Współczynniki Clebscha-Gordana

Współczynniki Clebscha-Gordana – współczynniki liczbowe pojawiające się w rozkładzie stanów kwantowych, będących stanami własnymi operatorów momentu pędu, spinu bądź izospinu. Wartości współczynników Clebscha-Gordana są stabelaryzowane. Współczynniki te zostały wprowadzone przez niemieckich matematyków Alfreda Clebscha i Pawła Gordana, w związku z rozwojem teorii niezmienników.

Sprzężenie dwóch stanów kwantowych

Jeżeli dwa stany kwantowe | j 1 , m 1 {\displaystyle |j_{1},m_{1}\rangle } oraz | j 2 , m 2 {\displaystyle |j_{2},m_{2}\rangle } opisane liczbami kwantowymi momentu pędu orbitalnego/spinowego j 1 {\displaystyle j_{1}} oraz j 2 {\displaystyle j_{2}} oraz liczbami kwantowymi m 1 {\displaystyle m_{1}} oraz m 2 , {\displaystyle m_{2},} opisującymi rzuty wektorów momentu pędu na wybraną oś z {\displaystyle z} sprzęgają się ze sobą, to powstający stan jest superpozycją stanów | j , m , {\displaystyle |j,m\rangle ,} tj.

| j 1 , m 1 | j 2 , m 2 = j C m m 1 m 2 j j 1 j 2 | j , m {\displaystyle |j_{1},m_{1}\rangle |j_{2},m_{2}\rangle =\sum _{j}C_{m\,m_{1}\,m_{2}}^{\,j\,\,\,j_{1}\,\,\,j_{2}}\,|j,m\rangle }
przy czym:
  • m = m 1 + m 2 {\displaystyle m=m_{1}+m_{2}}
  • j | m | , {\displaystyle j\geqslant |m|,} j { | j 1 j 2 | , | j 1 j 2 | + 1 , , j 1 + j 2 } , {\displaystyle j\in \{|j_{1}-j_{2}|,\,\,|j_{1}-j_{2}|\!+\!1,\,\dots ,\,j_{1}\!+\!j_{2}\},}
  • C m m 1 m 2 j j 1 j 2 {\displaystyle C_{m\,m_{1}\,m_{2}}^{\,j\,\,\,j_{1}\,\,\,j_{2}}} – współczynniki Clebscha-Gordana.

Rozkład danego stanu sprzężonego

Słuszna jest też relacja odwrotna, pozwalająca znaleźć rozkład danego stanu sprzężonego | j , m {\displaystyle |j,m\rangle } w bazie | j 1 , m 1 | j 2 , m 2 {\displaystyle |j_{1},m_{1}\rangle |j_{2},m_{2}\rangle } stanów niesprzężonych

| j , m = j 1 , j 2 m 1 , m 2 C m m 1 m 2 j j 1 j 2 | j 1 , m 1 | j 2 , m 2 {\displaystyle |j,m\rangle =\sum _{j_{1},j_{2}}\sum _{m_{1},m_{2}}C_{m\,m_{1}\,m_{2}}^{\,j\,\,\,j_{1}\,\,\,j_{2}}\,|j_{1},m_{1}\rangle |j_{2},m_{2}\rangle }
przy czym m 1 , m 2 {\displaystyle m_{1},m_{2}} oraz j 1 , j 2 {\displaystyle j_{1},j_{2}} takie że:
  • m 1 + m 2 = m , {\displaystyle m_{1}+m_{2}=m,}
  • | j 1 j 2 | = j {\displaystyle |j_{1}-j_{2}|=j\;{}} lub | j 1 j 2 | + 1 = j {\displaystyle {}\;|j_{1}-j_{2}|+1=j\;{}} lub , j 1 + j 2 = j . {\displaystyle {}\;\dots ,j_{1}+j_{2}=j.}

Stany kwantowe operatora izospinu

Współczynniki Clebscha-Gordana znajdują ważne zastosowanie w znajdowaniu stanów po sprzężeniu stanów izospinowych oddziałujących cząstek lub w rozkładzie stanu sprzężonego w bazie dwóch stanów niesprzężonych – pozwala to np. obliczać amplitudy rozpraszania oddziałujących cząstek lub względne prawdopodobieństwa rozpadu danej cząstki na inne cząstki elementarne. Z uwagi na to, że operatory izospinu I ^ {\displaystyle {\hat {I}}} i rzutu izospinu I ^ 3 {\displaystyle {\hat {I}}_{3}} na wybraną oś mają identyczne własności algebraiczne jak operatory orbitalnego i spinowego momentu pędu, współczynniki Clebscha-Gordana są takie same, jak w przypadku stanów momentu pędu.

