Rudolf żagański

Ten artykuł od 2017-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rudolf żagański
książę żagański
Okres	od 1439 do 1454
Poprzednik	Scholastyka saska
Następca	Baltazar I żagański
Dane biograficzne
Dynastia	Piastowie
Data urodzenia	pomiędzy 1411 a 1418
Data i miejsce śmierci	1454 Chojnice

Ojciec	Jan I żagański
Matka	Scholastyka Saska
Rodzeństwo	Baltazar I żagański, Jan II Szalony, Wacław żagański

Rudolf żagański (ur. pomiędzy 1411 a 1418, zm. 18 września 1454, Chojnice) – książę żagański w latach 1439-1454, uczestnik wojny trzynastoletniej po stronie Zakonu Krzyżackiego.

Życiorys

Rudolf był drugim pod względem starszeństwa synem Jana I żagańskiego i Scholastyki Saskiej. Nie wiadomo kiedy dokładnie się urodził, w chwili śmierci ojca (1439) był już jednak pełnoletni.

W 1449 dziedzictwo Jana I zostało podzielone pomiędzy jego synów. Rudolf wraz z Baltazarem otrzymali część księstwa z Żaganiem, a Janowi II i Wacławowi przypadła ziemia przewoska.

W 1450 Rudolf udał się wraz ze starszym bratem na pielgrzymkę do Rzymu. Ślubował tam walczyć za wiarę chrześcijańską, co świadczyło o jego mocnym zaangażowaniu religijnym. Znajduje to też potwierdzenie w źródłach pisanych, a dokładnie w "Kronice opatów żagańskich", gdzie jest określany jako człowiek pobożny.

Razem z bratem Baltazarem I żagańskim uczestniczył jako najemnik w wojnie trzynastoletniej walcząc po stronie zakonu krzyżackiego^[1]. Zebrał około 1900 zbrojnych pieszych i konnych udał się do Świdwina. Poległ w bitwie pod Chojnicami 18 września 1454 w początkowej jej fazie^[1], po szarży polskiej ciężkiej kawalerii. Nie wiadomo, gdzie został pochowany.

Po śmierci Rudolfa, w związku z jego bezpotomnością, prawa do jego władztwa przejął starszy brat Baltazar, co spotkało się z niezadowoleniem ze strony młodszego brata Jana II.

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Grabski 1960 ↓, s. 592.

Bibliografia

Władysław Jan Grabski: 300 miast wróciło do Polski. Warszawa: 1960.

Władcy Śląska (książęta głogowsko-żagańscy)

Konrad I (1249/51–1273/4)
Henryk III, Przemko ścinawski, Konrad II Garbaty (1273/4–1278)

Krosno

Henryk IV Prawy (1273/4–1277)
Otto Długi (1277–1279)
Henryk IV Prawy (1279–1290)
Henryk III (1290–1309)

Głogów

Henryk III (1278–1309) Matylda brunszwicka (1309–1318) Henryk IV Wierny i Przemko (1318–1321) Przemko (1321–1331) do korony czeskiej (1331–1337) Henryk I jaworski (1337–1346) do korony czeskiej (1346)
1/2 Głogowa	Henryk V Żelazny (1349–1369) Henryk VI żagański, Henryk VII Średni (Rumpold) i Henryk VIII Wróbel (1369–1378) Henryk VII Średni (Rumpold) (1378–1395) Henryk VIII Wróbel (1395–1397) Ruprecht I legnicki (1397–1401) Jan I, Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold i Wacław (1401–1412/3) Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold i Wacław (1412/3–1417/8) Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold (1417/8–1423) Henryk IX Starszy (1423–1467) Henryk XI (1467–1476) Jan II Szalony (1476–1488) Jan Korwin (1488–1490) Jan Olbracht (1491–1498) Dionizy z Zahradku (1498–1499) Zygmunt I Stary (1499–1506) Kazimierz II (1506–1528)
1/2 Głogowa i Ścinawy	Bolko II Mały (1361–1368) Przemysław I Noszak (1384–1404) Przemysł Młodszy (1404–1406) Przemysław I Noszak (1406–1410) Bolesław I (1410–1431) Wacław I, Przemysław II, Władysław, Bolesław II i Eufemia mazowiecka (1431–1442) Władysław (1442–1460) Małgorzata Cylejska (1460–1476) Przemysław II (1460–1476) Wacław III opawski (przed 1474–1474) Maciej Korwin (1476–1480) Jan II Szalony (1480–1488) Jan Korwin (1488–1490) Jan Olbracht (1491–1498) Dionizy z Zahradku (1498–1499) Zygmunt I Stary (1499–1506) Kazimierz II (1506v1528)

