Babek Hürremi

Azerbaycan tarihi
Orta Çağ
Emevîler
Abbâsîler
Şirvanşahlar Devleti
Selçuklu Hanedanı
İldenizliler
Karakoyunlular
Diğer Konular
Anayasa
Ekonomik
Askeri
Sosyal
  • g
  • t
  • d

Bâbek Hûrremî (Farsça: بابک خرمدین, Bābek Hurremdīn; 795 ya da 798 - 4 Ocak 838[1]) Abbâsîler Hâlifeliği'ne karşı mücadele eden Hûrrem’îyye Hareketi'nin önderliğini[2] yapan ve 22 yıl süren (816-838)[3] Babek Ayaklanması zamanında Halife'nin ünlü komutanının önderliğindeki 6 büyük Hilafet Ordusunu mağlup eden[4][5][6][7][8][9] komutan. Azerbaycanın ve Farsların millî kahramanı.[10][11][12] Erdebil'de doğmuştur.[kaynak belirtilmeli]

Yaşamı

Babek Abbâsîler Hâlifeliği hükümdarı Hâlife el-Mu'tasım’ın baş komutanı General Afşın Haydâr bin Kâvûs ile barış görüşmeleri sürdürürken.

Önceleri basit bir köylü olan Babek Arapların baskısı sonucu Cavidan'ın önderlik ettiği harekâta katılmış ve onun ölümünden sonra liderliğe yükselmiştir.

İran tarihi
dizisinin bir parçası
Tarihöncesi İran Antik Çağ-4000
Karaz kültürü 3400-2000
Proto Elamlılar 3200-2700
Ciruft kültürü c. 3100-c. 2200
Elam 2700-539
Akad İmparatorluğu 2400-2150
Kassitler c. 1500-c. 1155
Yeni Asur İmparatorluğu 911-609
Urartular 860-590
Manna Krallığı 850-616
Med İmparatorluğu MÖ 678-550
(İskit Krallığı) MÖ 652-625
Yeni Babil İmparatorluğu MÖ 626- 539
Ahameniş İmparatorluğu MÖ 550-330
Ermenistan Krallığı MÖ 331-MS 428
Atropatena MÖ 320'ler-MS 3. yüzyıl
Kapadokya Krallığı MÖ 320'ler-MS 17
Seleukos İmparatorluğu MÖ 312-63
Pontus Krallığı MÖ 281-MS 62
Fratarakas MÖ 3. yüzyıl
Persis kralları MÖ 3. yüzyıl-c. MS 222
Part İmparatorluğu MÖ 247-MS 224
Mesene MÖ 141-MS 222
Hint-Part Krallığı 19-240
Sasani İmparatorluğu 224-651
Zermihrîler 6. yüzyıl-785
Kârînîler 550'ler-11. yüzyıl
Râşidîn Halifeliği 632-661
Emevîler 661-750
Abbâsîler 750-1258
Dâbûyîler 642-760
Bâvendîler 651-1349
Demâvend Masmuğanı 651-760
Bâdüsbânîler 665-1598
Cüstânîler 791-11. yüzyıl
Zeydîler 864-14. yüzyıl
Tâhirîler 821-873
Sâmânîler 819-999
Seferîler 861-1003
Gurlular pre-879-1215
Sâcoğulları 889-929
Müsâfirîler 919-1062
Ziyârîler 930-1090
İlyâsîler 932-968
Büveyhîler 934-1062
Gazneliler 977-1186
Kâkûyîler 1008-1141
Nasrîler 1029-1236
Şabankara 1030-1355
Büyük Selçuklu İmparatorluğu 1037-1194
Harezmşahlar Devleti 1077-1231
İldenizliler 1135-1225
Yezd Atabegleri 1141-1319
Salgurlular 1148-1282
Hezâresbîler 1155-1424
Piştekinliler 1155-1231
Kutluğhanlılar 1223-1306
Mihribânîler 1236-1537
Kert Hanedanı 1244-1396
İlhanlılar 1256-1335
Çobanoğulları 1335-1357
Muzafferîler 1335-1393
Celâyir Sultanlığı 1337-1376
Serbedârîler 1337-1376
İncûlular 1335-1357
Efrâsiyâb Hanedanı 1349-1504
Maraşîler 1359-1596
Timurlular 1370-1507
Kârkiyâ Hanedanı 1370'ler-1592
Karakoyunlular 1406-1468
Akkoyunlular 1468-1508
Safevîler 1501-1736
(Hotakîler) 1722-1729
Afşar Hanedanı 1736-1796
Talış Hanlığı 1747-1826
Zend Hanedanı 1751-1794
Kaçar Hanedanı 1789-1925
İlgili maddeler
  • Ad
  • Hükümdarlar
  • Devlet başkanları
  • Askerî tarih
  • Ekonomik tarih
  • Savaşlar
Zaman çizelgesi
  • g
  • t
  • d

