Ołeksij Mychajłyczenko

Олексій Михайличенко

Pełne imię i nazwisko

Ołeksij Wołodymyrowycz Mychajłyczenko

Data i miejsce urodzenia

30 marca 1963
Kijów

Wzrost

186 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska^[a]

Lata	Klub	Wyst.	Gole
1981–1990	Dynamo Kijów	137	(39)
1990–1991	UC Sampdoria	24	(3)
1991–1996	Rangers	110	(20)
	W sumie:	271	(62)

Kariera reprezentacyjna

Lata	Reprezentacja	Wyst.	Gole
1987–1991	ZSRR	36	(9)
1992	WNP	5	(0)
1993–1994	Ukraina	2	(0)
	W sumie:	43	(9)

Kariera trenerska

Lata	Drużyna
1997–2002	Dynamo Kijów (asystent)
2002–2004	Dynamo Kijów
2004–2008	Ukraina U-21
2008–2009	Ukraina
2011–2013	Dynamo Kijów (dyr.sportowy)
2013	Dynamo Kijów (asystent)
2013–2019	Dynamo Kijów (dyr.sportowy)
2019–2020	Dynamo Kijów
2020–2021	Dynamo Kijów (dyr.sportowy)

↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Dorobek medalowy

Igrzyska olimpijskie
złoto	Seul 1988	piłka nożna

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Ołeksij Wołodymyrowycz Mychajłyczenko, ukr. Олексій Володимирович Михайличенко, ros. Алексей Владимирович Михайличенко, Aleksiej Władimirowicz Michajliczenko (ur. 30 marca 1963 w Kijowie, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener; mistrz olimpijski i wicemistrz Europy, zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Mychajłyczenko jest wychowankiem juniorskiej szkółki Dynama Kijów, do której zapisał się w 1973 roku. W drużynie seniorskiej Dynama grał w latach 1981-1990. W lidze radzieckiej rozegrał 137 meczów i strzelił 39 bramek, trzy razy sięgał po mistrzostwo ZSRR (1985, 1986, 1990), dwa razy zdobył puchar ZSRR (1985, 1987) i raz Puchar Zdobywców Pucharów (1986). W 1990 roku odszedł do Sampdorii. Z klubem tym osiągnął mistrzostwo Serie A 1990-91. W 24 ligowych meczach zdobył 3 gole. W 1991 roku na pięć lat został zawodnikiem Rangers F.C. Z klubem tym 5-krotnie został mistrzem Szkocji, trzy razy zdobył puchar Szkocji. W tamtejszej lidze rozegrał 110 razy i strzelił 20 bramek.

Kariera reprezentacyjna

W barwach Związku Radzieckiego zagrał 41 razy i strzelił 9 bramek. Największymi sukcesami było mistrzostwo olimpijskie na olimpiadzie w Seulu w 1988 roku oraz wicemistrzostwo Europy w RFN, także w 1988 roku. W reprezentacji Ukrainy rozegrał dwa spotkania.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Mychajłyczenko został asystentem trenera Walerego Łobanowskiego w Dynamie Kijów. Po śmierci Łobanowskiego (2002) objął stanowisko pierwszego trenera Dynama, które zajmował do 2004 roku, dwa razy zdobywając mistrzostwo Ukrainy (2003, 2004) i raz puchar Ukrainy (2003). W latach 2004-08 był trenerem reprezentacji Ukrainy U-21, z którą w 2006 roku zdobył wicemistrzostwo Europy. 11 stycznia 2008 przejął po Ołehu Błochinie stanowisko trenera reprezentacji narodowej Ukrainy^[1]. 21 października 2011 objął stanowisko dyrektora sportowego w Dynamie Kijów^[2]. 1 lipca przeniósł się stanowisko asystenta głównego trenera^[3], ale już 26 września 2013 ponownie wrócił do obowiązków dyrektora sportowego^[4]. 15 sierpnia 2019 ponownie stał na czele Dynama^[5].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy indywidualne

4. miejsce w plebiscycie France Football na najlepszego piłkarza Europy
najlepszy piłkarz roku ZSRR: 1988
najlepszy piłkarz roku Ukraińskiej SRR: 1987, 1988
wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 1 (1988, 1989, 1990), Nr 2 (1987)^[6]

Odznaczenia

tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1985
tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1986
tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1988
Order Przyjaźni Narodów: 1989
Order "Za zasługi" III klasy: 2004^[7].
Order "Za zasługi" II klasy: 2006^[8]

Przypisy

↑ ФФУ призначила нового тренера збірної України : Новини УНIАН
↑ Алексей Михайличенко – спортивный директор "Динамо" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
↑ Михайличенко больше не спортивный директор "Динамо" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
↑ Михайличенко назначен спортивным директором "Динамо" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
↑ Офіційно: Динамо призначило нового головного тренера ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
↑ Игроки киевского "Динамо" в списках 33 лучших футболистов СССР (1967 - 1991)
↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 795/2004 - Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-09)].
↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 697/2006 - Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-06)].

Bibliografia

O. Mykhaylychenko, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
Ołeksij Mychajłyczenko w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
Ołeksij Mychajłyczenko w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
Ołeksij Mychajłyczenko w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
Ołeksij Mychajłyczenko w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
Ołeksij Mychajłyczenko w bazie Football Facts (ros.)
Ołeksij Mychajłyczenko na stronie rusteam.permian.ru (ros.)
Ołeksij Mychajłyczenko na stronie legioner.kulichki.com (ros.)
Ołeksij Mychajłyczenko w bazie National Football Teams (ang.)
Oleksiy Mykhaylychenko, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] .