Jan ze Starzechowic

Jan Starzechowski
Jan ze Starzechowic
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

ok. 1455
Starzechowice

Data śmierci

17 maja 1504

Rektor Akademii Krakowskiej
Okres sprawowania

1499

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łacińskie

Jan ze Starzechowic lub Jan Starzechowski herbu Leliwa (zm. 17 maja 1504) – prawnik, doktor dekretów.

Życiorys

Był synem Stanisława herbu Leliwa ze Starzechowic. W 1469 zapisał się na studia w Akademii Krakowskiej. W 1471 uzyskał stopień bakałarza, a zimą 1474 magistra nauk wyzwolonych. W 1472 był zatrudniony na stanowisku pisarza uczelni. Kontynuował studia studiując prawo w 1479 otrzymał tytuł doktora dekretów. Pozostał długoletnim wykładowcą na Wydziale Prawa, w 1488 wykładał prawo kanoniczne, reprezentował wielokrotnie uczelnię w sporach o beneficja, a w 1499 pełnił obowiązki rektora Akademii. W latach 1493-1501 był oficjałem krakowskim biskupa Fryderyka Jagiellończyka, a następnie biskupa Jana Konarskiego. W 1482 został kanonikiem katedralnym krakowskim, od 1483 proboszczem w Luborzycy. W latach 1503-1504 pełnił funkcję zarządcy dóbr kapituły krakowskiej.

Bibliografia

  • Helena Friedberg, "Jan ze Starzechowic (ok. 1455-1504)" [w:] Polski Słownik Biograficzny tom X wyd. 1962-1964 s. 479-480
  • Maciej Zdanek, "Jan Starzechowski ze Starzechowic h. Leliwa" [w:] "Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego 1364-1780" tom 1 wyd. 2015 s. 126-127
  • p
  • d
  • e
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1400–1499)
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1500–1599)
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1600–1699)
AkademiaKrakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1700–1777)
Szkoła Główna Koronna
(1777–1795)
Szkoła Główna Krakowska
(1795–1805)
Lata 1805–1817[A][B]
Uniwersytet Jagielloński
(1817–1899)
Uniwersytet Jagielloński
(od 1900)
  1. a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
  2. Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
  3. W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
  4. Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.