Hürremilik hareketi liderliği

Babek'in başa geçmesi ile Hürremiler harekâtı hızla büyümeye başlamış ve topluluk içindeki ayrılıklar ortadan kalkmıştır. Karargâh olarak "Bezz Kalesi" seçilmişti.[kaynak belirtilmeli] Halife'nin altı ünlü komutanını mağlup etmeyi başaran "Babek Hürremi" Hürremilik hareketini devrin en korkulu isyanına çevirmişti. Halife Mû'tasım zamanında Abbâsîler Hâlifeliği Bizans İmparatorluğu ile barış imzalayarak bütün güçlerini bu isyanı bastırmak için kullandı.[kaynak belirtilmeli] Yeni ordunun başına Türk kökenli komutan[13] General Afşın Haydâr bin Kâvûs getirildi. Abbâsîler karşısında gerilemeye başlayan Hürremiler’in karargâhı "Bezz Kalesi" Hicri 20 Ramazan 222 / M. 26 Ağustos 837 tarihinde düştü.[1] Babek kuşatmayı yararak kaçmayı başardı. Bugünkü Azerbaycan'a geçerek yeniden güç toplamayı düşünse de Şeki'de Sehl bin Simbat adında bir Ermeni / Alban asıllı yöneticinin yanına sığındı. General Afşın'na gönderilen haber neticesi bir av partisinde yakalandı.[1]

İdamı

4 Ocak 838 tarihinde Samarra şehrine getirilen "Babek", burada Hâlife Mû'tasım’ın huzurunda kol ve bacakları kesilmek suretiyle işkence ile idam edildi.[1][14] Akabinde Hürremiler harekatı da zayıflayarak dağıldı. İsyan tam olarak sonuca ulaşmasa da, Abbâsîler Hâlifeliği'nin parçalanmasını hızlandırdı.[kaynak belirtilmeli]

Siyasi ve felsefi görüşleri

İran ve Azerbaycan halkları tarafından millî bir kahraman olarak kabul edilen "Babek" ve selefi "Cavidan" kuvvetli birer Fars milliyetçi olup, Arap kültürünün İran'da ve Azerbaycan'da yayılmasına engel olmak için var güçleriyle çaba sarfetmişlerdi.[kaynak belirtilmeli]