Przykład: sprzężenie stanów j 1 = 1 / 2 , j 2 = 1 / 2 {\displaystyle j_{1}=1/2,j_{2}=1/2}

Omówimy tu sposób wykorzystania tabel ze współczynnikami C-G na podstawie przypadku sprzęgania stanów o liczbach kwantowych j 1 = 1 / 2 , j 2 = 1 / 2. {\displaystyle j_{1}=1/2,j_{2}=1/2.}

(1) W kolejnych wierszach tabel podane są możliwe wartości j , m , m 1 , m 2 . {\displaystyle j,m,m_{1},m_{2}.}

(2) Współczynniki C-G dla danych wartości j , m {\displaystyle j,m} i wartości m 1 , m 2 {\displaystyle m_{1},m_{2}} są na skrzyżowaniu kolumny z wartościami j , m {\displaystyle j,m} oraz wiersza w wartościami m 1 , m 2 {\displaystyle m_{1},m_{2}} – podano je wytłuszczonym drukiem.Przy czym z podanych wartości liczbowych należy wyciągnąć pierwiastek kwadratowy, zostawiając ewentualny znak – przed pierwiastkiem.

j 1 = 1 / 2 j 2 = 1 / 2 {\displaystyle j_{1}=1/2\,\,j_{2}=1/2}
j 1
m 1
m1, m2 +1/2, +1/2 1
cd. j 1 = 1 / 2 j 2 = 1 / 2 {\displaystyle j_{1}=1/2\,\,j_{2}=1/2}
j 1 0
m 0 0
m1, m2 1/2, −1/2 1/2 1/2
m1, m2 −1/2, 1/2 1/2 −1/2
cd. j 1 = 1 / 2 j 2 = 1 / 2 {\displaystyle j_{1}=1/2\,\,j_{2}=1/2}
j 1
m −1
m1, m2 −1/2, −1/2 1

Np. dla m 1 = + 1 / 2 , m 2 = 1 / 2 {\displaystyle m_{1}=+1/2,m_{2}=-1/2} mamy

  • dla j = 1 , m = 0 {\displaystyle j=1,m=0} współczynnik C = 1 / 2 {\displaystyle C=1/{\sqrt {2}}}
  • dla j = 0 , m = 0 {\displaystyle j=0,m=0} współczynnik C = 1 / 2 {\displaystyle C=1/{\sqrt {2}}}

Na podstawie tabel odczytujemy: (a) stany | 1 / 2 , + 1 / 2 , | 1 / 2 , + 1 / 2 {\displaystyle |1/2,+1/2\rangle ,|1/2,+1/2\rangle } sprzęgają się w stan | 1 , + 1 , {\displaystyle |1,+1\rangle ,} tj.

| 1 / 2 , + 1 / 2 | 1 / 2 , + 1 / 2 = | 1 , + 1 {\displaystyle |1/2,+1/2\rangle |1/2,+1/2\rangle =|1,+1\rangle }

(b) stany | 1 / 2 , + 1 / 2 | 1 / 2 , 1 / 2 {\displaystyle |1/2,+1/2\rangle |1/2,-1/2\rangle } sprzęgają się w superpozycję stanów | 1 , 0 , | 0 , 0 , {\displaystyle |1,0\rangle ,|0,0\rangle ,} tj.

| 1 / 2 , + 1 / 2 | 1 / 2 , 1 / 2 = 1 2 | 1 , 0 + 1 2 | 0 , 0 {\displaystyle |1/2,+1/2\rangle |1/2,-1/2\rangle ={\frac {1}{\sqrt {2}}}\,|1,0\rangle +{\frac {1}{\sqrt {2}}}\,|0,0\rangle }

(c) stany | 1 / 2 , 1 / 2 | 1 / 2 , + 1 / 2 {\displaystyle |1/2,-1/2\rangle |1/2,+1/2\rangle } sprzęgają się w superpozycję stanów | 1 , 0 , | 0 , 0 , {\displaystyle |1,0\rangle ,|0,0\rangle ,} tj.

