- el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal
İsimden isim yapan ekler İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal == İsimden isim yapan ekler ==
İsim soylu sözcüklerden yeni bir isim soylu sözcük yapan eklerdir. Yenioluşturulan sözcük genellikle eskisi ile yakın anlam ilişkisine sahiptir. - el:[1] söz-el, güz-el (göz kökünden)
- siz: su—suz, para—sız, ev—siz
- ci: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi
- sı: çocuk—su, ipek—si
- ce: Türk—çe, İngiliz—ce, Alman-ca (Eşitlik hâl eki -ce ile karıştırılmamalıdır.)
- daş: karın-daş > kardeş, çağ-daş, arka-daş, yol-daş, meslek-taş
- inci: üç-üncü, beş-inci
- lik: şeker-lik, kömür-lük, göz-lük, kulak-lık, dost-luk
- li: köy—lü, para—lı, ağaç—lı, Ankara-lı, ev-li
- da/de[2] göz-de, söz-de
| - er: üç-er, beş-er
- ki: yarın-ki, dün-kü
- msi: ekşi-msi, acı-msı, meyve-msi
- cil: ev-cil, et—çil, ben—cil, insan—cıl
- şın/cın: sarı—şın, yal-çın (yalt=sert), hır-çın (hır=kavga)
- sal: kum—sal
İsimden fiil yapan ekler İsim soylu sözcüklerden fiil yapan eklerdir.[3] - -la-,-le-: su-la, uğur-la, rahat-la, diş-le, iş-le, özet-le
- -al-,-el-: çoğ-al, az-al, dar-al, kör-el, düz-el
- -l-: doğru-l, sivri-l, eksi-l, ince-l
- -a-, -e-: kan-a, yaş-a, boş-a, tür-e, ben(i)z-e
- -ı-,-i-,-u-,-ü-: Bu ek, eski Türk yazı dillerinde kullanılan ve bugün bazı sözcüklerde donuklaşmış olarak bulunan bir ektir. uz-u-n, sak-ı-n, şak-ı
- -ar-,-er-: yaş-ar, mor-ar, kara-ar, sar(ı)-ar, yeş(il)-er
- -da-,-de-: fısıl-da, horul-da, gürül-de, hışıl-da, höpür-de
| - -t-: yön-(e)t, göz-(e)t
- -k-: gec-ik, bir-ik, göz-ük
- -msa-,-mse-: az-(ı)msa, ben-(i)mse,küçü(k)-mse, öz-(ü)mse
- -kır-,-kir-,-kur-,-kür-: fış—kır, hay—kır, çem-kir, tü-kür, süm-kür
- -lan-,-len-: yaş-lan, ev-len, ses-len
- -laş-,-leş-: güzel-leş, iyi-leş, yoğun-laş, katı-laş, sıvı-laş
- -sa-,-se-,-sı-,-si-,-su-,-sü-: su-sa, garip-se, önem-se, yad-sı,
| Fiilden isim yapan ekler Fiil kök veya gövdelerine gelerek isim, sıfat gibi isim soylu sözcükler veya fiilimsiler oluşturan eklerdir: - ce: düşün—ce, eğlen—ce
- ecek: giy-ecek, yak-acak, aç—acak, iç-ecek
- ak: yat—ak, kaç—ak, dur—ak
- aç: kaldır—aç, say—aç, ayır—aç
- ge: böl—ge, bil—ge, süpür—ge
- gi: sev—gi, çal—gı, as—kı, sil-gi, iç-ki
- giç: bil—giç, dal—gıç, başlan—gıç
- gin/kin: yor—gun, bil—gin, bez—gin, bit—kin, bas-kın, yay-gın
- i: yaz—ı, öl—ü, yap—ı, çat—ı, kok—u, doğ—u
- ici: yap—ıcı, gör—ücü, al—ıcı, sat—ıcı
- ik: kes—ik, aç—ık, göç—ük
- im: say—ım, seç—im, öl—üm, ölç—üm
- in: yığ—ın, ak—ın, tüt—ün, ek—in
| - inç: gül—ünç, sev—inç
- geç: yüz—geç, utan—gaç
- inti: kes—inti, çık—ıntı, dök—üntü
- ir: gel—ir, ok—ur
- er: gid-er, yaz-ar,
- iş: otur—uş, yürü—y-üş
- it: geç—it, yak—ıt, ölç—üt
- kan: çalış—kan, üret-ken, unut—kan, kay—gan
- ma: konuş-ma, dondur-ma (olumsuzluk eki -ma ile karıştırılmamalıdır.)
- mek:[4] ye-mek, çak-mak, git-mek, duy-mak (bkz. mastar)
- maç: bula-maç, yırt-maç
- mbaç: dola-mbaç, sakla-mbaç
- ti: belir—ti, kızar—tı
| Fiilden fiil yapan ekler Bir fiilden yeni bir fiil yapan eklerdir. - dir: bil-dir, gül-dür, yap-tır, koş-tur
- ele: kov-ala, silk-ele
- er: gid-er, çık-ar
- imse: duy-umsa, gül-ümse, an-ımsa
- in: gez-in, gör-ün, sev-in, taşı-n
| - r: kaç-ır, bat-ır, iç-ir, şaş-ır
- ş: gör-üş, uç-uş, gül-üş (Mastarlarla karıştırılmamalıdır.)
- t: uza-t, sap-ıt, kork-ut, üşü-t
- il: sev-il, kır-ıl, sat-ıl
| Bu şekilde üretilen yeni fiiller genellikle ilk fiille anlam bakımından yakından ilişkilidir: - görmek > görünmek, kovmak > kovalamak
Ancak bazı durumlarda orijinal fiilden oldukça farklı anlamlarda olabilirler: Kaynakça - ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Türkçedeki Eklerin Kökeni 29 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Prof. Dr. Vecihe Hatiboğlu. Çukurova Üniversitesi
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Yapım Eki Gibi Kullanılan Bulunma Durumu Eki[ölü/kırık bağlantı] Prof. Dr. Hamza Zülfikar
- ^ Günay Karaağaç, Türkçenin Dil Bilgisi
- ^ Yapım ekleri 18 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkçeciler.com.
|
---|
Fonetik | Sesler | |
---|
Ses uyumları | |
---|
Ses olayları | |
---|
|
|
---|
Kök ve ekler | Yapım ekleri | isimden isim yapan ekler • isimden fiil yapan ekler • fiilden fiil yapan ekler • fiilden isim yapan ekler |
---|
Çekim ekleri | |
---|
|
|
---|
Kelime bilgisi | Kelime türleri | |
---|
Anlamına göre kelimeler | |
---|
Yapısına göre kelimeler | |
---|
tamlamalar | |
---|
|
|
---|
Cümle bilgisi | Cümlenin ögeleri | |
---|
Anlamına göre cümleler | |
---|
Yapısına göre cümleler | |
---|
Ögelerinin dizilişine göre cümleler | |
---|
Yüklemin cinsine göre cümleler | |
---|
|
---|
Anlatım | |
---|
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |