Jermaine Beal

Jermaine Beal
Ilustracja
Beal w marcu 2016
rozgrywający/rzucający obrońca
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1987
Dallas

Wzrost

190 cm

Masa ciała

95 kg

Kariera
Aktywność

2010–2017

Szkoła średnia

DeSoto (DeSoto, Teksas)

College

Vanderbilt (2006–2010)

Draft

2010
niewybrany

Kariera klubowa
Lata Kluby Wyst.
2010 Trefl Sopot
2010–2011 Austin Toros
2011 Erie BayHawks
2011–2012 VOO Verviers-Pepinster
2012–2013 Minas
2013–2016 Perth Wildcats (NBL)
2014 Piratas de Quebradillas
2015 Al-Ittihad Jeddah
2016 Telenet Ostenda
2016–2017 Brisbane Bullets (NBL)
2017 Ironi Nes Cijjona
Kariera trenerska
Lata Drużyna
od 2018 Pittsburgh Panthers (asystent)

Jermaine Darnell Beal (ur. 4 listopada 1987 w Dallas) – amerykański koszykarz występujący na pozycjach rozgrywającego lub rzucającego obrońcy.

W 2010 roku rozegrał 4 spotkania w ramach letniej ligi NBA, w barwach Miami Heat[1].

Swoją karierę rozpoczął w 2006 roku broniąc barw uniwersyteckiego zespołu Uniwersytet Vanderbilt grającego w lidze NCAA. Przed zakończeniem nauki na uczelni zrezygnował z edukacji na rzecz zawodowej kariery koszykarskiej. Pierwszym klubem, z którym podpisał kontrakt jest polski Trefl Sopot.

Osiągnięcia

Na podstawie[1][2], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA
  • Uczestniczka:
    • rozgrywek Sweet Sixteen turnieju NCAA (2007)
    • turnieju NCAA (2007, 2008, 2010)
    • meczu gwiazd NCAA – Reese's College All-Star Game (2010)
  • Zaliczony do:
    • I składu:
      • konferencji Southern (SEC – 2010)
      • turnieju:
        • Cancun Challenge (2009)
        • South Padre Invitational (2008)
Drużynowe
  • Mistrz:
    • Belgii (2016)
    • Australii (2014, 2016)
    • II ligi izraelskiej (2017)
Indywidualne
  • MVP finałów mistrzostw Australii (2014 – NBL)
  • Zaliczony do II składu NBL (2014)

Przypisy

  1. a b Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  2. Profil na vucommodores.com. vucommodores.com. [dostęp 2017-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 sierpnia 2017)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Profil na oficjalnej stronie Trefla
  • Profil na gleague.nba.com (ang.)
  • p
  • d
  • e
MVP finałów australijskiej ligi NBL
  • 1979: Sengstock
  • 1980: R. Smith
  • 1981–1985: bd
  • 1986: Davis
  • 1987: Loggins
  • 1988: Smyth
  • 1989: Fisher
  • 1990: Grace
  • 1991: Hansen
  • 1992: Bolden
  • 1993: Grace
  • 1994: Rees
  • 1995: Vlahov
  • 1996: Kelly
  • 1997: Copeland
  • 1998: Brooks
  • 1999: Maher
  • 2000: Timmons
  • 2001: Saville
  • 2002: Maher
  • 2003: Williams
  • 2004: Nielsen
  • 2005: J. Smith
  • 2006: Anstey
  • 2007: Mackinnon
  • 2008: Anstey
  • 2009: D. Smith
  • 2010: Lisch
  • 2011: Abercrombie
  • 2012: Bruton
  • 2013: Jackson
  • 2014: Beal
  • 2015: Jackson
  • 2016: Martin
  • 2017: Cotton
  • 2018: Goulding
  • 2019: White
  • 2020: Cotton
  • 2021: Landale
  • 2022: Cooks
  • 2023: Walton