Demokratik barış teorisi

Demokratik barış teorisi, karşılıklı demokratik pasifizm veya demokrasilerarası saldırmazlık hipotezi, uluslararası ilişkilerde barışın sağlanması ve korunması amacı ile hareket eden ve 1980'li yıllardan itibaren siyaset bilimi literatüründe kavram olarak kendisine yer edinen, üzerinde çalışılmış, tartışılmış ve oldukça eleştirilmiş bir teoridir. Demokratik devletlerin birbirleri ile savaşmayacakları veya savaşma yönünde karar alma sürecinde başarılı olamayacakları önermesine dayanan teori kavramsal olarak ilk kez 1980'lerin ortalarında anılsa da, fikirsel arka planı Immanuel Kant'a dayanmaktadır. Hatta Kant, 1795 yılında yazdığı Perpetual Peace kitabında detaylıca anlatır.