Tetrahydrogestrinon

Tetrahydrogestrinon
Nazewnictwo
Inne nazwy i oznaczenia
THG
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C21H28O2

Masa molowa

312,45 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

618903-56-3

PubChem

6857686

DrugBank

DB06870

SMILES
CCC1(CCC2C1(C=CC3=C4CCC(=O)C=C4CCC23)CC)O
InChI
InChI=1S/C21H28O2/c1-3-20-11-9-17-16-8-6-15(22)13-14(16)5-7-18(17)19(20)10-12-21(20,23)4-2/h9,11,13,18-19,23H,3-8,10,12H2,1-2H3/t18-,19+,20+,21+/m1/s1
InChIKey
OXHNQTSIKGHVBH-ANULTFPQSA-N
Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne.
Multimedia w Wikimedia Commons

Tetrahydrogestrinon, THGorganiczny związek chemiczny, steryd anaboliczny o działaniu zbliżonym do testosteronu[1].

Tetrahydrogestrinon został po raz pierwszy otrzymany przez Patricka Arnolda. THG nie występuje naturalnie w organizmie człowieka i początkowo nie był wykrywany przez standardowe testy antydopingowe[2].

Informacje o tym środku pojawiły się publicznie po tym, jak trener lekkoatletyczny, Trevor Graham, w czerwcu 2003 r. przekazał anonimowo substancję do biura Amerykańskiej Agencji Antydopingowej, co zapoczątkowało śledztwo w tym kierunku[3]. Wykazało ono, iż źródłem THG jest amerykańskie laboratorium BALCo[4].

Używanie THG udowodniono wielu słynnym sportowcom (m.in. Marion Jones, Dwain Chambers, Tim Montgomery)[2][5].

Przypisy

  1. MarekM. Mędraś MarekM., PawełP. Jóźków PawełP., Zastosowanie testosteronu i steroidów androgenno-anabolicznych w sporcie, „Endokrynologia Polska”, 60 (3), Gdańsk: Wydawnictwo Via Medica, 2009, s. 204–209, ISSN 0423-104X .
  2. a b KrzysztofK. Sas-Nowosielski KrzysztofK., Doping w sporcie. Przeszłość – teraźniejszość – przyszłość?, Katowice: Akademia Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach, 2020, s. 51, ISBN 978-83-66308-35-0 .
  3. LasseL. Gustafsson LasseL., Trevor Graham bakom avslöjanden om THG [online], svenska.yle.fi, 23 sierpnia 2004 [dostęp 2023-01-28]  (szw.).
  4. WillW. Nicoll WillW., Profesjonaliści na dopingu – słynna afera Patricka Arnolda [online], menshealth.pl, 5 listopada 2018 [dostęp 2023-01-28] .
  5. PawełP. Wilkowicz PawełP., Marion Jones, ofiara doskonała [online], rp.pl, 20 listopada 2010 [dostęp 2023-01-28] .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.