Virtual private server

Ten artykuł od 2022-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Virtual private server (VPS) – podział maszyny, jaką jest serwer, na kilka mniejszych, wirtualnych.

Do zarządzania VPS-ami najczęściej wykorzystuje się oprogramowanie Proxmox, Xen, Hyper-V, VMware, Virtuozzo, OpenVZ.

Podział zasobów

Przydział zasobów zależy od administratora serwera. W przypadku wirtualizacji KVM, w przeciwieństwie do OpenVZ – zazwyczaj przydziela się zasoby gwarantowane, zasoby sprzętowe do których VPS musi mieć dostęp zawsze, oraz te, które mogą być osiągnięte chwilowo, gdy serwer nie jest obciążony. W większości przypadków, w wirtualizacji VPS KVM – gwarancja dostępności zasobów nie dotyczy łącza internetowego, które może być udostępniane wraz z innymi użytkownikami hostingu (tzw. shared port). Należy również pamiętać, że w przypadku wirtualizacji KVM może zachodzić zjawisko memory swapping (Plik wymiany) – a w tym wypadku, dokładniej (Partycja wymiany) – do tego coraz częstszym zjawiskiem na hostingach oferujących VPS za tanie kwoty, jest destabilizacja infrastruktury – czy też ograniczenie zasobów, np. limitu zużycia procesora do 50%.

Destabilizacja infrastruktury

Istnieje wiele metod wykrycia destabilizacji infrastruktury serwera wirtualnego, między innymi poprzez monitoring wydajności serwera, czy też zwykłe porównanie wydzielonych zasobów serwera z wydajnością fizycznego procesora, natomiast wykrycie zjawiska memory swapping (Plik wymiany) może być o wiele trudniejsze, a jest to spowodowane między innymi faktem, iż serwer rzekomo posiada gwarantowane zasoby, których wydajność stopniowo, coraz bardziej spada dopiero po osiągnięciu pewnego progu możliwości – którego zazwyczaj nie możemy dokładnie określić, ze względu na fakt, iż jeden serwer można rozdzielić na wiele innych, wirtualnych. Zazwyczaj destabilizacja infrastruktury zachodzi w sposób świadomy dla usługodawcy, ale niekoniecznie dla klienta. Przez usługodawcę, który np. wykorzystuje sporą ilość pamięci pliku wymiany zamiast fizycznej pamięci RAM – klient zazwyczaj orientuje się, gdy powyżej pewnego progu podzespołów serwer zaczyna notować spadki wydajności.

Ograniczenia

Do głównych ograniczeń należy zależność od stanu głównej maszyny (jeśli główna maszyna nie działa, nie działa żaden z VPS-ów). W przypadku niektórych rozwiązań (np. OpenVZ) nie ma dostępu do kompilacji jądra systemu operacyjnego. Ta funkcja na VPS z rozwiązaniem o nazwie XEN bardzo poszerza możliwości administracyjne VPS-a. U większości firm hostingowych można na tym rodzaju VPX (XEN) ustalić też własną pamięć wymiany.