Kaynakça

Arap devletleri ve hanedanları
Antik Arap Devletleri
Kedar Krallığı 800 BC-300 BC
Lihyan Krallığı 600 BC-100 BC
Nabatî Krallığı 400 BC-106 AD
Kinde Krallığı 200 BC-633 AD
Osroene Krallığı 132 BC-244 AD
Characene Krallığı 127 BC-221 AD
Emesa Hanedanı 64 BC-300s AD
Araba Krallığı 100s-241 AD
Tanukhiler 196-1100 AD
Gassaniler 220-638 AD
Lahmîler 300-602 AD
Arap İmparatorlukları
Râşidîn 632-661
Emevîler 661-750
Abbâsîler 750-1258
Fâtımîler 909-1171
Doğu Hanedanları
Girit Emirliği 824-961
Dülefiler 840-897
Kaysiteler 860-964
Şirvanşah 861-1538
Alavîler 864-928
Hamdaniler 890-1004
Revvadiler 955-1071
Cerrâhîler 970-1107
Ukayliler 990-1096
Numayriler 990-1081
Mirdasoğulları 1024-1080
Münkızoğulları 1025–1157
Muzaffariler 1314-1393
Maanlar 1517-1697
Şihablar 1697-1842
El-Azim ailesi 1720-1807
Batı Hanedanları
Kurtuba Emirliği756-929
Muhallabids771-793
İdrîsîler788-974
Aglebiler800-909
Sicilya Emirliği831-1091
Endülüs Emevî Devleti929-1031
Kanziler1004-1412
Tujibiler1013-1039
Abbadiler1023-1091
Hammudiler1026-1057
Cevheriler1031-1091
Hudiler1039-1110
Sumadihiler1041-1091
Nasriler1230-1492
Saadiler1554-1659
Senusiler1837-1969
Arap Yarımadası
Ziyadiler 819-1138
Yufiriler 847-997
Ukhaidhirler 865-1066
Reşidîler 897-1962
Karmatîler 899-1077
Wajihids 926-965
Mekke Şerifliği 968-1925
Süleyhiler 1047-1138
Süleymaniler 1063-1174
Uyûnîler 1076-1253
Zurayiler 1083-1174
Nabhaniler 1154-1624
Mehdiler 1159-1174
Resûlîler 1229-1454
Usfurids 1253-1320
Jarwanids 1305-1487
Kathiriler 1395-1967
Tahirids 1454-1526
Jabrids 1463-1521
Qasimids 1597-1872
Ya'arubids 1624-1742
Yukarı Yafa 1800-1967
Reşidîler 1836-1921
Qu'aitidiler 1858-1967
Beyhan Emirliği 1903-1967
İdrisiler 1906-1934
Yemen Mütevekkilî Krallığı 1918-1970
Günümüz monarşileri
Alevî (Fas) 1631-günümüz
El Kasimi (Resü'l-Hayme) 1727-günümüz
El Kasimi (Şarika) 1727-günümüz
Suud (Suudi Arabistan) 1744-günümüz
El Said (Umman) 1749-günümüz
Es-Sabah (Kuveyt) 1752-günümüz
El-Nehyan (Abu Dabi) 1761-günümüz
El Nuaim (Ajman) 1810-günümüz
Al Mu'alla (Ummül-Kayveyn) 1775-günümüz
El Halife (Bahreyn) 1783-günümüz
Sani (Katar) 1825-günümüz
Al Maktoum (Dubai) 1833-günümüz
Al Şarki (Füceyre) 1833-günümüz
Haşimoğulları (Ürdün) 1921-günümüz
  • g
  • t
  • d
  1. ^ a b c d TDV, İslâm Ansiklopedisi, Cilt 4, Sahife 377.
  2. ^ "Encyclopedia Iranica". 16 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2020. 
  3. ^ Maurice Lombard. The golden age of Islam. 2003. s.152. ISBN 1-55876-322-8, 9781558763227
  4. ^ Arthur Goldschmidt, Lawrence Davidson, “A concise history of the Middle East”, Westview Press; Eighth Edition edition (July 21, 2005). Pg 81: “..a Persian named Babak whose rebellion lasted twenty years. These uprisings were inspired by Persia’s pre-Islamic religions, such as Zoroastrianism (the faith of Sassanid ruler) and a peasant movement called Mazdakism”
  5. ^ Bernard Lewis (1991), “The Political Language of Islam”, University of Chicago Press, pp 482):"“Babak’s Iranianizing rebellion in Azerbaijan gave occasion for sentiments at the capital to harden against men who were sympathetic to the more explicitly Iranian tradition"