Ścinawa

Konrad II Garbaty (1278–1284)
Przemko ścinawski (1284–1289)
Henryk IV Prawy (1289–1290)
Henryk III (1290–1309)
Henryk IV Wierny, Bolesław I, Konrad I (1309–1312)
Henryk IV Wierny, Jan i Przemko (1312–1317)
Jan (1317–1363)

1/2 Ścinawy

Henryk V Żelazny (1363–1369)
Henryk VI żagański, Henryk VII Średni (Rumpold) i Henryk VIII Wróbel (1369–1378)
Henryk VII Średni (Rumpold) (1378–1395)
Henryk VIII Wróbel (1395–1397)
Konrad II Siwy (1397–1403)
Konrad III Stary (1403–1412/3)
Konrad IV Starszy i Konrad V Kącki (Kantner) (1412/3–1416)
Konrad V Kącki (Kantner), Konrad VI Dziekan i Konrad VIII Młody (1416–1427)
Konrad VIII Młody (1427–1446)
Konrad VII Biały (1446–1450)
Konrad IX Czarny i Konrad X Biały (1450–1452)
Konrad X Biały (1452–1489)
Maciej Korwin (1489–1490)
Konrad X Biały (1490–1492)
do korony czeskiej (1492–1495)
Wiktoryn (1495–1498)
Henryk I Starszy (1495–1498)
Jerzy I (1498–1502)
Albrecht (1498–1511)
Karol I (1498–1520)
Jan Thurzon (ok. 1520–?)

Żagań

Przemko ścinawski (1278–1284) Konrad II Garbaty (1289–1299) Henryk III (1299–1300) Konrad II Garbaty (1300–1304) Henryk III (1304–1309) Henryk IV Wierny, Bolesław I, Konrad I (1309–1312) Henryk IV Wierny, Jan i Przemko (1312–1317) Henryk IV Wierny i Przemko (1317–1321) Henryk IV Wierny (1321–1342) Henryk V Żelazny (1342–1369) Henryk VI żagański, Henryk VII Średni (Rumpold) i Henryk VIII Wróbel (1369–1378) Henryk VI Starszy (1378–1393) Jadwiga legnicka (1393–1403) Jan I, Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold i Wacław (1403–1412/3) Jan I (1412/3–1439) Scholastyka saska (1439–1463) Baltazar, Rudolf, Wacław i Jan II Szalony (1439–1449) Baltazar i Rudolf (1449–1454) Baltazar (1454–1461) Jan II Szalony (1461–1467) Baltazar (1468–1472) Jan II Szalony (1472) pod rządami Wettinów (1472–1553) Jerzy Fryderyk Hohenzollern (1553–1558) Baltazar von Wallenstein (1558–1562) Zygfryd von Wallenstein (1562–1597) Anzelm von Wallenstein (1597–1601) do korony czeskiej (1601–1627) Albrecht Wacław Euzebiusz von Wallenstein (1627–1634) do korony czeskiej (1634–1646) Wacław Franciszek Euzebiusz von Lobkowitz (1646–1677) Ferdynand August Leopold von Lobkowitz (1677–1715) Filip Hiacynt von Lobkowitz (1715–1734) Wacław Ferdynand Karol von Lobkowitz (1734–1739) Ferdynand Filip Józef von Lobkowitz (1734–1784) Józef Franciszek Maksymilian von Lobkowitz (1784–1785) Fryderyk Ludwik Hohenlohe (1785) Piotr Biron (1785–1800) Wilhelmina żagańska (1800–1839) Paulina żagańska (1839–1845) Dorota de Talleyrand-Périgord (1845–1861) Ludwik Napoleon de Talleyrand-Périgord (1861–1898) Boson I de Talleyrand-Périgord (1898–1906) Hélie de Talleyrand-Périgord (1906–1910) Howard Maurice de Talleyrand-Périgord (1910–1929) Boson II de Talleyrand-Périgord Valencay (1929–1935) władze III Rzeszy skonfiskowały Żagań (1935)
Zielona Góra i Kożuchów	Henryk VIII Wróbel (1378–1397) Katarzyna opolska (1397–1420) do Głogowa (1420)
Krosno	Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold i Wacław (1412/3–1417/8) Wacław (1417/8–1430/1) do Głogowa (1430/1–1482) do Brandenburgii (od 1482)
Szprotawa	Henryk VIII Wróbel (1378–1397) Ruprecht I legnicki (1397–1401) Jan I, Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold i Wacław (1401–1412/3) do Głogowa (1412/3)
Przewóz	Henryk I jaworski (1319–1337) Jan I (1413–1439) Baltazar, Rudolf, Wacław i Jan II Szalony (1439–1449) Wacław (1449–1472)

