Nikanor (diakon)

Święty
Nikanor
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki, Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

10 stycznia (Kościół katolicki), 28 lipca (Cerkiew prawosławna, kalendarz juliański)

Nikanor – postać biblijna, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego[1].

Życiorys

Żył w I wieku, a źródłem informacji o tej postaci w jest Pismo Święte, gdzie wymieniony jest jako czwarty w grupie wybranych do wspomagania w posłudze apostołom Jezusa Chrystusa obok Szczepana, Prochora, Filipa, Tymona, Parmenasa i Mikołaja prozelity (Dz 6, 2-5 BT). Nikanor jako jeden z cieszących się dobrą sławą, pełnych ducha mądrości (Dz 6, 3 BT) zgodnie z tradycją uważany jest za jednego z pierwszych diakonów po tym, jak apostołowie modląc się włożyli na nich ręce (Dz 6, 6 BT).

Do martyrologiów trafił za sprawą św. Ado (później Baroniusza), który przypisał mu męczeńską śmierć na Cyprze, a wspomnienie na 10 stycznia.

Zobacz też

Przypisy

  1. СВЯТЫЕ АПОСТОЛЫ ОТ 70: ПРОХОР, НИКАНОР, ТИМОН И ПАРМЕН

Bibliografia

  • Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 4: M-P. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2000, s. 385/386. ISBN 83-7097-671-9.

Linki zewnętrzne

Dz 6,1-6

  • VIAF: 992156565744123500007
  • GND: 1192234200