  6. ^ Bernard Lewis, "The Arabs in History", Oxford University Press, 2002. pp 109-110: "The resentment of the subject population found expression in a series of religious movements in different parts of Iran, with its predominantely peasent supports... The memory of Abu Muslim himself was also frequently invoked by Iranian rebels who claimed to be his heirs and avengers against the Caliph who betrayed him. At first these movements were Iranian in their beliefs; later they became syncretist, preaching a mingling of Mazdakite and extremist Shi'i ideas. ... By far the most serious of these movements was that of Babak (816-37)"
  7. ^ Mark Whittow, The Making of Orthodox Byzantium, 600-1025. New studies in medieval history, Macmillan, London, 1996, s. 195, 203 & 215. Azerbaijan was the scene of frequent anti-caliphal and anti-Arab revolts during the eighth and ninth centuries, and Byzantine sources talk of Persian warriors seeking refuge in the 830s from the caliph's armies by taking service under the Byzantine emperor Theophilos. [...] Azerbaijan had a Persian population and was a traditional centre of the Zoroastrian religion. [...] The Khurramites were a [...] Persian sect, influenced by Shiite doctrines, but with their roots in a pre-Islamic Persian religious movement.
  8. ^ Ermeni tarihçi Vardan Areweltsʻi, 1198-1271 yıllarında yazdığı nottan aktarılmış: La domination arabe en Armènie, extrait de l’ histoire universelle de Vardan, traduit de l’armènian et annotè, J. Muyldermans, Louvain et Paris, 1927, pg 119. En ces jours-lá, un homme de la race PERSE, nomm é Bab, sortant de Baltat, faiser passer par le fil de l’épée beaucoup de la race d’Ismayēl tandis qu’il.. Original Grabar: Havoursn haynosig ayr mi hazkes Barsitz Pap anoun yelyal i Baghdada, arganer zpazoums i sour suseri hazken Ismayeli, zpazoums kerelov. yev anser zinkn anmah. yev i mium nvaki sadager yeresoun hazar i baderazmeln youroum ent Ismayeli
  9. ^ Arap tarihçi ʻAlī ibn Aḥmad ibn Ḥazm (994-1064) Al-Faṣl fi l-Milal & l-Ahwāʾ & n-Niḥal eserinde İran'daki Hilafete karşı farklı ayaklanmalardan bahsetmiştir. «أن الفرس كانوا من سعة الملك وعلو اليد على جميع الأمم وجلالة الخطير في أنفسهم حتى أنهم كانوا يسمون أنفسهم الأحرار والأبناء وكانوا يعدون سائر الناس عبيداً لهم فلما امتحنوا بزوال الدولة عنهم على أيدي العرب وكانت العرب أقل الأمم عند الفرس خطراً تعاظمهم الأمر وتضاعفت لديهم المصيبة وراموا كيد الإسلام بالمحاربة في أوقات شتى ففي كل ذلك يظهر الله سبحانه وتعالى الحق وكان من قائمتهم سنبادة واستاسيس والمقنع وبابك وغيرهم » (Alī ibn Aḥmad Ibn Ḥazm, Al-Faṣl Fī Al-Milal Wa-Al-Ahwāʾ Wa-Al-Niḥal, Dār al-Jīl, Bayrūt, Lubnān, 1995.
  10. ^ Central Asia meets the Middle East. David Menashri. 1998. p. 104 - the Republic of Azerbaijan, where Babak is a cult figure and a national hero.
  11. ^ Azərbaycan qəhrəmanı Babək Xürrəmdin. Nəfisi Səid. "Elm", Bakı, 1990.
  12. ^ Daniel Pipes, "Slave soldiers and Islam: the genesis of a military system ", Middle East Forum, 1981. pg 153: "Al-Mutasim undertook two military campaigns during his caliphate, the attack on Amorium (a town in Anatolia) and the suppression of the Persian rebel Babak. In both of these cases, Turkish military slaves played a major role;..
  13. ^ Thema Larousse:Abbasiler
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2021. 
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin