Penitencjarz

Penitencjariusz, penitencjarz (z języka łacińskiego poenitentiarius = pokutujący)^[1] – w Kościele katolickim duchowny upoważniony do udzielania rozgrzeszenia w wypadkach popełnienia najcięższych grzechów, których rozgrzeszenie podlega bezpośrednio papieżowi lub biskupowi^[2].

Kanonik penitencjarz, tak kościoła katedralnego, jak i kościoła kolegiackiego, ma z racji urzędu władzę zwyczajną, której jednak nie może innym delegować, rozgrzeszania w zakresie sakramentalnym od cenzur wiążących mocą samego prawa, ale nie zdeklarowanych i nie zastrzeżonych Stolicy Apostolskiej. Na terenie diecezji może rozgrzeszać także obcych, a diecezjan również poza diecezją.

KPK, Kan. 508 §1

Przypisy

↑ Witold Doroszewski (red.): penitencjariusz. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2016-07-01].
↑ Kanon 1463 dot. rozgrzeszenia, którego może udzielić tylko papież, miejscowy biskup lub upoważnieni przez nich prezbiterzy - Słownik zagadnień omawianych w "Katechizmie Kościoła Katolickiego"