Stuttgart, 1932
La Vie Intime. Essais Proximistes, Paryż, 1933
La Révolution Mondiale et la Responsabilité de l'Esprit, Paryż, 1934
Sur l'Art de la Vie, Paryż, 1936
Das Buch vom persönlichen Leben, Berlin/Stuttgart, 1936
De la Souffrance à la Plénitude, Paryż, 1938
Betrachtungen der Stille und Besinnlichkeit, Jena, 1941
Das Buch vom Ursprung, Baden-Baden, 1947
Reise durch die Zeit
- Tom 1: Ursprünge und Entfaltungen, Innsbruck, 1948
- Tom 2: Abenteuer der Seele, Darmstadt, 1958
- Tom 3: Wandel der Reiche, Innsbruck, 1963
Kritik des Denkens. Die erkenntniskritischen Grundlagen der Sinnesprobleme, Innsbruck, 1948

Przypisy

↑ Ex Oriente Lux: Psychologia kundalini-jogi. Wprowadzenie: Junga podróż na Wschód. www.gnosis.art.pl. [dostęp 2011-04-15].
↑ Tadeusz Gadacz: Historia filozofii XX wieku. Nurty - tom 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2009, s. 40. ISBN 978-83-240-0964-0.
↑ Tadeusz Gadacz: Historia filozofii XX wieku. Nurty - tom 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2009, s. 69. ISBN 978-83-240-0964-0.
↑ Pierwodruk: "Horyzonty", Fryburg 1946, nr 7, s. 1–7, nr 8, s. 8–13.
↑ Keyserling. W: Andrzej Bobkowski: Ikkos i Sotion oraz inne szkice. Warszawa: Więź, 2009, s. 25. ISBN 978-83-60356-34-0.
↑ Hermann Alexander vonH.A. Keyserling Hermann Alexander vonH.A., Politik, Wirtschaft, Weisheit, Darmstadt: O. Reichl, 1922 .