Johann Jakob Brucker

Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1696
Augsburg

Data i miejsce śmierci

26 listopada 1770
Augsburg

Instytucja

Pruska Akademia Nauk

Multimedia w Wikimedia Commons

Johann Jakob Brucker (ur. 22 stycznia 1696 w Augsburgu, zm. 26 listopada 1770 w Augsburgu) – niemiecki historyk filozofii.

Życiorys

Ukończył studia na uniwersytecie w Jenie. W 1723 roku został ministrem w Kaufbeuren. W 1731 roku obrano go członkiem Pruskiej Akademii Nauk, po czym został starszym ministrem w Kościele św. Ulryka w Augsburgu. Zmarł w 1770 roku.

Dzieła

Najbardziej znanym dziełem Bruckera jest Historia critica philosophiae, pierwsza tak systematyczna i obszerna (5 tomowa) praca w czasach nowożytnych o historii filozofii. W której autor dokonał podziału filozofii na trzy okresy:

okres barbarzyński – od początków myśli filozoficznej, do początków Cesarstwa Rzymskiego (I w.p.n.e.),
okres filozofii żydowskiej i chrześcijańskiej – od nurtów myśli żydowskiej poprzedzających narodziny Jezusa Chrystusa, aż po późnośredniowieczną filozofię scholastyczną,
okres eklektyczny i synkretyczny – od wczesnych przejawów humanizmu (XIV w.) do czasów sobie współczesnych^[1].

Inne dzieła Johanna Jakoba Bruckera to:

Tentamen Introductionis in Historiam Doctrinae de Ideis
Historia Philosophicae Doctrinae de Ideis
Otium Vindelicum
Kurze Fragen aus der philosophischen Historiae
Pinacotheca Scriptorum nostra aetate litteris illustrium
Ehrentempel der deutschen Gelehrsamkeit
Institutiones Historiae Philosophicae
Miscellanea Historiae Philosophicae Litterariae Criticae olim sparsim edita
Erste Anfangsgründe der philosophischen Geschichte

Przypisy

↑ LeoL. Catana LeoL., The Historiographical Concept ’System of Philosophy’: Its Origin, Nature, Influence, and Legitimacy, Leiden: Brill, 2008, s. 22-23 .