Wołodymyr Weremiejew

Володимир Веремєєв

Pełne imię i nazwisko

Wołodymyr Hryhorowycz Weremiejew

Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1948
Spask Dalni

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera juniorska

Lata	Klub
1962–1966	Zirka Kirowohrad

Kariera seniorska^[a]

Lata	Klub	Wyst.	Gole
1967	Zirka Kirowohrad	24	(5)
1968–1982	Dynamo Kijów	310	(33)
	W sumie:	334	(38)

Kariera reprezentacyjna

Lata	Reprezentacja	Wyst.	Gole
1971–1972, 1975	ZSRR olimpijska	8	(1)
1973–1979	ZSRR	26	(2)
	W sumie:	34	(3)

Kariera trenerska

Lata	Drużyna
1985–1991	Dynamo Kijów (kierownik)
1991–1992	Zjednoczone Emiraty Arabskie (asystent)
1993	Dynamo Kijów (wiceprezes)
1994–1996	Kuwejt (asystent)
1997–	Ukraina (konsultant)

↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Dorobek medalowy

Igrzyska olimpijskie
brąz	Montreal 1976	piłka nożna

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Wołodymyr Hryhorowycz Weremiejew (ukr. Володимир Григорович Веремєєв, ros. Владимир Григорьевич Веремеев, Władimir Grigorjewicz Wieriemiejew; ur. 8 listopada 1948 w Spasku Dalnim, Kraj Nadmorski, Rosyjska FSRR) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego, grający na pozycji pomocnika lub napastnika, były reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski i działacz piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W dzieciństwie przeprowadził się wraz z rodziną do Kirowohradu na Ukrainie, gdzie rozpoczął treningi w miejscowej szkole sportowej. Karierę w dorosłym futbolu rozpoczął w zespole Zirki Kirowohrad. Od 1968 był zawodnikiem Dynama Kijów, gdzie spędził kilkanaście kolejnych sezonów i w 1982 zakończył karierę zawodniczą. Jako piłkarz Dynama zdobył 7 razy Mistrzostwo ZSRR (1968, 1971, 1974, 1975, 1977, 1980, 1981), 3 razy Puchar ZSRR (1974, 1978, 1982), zaś w 1975 sięgnął po Puchar Zdobywców Pucharów oraz Superpuchar Europy. W latach 1973–1979 26 razy wystąpił w reprezentacji Związku Radzieckiego, strzelił 2 bramki. Zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976.

Kariera trenerska

Po zakończeniu występów piłkarskich pozostał związany z kijowskim Dynamem. W latach 1985–1991 pełnił tam funkcję kierownika drużyny. W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych pracował z reprezentacjami Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz Kuwejtu z przerwą w 1993, kiedy pełnił funkcję wiceprezesa Dynama Kijów. Od 1997 jest trenerem-konsultantem w reprezentacji Ukrainy.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

mistrz ZSRR: 1968, 1971, 1974, 1975, 1977, 1980, 1981
zdobywca Pucharu ZSRR: 1974, 1978, 1982
zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów: 1975
zdobywca Superpucharu UEFA: 1975

Sukcesy reprezentacyjne

brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich: 1976

Sukcesy indywidualne

10-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR:

Nr 1: 1974, 1975, 1976, 1977

Nr 2: 1980, 1981

Nr 3: 1971, 1972, 1973, 1979

drugi piłkarz ZSRR: 1974, 1975

Odznaczenia

tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1970
tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1975
tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1975
tytuł Zasłużonego Trenera Ukraińskiej SRR: 1986
Order "Za zasługi" III klasy: 2004^[1].
Order "Za zasługi" II klasy: 2006^[2].
Order "Za zasługi" I klasy: 2015
Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy: 2020

Przypisy

↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 795/2004 - Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-09)].
↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 697/2006 - Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-06)].