Mugire bin Şu'be

Mugire bin Şu'be (600 - 670), İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi ve Emevîler döneminde devlet adamı.

600 yılında Taif şehrinde doğmuştur. Bu şehirdeki Benî Sakif kabilesinin Aklaf koluna mensuptur. Müslüman oluşuna dair kaynaklarda farklı bilgiler mevcuttur. Genel kabul ise 626 yılında Hendek Muharebesi sırasında veya muharebeden az süre sonra Mısır'a yaptığı bir seyahatin dönüşünde Müslüman olduğu yönündedir. Bu seyahat sırasında aynı kabileden olan sefer arkadaşlarından birkaç kişiyi öldürdüğü, kan davası sebebiyle Taif'e dönmeyerek Medine'ye gelerek Müslüman olduğu kaynaklarda yer alır.

Müslüman olduktan sonra, Hudeybiye Antlaşması görüşmelerine katılmıştır. Bu görüşmelerde Muhammed'i koruma görevini üstlenmiştir. Daha sonra ise Müslümanlarca gerçekleştirilen tüm askerî harekâtlara katılmıştır. Peygamber tarafından memleketinde bulunan Lat putunun yıkılması görevini yerine getiren iki komutandan biriydi. Okur-yazar olduğu için vahiy kâtipliği de yapmıştır. Muhammed'in Arap Yarımadası'ndaki kabilelere yazdığı bazı mektupları ve antlaşma metinlerini de yine o yazmıştır.

Mugire, peygamberin Mute için hazırladığı ordu içinde görevliyken, peygamberin hastalığını haber alınca Medine'ye dönmüştür. Peygamberin öldüğü Ayşe'nin odasında bulunan kişilerin de arasında bulunuyordu.

Halifeler dönemi

Mugire, peygamberin ölümünden sonraki günlerde yaşanan halife seçimindeki karışıklıkları önlemede önemli roller üstlenmiştir.^[1] Medine'nin ileri gelenleri yaptıkları toplantıda halifelik hakkının kendilerinde olduğunu ileri sürerek Sa'd bin Ubade'yi bu göreve getirme kararı almışlardı. Bunu haber alan Mugire, Ömer'i uyararak bu duruma müdahale etmesini istemiştir. O da Ebu Bekir ve aralarında Mugire'nin de bulunduğu kişilerle Medine ileri gelenlerinin toplantı yaptığı yere gitmiş, yapılan görüşmede Ebu Bekir'e biat edilmesi kararı alınmıştır. Başını Ali'nin çektiği biat etmeyenler grubu hakkında Ebu Bekir, aralarında Mugire'nin de bulunduğu siyasi yeteneği fazla olan sahabelere danışmıştır. Mugire, Haşimoğulları kabilesinin büyüğü Abbas'ın olaya müdahil olmasını ve Ali'yi ikna ederek biat etmesini tavsiye etmiştir. Ömer, Mugire bin Şu'be'nin Fars kölesi Ebû Lü'lüe tarafından Medine'de sabah namazında hançerle saldırıya uğrayarak ölmüştür.^[2]

Kaynakça