Oleśnica

Henryk III (1293–1309)
Henryk IV Wierny, Bolesław I, Konrad I (1309–1312)
Bolesław I, Konrad I (1312–1313)
Bolesław I (1313–1320/1)
Konrad I (1320/1–1366)
Konrad II Siwy (1366–1403)
Konrad III Stary (1403–1412/3)
Konrad IV Starszy i Konrad V Kącki (Kantner) (1412/3–1416)
Konrad V Kącki (Kantner), Konrad VI Dziekan i Konrad VIII Młody (1416–1427)
Konrad IV Starszy (1416–1447)
Konrad V Kącki (Kantner) (1427–1439)
Konrad VII Biały (1439–1450)
Konrad IX Czarny i Konrad X Biały (1450–1452)
Konrad IX Czarny (1452–1471)
Małgorzata (Oleśnica i Bierutów) (1471–1475)
Barbara oleśnicka (1475–1478)
Konrad X Biały (1478–1489)
Maciej Korwin (1489–1490)
Konrad X Biały (1490–1492)
do korony czeskiej (1492–1495)
Wiktoryn (1495–1498)
Henryk I Starszy (1495–1498)
Jerzy I (1498–1502)
Albrecht (1498–1511)
Karol I (1498–1536)
Henryk II (1536–1548)
Jerzy II (1536–1553)
Joachim (1536–1553)
Jan (1536–1565)
Henryk III (1548–1553)
Karol Krzysztof (1565–1569)
Henryk III (1569–1587)
Karol II (1569–1617)
Henryk Wacław (1617–1639)
Karol Fryderyk I (1617–1647)
Sylwiusz Nemrod (1647–1664)
Karol Ferdynand (1664–1668)
Sylwiusz Fryderyk (1668–1697)
Chrystian Ulryk (1697–1704)
Karol Fryderyk II (1704–1745)
Karol Chrystian Erdmann (1745–1792)
Fryderyk August Welf (1792–1805)
Fryderyk Wilhelm (1805–1815)
Karol IV (1815–1826)
Wilhelm (1826–1884)
Szczodre własnością króla saskiego, Oleśnica i Bierutów wydzielone jako księstwo dla następcy tronu niemieckiego (od 1884)
Ernest August III (1913–1918)
część Niemiec (1918–1926)
Wilhelm von Hohenzollern (1926–1945)