Irena Wiszniewska-Białecka

Irena Wiszniewska-Białecka

Data i miejsce urodzenia	6 lipca 1947 Warszawa
Data śmierci	23 maja 2018
Profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo konkurencji, prawo własności przemysłowej
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1976
Habilitacja	1991
Profesura	6 kwietnia 2001
Instytut	Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk
Odznaczenia

Irena Wiszniewska-Białecka (ur. 6 lipca 1947 w Warszawie^[1], zm. 23 maja 2018^[2]) – polska prawniczka, profesor nauk prawnych, sędzia Sądu w ramach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Życiorys

W 1969 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach podjęła pracę w Instytucie Nauk Prawnych PAN. W instytucji tej w 1976 uzyskała stopień naukowy doktora. W latach 1982–1984 brała udział w tworzeniu pierwszej polskiej ustawy antymonopolowej. W 1991 otrzymała stopień doktora habilitowanego^[1] na podstawie rozprawy zatytułowanej Granice kartelowoprawne ważności licencji patentowych. Specjalizowała się w zagadnieniach związanych z prawem patentowym, autorskim, własności przemysłowej i konkurencji.

W latach 1992–2000 praktykowała równocześnie jako adwokat. Od lutego 2001 do kwietnia 2004 była sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego. Prezydent RP postanowieniem z 6 kwietnia 2001 nadał jej tytuł profesora nauk prawnych. W latach 2004–2016 była sędzią Sądu Pierwszej Instancji (od 2009 Sądu) – działającego w ramach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Od stycznia 2017 ponownie orzekała jako sędzia NSA, w lipcu 2017 przeszła w stan spoczynku^[1].

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim (2003)^[3] i Krzyżem Oficerskim (2011)^[4] Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy

Bibliografia

• Irena Wiszniewska-Białecka. curia.europa.eu. [dostęp 2012-09-23].
• Prof. dr hab. Irena Wiszniewska-Białecka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-09-23] .