Zamek w Hubkowie
![]() Zamek w Hubkowie, rys. Napoleon Orda | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Typ budynku | zamek | ||
Styl architektoniczny | renesans | ||
Rozpoczęcie budowy | XV w. | ||
Ważniejsze przebudowy | XVI w. | ||
Zniszczono | 1708 | ||
Pierwszy właściciel | Siemaszkowie | ||
Kolejni właściciele | Konstanty Siemaszko, Mikołaj Siemaszko, Stanisław Daniłowicz, Jan Cetner, Józef Potocki, Potoccy herbu Pilawa | ||
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego ![]() | |||
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |||
![]() | |||
|
Zamek w Hubkowie – ruiny zamku wybudowanego w XV wieku w Hubkowie na Wołyniu. Jego pierwszymi właścicielami byli Siemaszkowie, którzy mieli tu główną siedzibę[1].
Historia
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/26/%D0%93%D1%83%D0%B1%D0%BA%D1%96%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%B7%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D0%BA_1918_-_1937.jpg/240px-%D0%93%D1%83%D0%B1%D0%BA%D1%96%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%B7%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D0%BA_1918_-_1937.jpg)
Zamek wzmiankowany w kronice z 1504 roku, więc prawdopodobnie późniejszy postawiono na miejscu warowni zniszczonej przez Tatarów. Zamek w stylu renesansowym zbudowany został w 1613 r. przez Konstantego Siemaszkę[2]. W 1629 r. właścicielem zamku był Stanisław Daniłowicz, ożeniony z Maryną, córką Mikołaja Siemaszki[1], ostatniego z rodu właściciela warowni. W 1676 r. zamek, wniesiony jako wiano, należy do starosty lwowskiego Jana Cetnera a później w drodze ugody rodzinnej przeszedł na własność Teofili żony Józefa Felicjana Potockiego. Zamek był zamieszkały do 1708 r., kiedy to podczas III wojny północnej ostatecznie został zniszczony przez wojska szwedzkie[1]. Potoccy nie odbudowywali już zamku tylko przenieśli się do pobliskich Siedliszcz i tam zbudowali nową siedzibę[1]. Od tego czasu zamek niszczał[2].
Architektura
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/%D0%9D%D0%B0%D0%B4%D1%81%D0%BB%D1%83%D1%87%D0%B0%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B0_%D0%B2%D0%B5%D1%81%D0%BD%D0%B0.jpg/240px-%D0%9D%D0%B0%D0%B4%D1%81%D0%BB%D1%83%D1%87%D0%B0%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B0_%D0%B2%D0%B5%D1%81%D0%BD%D0%B0.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e2/%D0%93%D1%83%D0%B1%D0%BA%D1%96%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%B7%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D0%BA_3.jpg/240px-%D0%93%D1%83%D0%B1%D0%BA%D1%96%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%B7%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D0%BA_3.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/51/%D0%93%D1%83%D0%B1%D0%BA%D1%96%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%B7%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D0%BA_4.jpg/240px-%D0%93%D1%83%D0%B1%D0%BA%D1%96%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%B7%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D0%BA_4.jpg)
Za czasów Mikołaja Siemaszki zamek stał na dwóch przeciwległych górach, połączonych ze sobą mostem[1]. Otoczony był murami obronnymi i basztami ze strzelnicami. Na dziedzińcu znajdowała się studnia[1] a pod całymi zabudowaniami zamku ciągnęły się murowane lochy, które prawdopodobnie stanowiły przejście do rzeki[1]. T. J. Stecki w 1879 r. tak pisze w Wieku o zwaliskach zamku: odłamy baszt, obwodowe mury, a w nich ślady strzelnic, wszystko tak dobrze zachowane, że nawet rozporządzenie komnat jeszcze gdzieniegdzie widoczne. Jedna baszta od wschodu najwznioślejsza, oba swe piętra zachowała, dachu tylko na niej brakuje. W ogólności ruiny te przedstawiają się niezmiernie efektownie i malowniczo[1]. Pod koniec XIX w. stały jeszcze baszty i mury obronne, a także widoczne były pozostałości pomieszczeń mieszkalnych[2].
Przypisy
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, Warszawa, 1880–1902, ss. 198-200.
Linki zewnętrzne
- Zamek w Hubkowie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 198 .
- Zamek w Hubkowie
- Archiwalne widoki zamku w bibliotece Polona
- p
- d
- e