Nabe-mono
Nabe-mono (jap. 鍋物, なべ物; nabe → garnek + mono → rzecz, skracane do nabe) – potrawa kuchni japońskiej przyrządzana w jednym naczyniu (ang. hot pot), „ognistym kociołku”. Z reguły serwuje się ją, gdy jest zimno[1].
Rodzaje
Nabe-mono ma wiele odmian, których nazwy pochodzą od użytych składników albo miejsca, z którego pochodzi przepis.
- Yose-nabe – jeden z najpopularniejszych rodzajów nabe w Japonii. Przypomina niemiecki Eintopf, gdyż wiele różnych rzeczy (np. mięso, owoce morza, jajko, tofu oraz warzywa) jest gotowane razem w garnku. Yose-nabe zazwyczaj jest oparte na bulionie z miso lub sosu sojowego.
- Sukiyaki – przyrządzane z pokrojonej cienko wołowiny, tofu, warzyw oraz makaronu. Po wyjęciu z garnka macza się w surowym jajku[2].
- Shabu-shabu – (dosł. chlapu-chlapu), onomatopeiczna nazwa dźwięku mieszania składników w naczyniu, potrawa przyrządzana z wołowiny pokrojonej na bardzo cienkie kawałki oraz dodatków jedzonych z ponzu-jōyu (sos z owoców cytrusowych, zmieszany z sosem sojowym shōyu), sosem sezamowym albo sojowym[2][3].
Galeria
-
Nabe w stylu Kansai -
Nabe z fugu -
Sakura-nabe (z koniną) -
Duszony Czyngis-chan, specjalność miasta Nayoro (z baraniną).
Zobacz też
 | Zobacz multimedia związane z tematem: Nabe-mono |
Przypisy
- ↑ Kathryn Hill: Cooking Japanese: Nabemono. [w:] the Kitchen [on-line]. 2010-01-21. [dostęp 2012-11-07]. (ang.).
- ↑ a b Alina Kwapisz, Katarzyna Liwak-Rybak: Kuchnia japońska. New Media Concept, 2008, s. 46-47, seria: Podróże kulinarne. Tradycje, smaki, potrawy. ISBN 978-83-8984-058-5.
- ↑ Richard Hosking: A Dictionary of Japanese Food. Tokyo: Tuttle Publishing, 1996, s. 107. ISBN 978-4-8053-1335-0.
