Swerkerydzi

Swerkerydzi – średniowieczna dynastia szwedzka wywodząca się od króla Swerkera I Starszego (panował ok. 1130-1156), panująca w Szwecji od około 1130 do 1222, na przemian z przedstawicielami dynastii Erykidów (potomków króla Eryka IX, zmarł 1160). Gdy w 1161 roku w Szwecji zostały obalone rządy pochodzącego z Danii króla Magnusa Henrikssona, którego matka była wnuczką króla Inge I Starszego, oba szwedzkie rody rozpoczęły między sobą zaciekłe walki o królewską koronę, skutkiem czego każdy kolejny król był mordowany przez swego następcę z wrogiego rodu. Walki trwały do roku 1250, kiedy to zmarł Eryk XI, ostatni z rodu Erykidów, a władzę w Szwecji przejęła na trwałe nowa dynastia Folkunga.

Nekropolią rodu Swerkerydów był klasztor cystersów w Alvastra, założony w 1143 r. przez Swerkera I Starszego[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. Thomas Lindkvist: Early political organisation: Kings and provinces in Sweden. W: The Cambridge History of Scandinavia. Knut Helle (red.). T. 1: Prehistory to 1520. Cambridge: Cambridge University Press, 2003, s. 226. ISBN 0-521-47299-7. [dostęp 2010-02-08]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Dynastie i rody panujące Europy
Angielskie
  • dynastia normandzka poch. skand.
  • Plantageneci poch. fr.
    • Lancasterowie
    • Yorkowie
  • Tudorowie
  • Wuffingowie
Armeńskie
Bizantyńskie
Bośniackie
Bułgarskie
Chorwackie
Czeskie i morawskie
Duńskie
Frankijskie i francuskie
Gruzińskie
  • Farnawazianowie
  • Chosrowianowie
  • Bagratydzi
Hiszpańskie
Litewskie
Niemieckie
Polskie i pomorskie
Portugalskie
Ruskie i rosyjskie
Rumuńskie – mołdawskie i wołoskie
Serbskie i czarnogórskie
Szkockie
Szwedzkie
Węgierskie
Włoskie
  • Dynastie pogrupowane są pod względem rodzimego kraju, w ramach nich alfabetycznie; w nawiasach boczne linie będące samodzielnymi dynastiami