Julius Friedrich Cohnheim
Data i miejsce urodzenia | 20 lipca 1839 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 sierpnia 1884 | ||
profesor nauk medycznych | |||
Specjalność: patologia | |||
Alma Mater | Uniwersytet w Marburgu | ||
Profesura | 1868 | ||
Nauczyciel akademicki | |||
Uczelnia | Uniwersytet w Kilonii | ||
|
Julius Friedrich Cohnheim (ur. 20 lipca 1839 w Demmin, zm. 15 sierpnia 1884 w Lipsku) – niemiecki lekarz i patolog żydowskiego pochodzenia.
Studiował medycynę na uniwersytetach w Würzburgu, Marburgu i Berlinie, gdzie w 1861 roku obronił pracę na temat ropienia błon surowiczych. Był profesorem na kilku niemieckich uczelniach (Kilonia, Wrocław, Lipsk)[1]. Zajmował się patologią i przedstawił pogląd, że ropa w przebiegu procesów zapalnych powstaje z gromadzących się z krążącej krwi leukocytów (diapedeza). Jego najważniejsze dzieło to praca Über Entzündung und Eiterung (1867).
Przypisy
- ↑ Julius Cohnheim
Linki zewnętrzne
- Prace Juliusa Friedricha Cohnheima. dispatch.opac.d-nb.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-20)]. w Deutsche Nationalbibliothek (niem.)
- ISNI: 0000000110298937
- VIAF: 77072809
- LCCN: no95059459
- GND: 116636335
- NDL: 00769187
- LIBRIS: w9tnhvpftj6kcg7s
- SUDOC: 175227985
- NLA: 35213169
- NKC: nlk20000083859
- BNE: XX1229461
- NTA: 107365022
- BIBSYS: 98030206
- CiNii: DA1298851X
- Open Library: OL4479858A
- PLWABN: 9810634408605606
- NUKAT: n2010082511
- J9U: 987007259954805171
- CANTIC: a11668313
- ΕΒΕ: 232298
- Britannica: biography/Julius-Friedrich-Cohnheim
- БРЭ: 2088651
- SNL: Julius_Friedrich_Cohnheim
- VLE: julius-friedrich-cohnheim
- Catalana: 0018546
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 12206