Stymulacja odwiertu

Ten artykuł od 2010-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Stymulacja odwiertu to czynności prowadzące do zwiększenia przepływu ropy naftowej lub gazu ziemnego ze złoża do odwiertu.

Po wykonaniu odwiertu może się okazać, że ropa lub gaz napływają z wydajnością mniejszą niż możliwości odbioru instalacji na powierzchni. Może to być spowodowane strukturą warstwy w której znajduje się kopalina (jej małą przesączalnością) lub uszkodzeniem warstwy na skutek prac wiertniczych. W pewnych warunkach geologicznych można poprawić przesiąkalność skały w sąsiedztwie odwiertu.

W tym celu do odwiertu wtłacza się pod wysokim ciśnieniem specjalne ciecze, żele lub emulsje, które przez otwory w okładzinie odwiertu działają na skałę, powodując jej rozsadzanie. Szczeliny powstałe na skutek rozsadzania są następnie wypełniane piaskiem lub specjalnym granulatem.

W innych wypadkach do odwiertu wtłacza się ciecze działające chemicznie na skałę (np. kwas mrówkowy), które tworzą podobne kanaliki w skale.