| 1 / 2 , 1 / 2 | 1 / 2 , + 1 / 2 = 1 2 | 1 , 0 1 2 | 0 , 0 {\displaystyle |1/2,-1/2\rangle |1/2,+1/2\rangle ={\frac {1}{\sqrt {2}}}\,|1,0\rangle -{\frac {1}{\sqrt {2}}}\,|0,0\rangle }

(d) stany | 1 / 2 , 1 / 2 | 1 / 2 , 1 / 2 {\displaystyle |1/2,-1/2\rangle |1/2,-1/2\rangle } sprzęgają się w stan | 1 , 1 , {\displaystyle |1,-1\rangle ,} tj.

| 1 / 2 , 1 / 2 | 1 / 2 , 1 / 2 = 1 2 | 1 , 1 {\displaystyle |1/2,-1/2\rangle |1/2,-1/2\rangle ={\frac {1}{\sqrt {2}}}\,|1,-1\rangle }

Przykład: Rozkład danego stanu sprzężonego

Na podstawie powyższych tabel można znaleźć rozkład danego stanu sprzężonego | j , m {\displaystyle |j,m\rangle } w bazie | j 1 , m 1 | j 2 , m 2 {\displaystyle |j_{1},m_{1}\rangle |j_{2},m_{2}\rangle } stanów niesprzężonych: tym razem znajdujemy tabelę z odpowiednimi wartościami j , m , {\displaystyle j,m,} a następnie odczytujemy współczynniki C-G w kolumnie, odpowiadającej tym wartościom.

Np. niech j = 1 , j 1 = j 2 = 1 / 2 ; {\displaystyle j=1,j_{1}=j_{2}=1/2;} wtedy liczby m j , m j 1 , m j 2 {\displaystyle m_{j},m_{j_{1}},m_{j_{2}}} mogą mieć wartości:

m j = + 1 , 0 , 1 , {\displaystyle m_{j}=+1,0,-1,}
m j 1 = + 1 / 2 , 1 / 2 , {\displaystyle m_{j_{1}}=+1/2,-1/2,}
m j 2 = + 1 / 2 , 1 / 2. {\displaystyle m_{j_{2}}=+1/2,-1/2.}

Na podstawie tabel odczytujemy:

(a) stan | 1 , + 1 {\displaystyle |1,+1\rangle } rozkłada się w pojedynczy sposób

| 1 , + 1 = | 1 / 2 , + 1 / 2 | 1 / 2 , + 1 / 2 {\displaystyle |1,+1\rangle =|1/2,+1/2\rangle |1/2,+1/2\rangle }

(b) stan | 1 , 0 {\displaystyle |1,0\rangle } rozkłada się na superpozycję stanów

| 1 , 0 = 1 2 | 1 / 2 , + 1 / 2 | 1 / 2 , 1 / 2 + 1 2 | 1 / 2 , 1 / 2 | 1 / 2 , + 1 / 2 {\displaystyle |1,0\rangle ={\frac {1}{\sqrt {2}}}\,|1/2,+1/2\rangle |1/2,-1/2\rangle +{\frac {1}{\sqrt {2}}}\,|1/2,-1/2\rangle |1/2,+1/2\rangle }

(c) stan | 1 , 1 {\displaystyle |1,-1\rangle } rozkłada się w pojedynczy sposób

| 1 , + 1 = | 1 / 2 , + 1 / 2 | 1 / 2 , + 1 / 2 {\displaystyle |1,+1\rangle =|1/2,+1/2\rangle |1/2,+1/2\rangle }

(d) stan | 0 , 0 {\displaystyle |0,0\rangle } rozkłada się na superpozycję stanów

| 0 , 0 = 1 2 | 1 / 2 , + 1 / 2 | 1 / 2 , 1 / 2 1 2 | 1 / 2 , 1 / 2 | 1 / 2 , + 1 / 2 {\displaystyle |0,0\rangle ={\frac {1}{\sqrt {2}}}\,|1/2,+1/2\rangle |1/2,-1/2\rangle -{\frac {1}{\sqrt {2}}}\,|1/2,-1/2\rangle |1/2,+1/2\rangle }

Bibliografia

  • David J. Griffiths, Introduction to Elementary particles, Cambridge University Press 2008.