Tommaso Arezzo

Tommaso Arezzo

Kardynał biskup
Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1756 Orbetello
Data i miejsce śmierci	3 lutego 1833 Rzym
Wicekanclerz Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania	1830–1833
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	14 marca 1779
Prezbiterat	19 marca 1779
Sakra biskupia	4 kwietnia 1802
Kreacja kardynalska	8 marca 1816 Pius VII
Kościół tytularny	S. Pietro in Vincoli (29 kwietnia 1816) biskup Sabiny 29 maja 1820)
Multimedia w Wikimedia Commons

Tommaso Arezzo (ur. 16 grudnia 1756 w Orbetello, zm. 3 lutego 1833 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 16 grudnia 1756 roku w Orbetello, jako syn Orazia Arezzy i Marii Fitzgerald Browne^[1]. Studiował na Papieskiej Akademii Kościelnej, a następnie na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. Po studiach wstąpił do zakonu joannitów i został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, protonotariuszem apostolskim i wicelegatem w Bolonii^[1]. 14 marca 1779 roku przyjął święcenia diakonatu, a pięć dni później – prezbiteratu^[2]. 29 marca 1802 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Silifke, a sześć dni potem przyjął sakrę^[2]. W tym samym roku został wysłany do Imperium Rosyjskiego, by negocjować zbliżenie z Cerkwią prawosławną^[1]. Sześć lat później, przez kilka miesięcy pełnił funkcję progubernatora Rzymu, lecz został zdjęty z urzędu przez Francuzów i zesłany do Florencji, a następnie do Novary, Bastii i na Korsykę, skąd uciekł na Sardynię^[1]. 8 marca 1816 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Pietro in Vincoli^[2]. 29 maja 1820 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Sabina^[2]. W 1830 roku został mianowany wicekanclerzem Kościoła Rzymskiego i pełnił ten urząd do śmierci, która nastąpiła 3 lutego 1833 roku w Rzymie^[1].

Przypisy