Emil Paul Tscherrig

Emil Paul Tscherrig
kardynał diakon
Ilustracja
Herb duchownego Spes mea Christus
Chrystus jest moją nadzieją
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1947
Unterems, Szwajcaria

Nuncjusz apostolski we Włoszech i San Marino
Okres sprawowania

2017–2024

Nuncjusz apostolski w Argentynie
Okres sprawowania

2012–2017

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

11 kwietnia 1971

Nominacja biskupia

4 maja 1996

Sakra biskupia

27 czerwca 1996

Kreacja kardynalska

30 września 2023
Franciszek

Kościół tytularny

św. Józefa przy Via Trionfale

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

27 czerwca 1996

Konsekrator

Angelo Sodano

Współkonsekratorzy

Henri Schwery
Norbert Brunner

Konsekrowani biskupi
Ángel Fernández Artime 20 kwietnia 2024
Giordano Piccinotti 20 kwietnia 2024
Współkonsekrowani biskupi
Héctor Zordán 28 maja 2017

Emil Paul Tscherrig (ur. 3 lutego 1947 w Unterems) – szwajcarski duchowny katolicki, arcybiskup, nuncjusz apostolski we Włoszech i San Marino w latach 2017–2024, kardynał diakon od 2023.

Życiorys

11 kwietnia 1971 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Sion. W 1974 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.

4 maja 1996 został mianowany przez Jana Pawła II nuncjuszem apostolskim w Burundi oraz arcybiskupem tytularnym Voli. Sakry biskupiej 27 czerwca 1996 r. udzielił mu ówczesny Sekretarz Stanu Angelo Sodano.

Następnie w 2000 został przedstawicielem Watykanu w Trynidadzie i Tobago. Równocześnie został nuncjuszem akredytowanym w innych krajach regionu Małych Antyli: na Bahamach, Dominice, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadynach, Antigua i Barbudzie, Barbadosie, Jamajce, Grenadzie i w Surinamie i Gujanie.

22 maja 2004 został przeniesiony do nuncjatury w Korei, z akredytacją również w Mongolii.

Od 22 stycznia 2008 pełnił funkcję nuncjusza w Szwecji, Danii, Norwegii, Finlandii i Islandii.

5 stycznia 2012 został mianowany nuncjuszem apostolskim w Argentynie[1].

12 września 2017 został mianowany nuncjuszem apostolskim we Włoszech i San Marino[2], urząd ten sprawował do 11 marca 2024[3].

9 lipca 2023 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił jego nominację kardynalską[4]. Na konsystorzu 30 września 2023 został kreowany kardynałem diakonem i uzyskał diakonię San Giuseppe in Via Trionfale[5]. 18 maja 2024 został nominowany przez papieża Franciszka członkiem Dykasterii ds. Ewangelizacji w Sekcji ds. Pierwszej Ewangelizacji i Nowych Kościołów partykularnych oraz Dykasterii ds. Biskupów[6].

Przypisy

  1. NOMINA DEL NUNZIO APOSTOLICO IN ARGENTINA [online], press.vatican.va [dostęp 2022-04-30] .
  2. Nomina del Nunzio Apostolico in Italia e nella Repubblica di San Marino [online], press.vatican.va [dostęp 2022-04-30] .
  3. Apostolic Nunciature to Italy [online], GCatholic [dostęp 2024-03-11] .
  4. Pope Francis announces Consistory for creation of new Cardinals. vaticannews. [dostęp 2023-07-09]. (ang.).
  5. Assignation of Titles and Deaconries to the new Cardinals. Stolica Apostolska. [dostęp 2023-09-30]. (ang.).
  6. Nomina di Membri dei Dicasteri per l’Evangelizzazione e per i Vescovi [online], press.vatican.va [dostęp 2024-05-18] .

Linki zewnętrzne

  • Emil Paul Tscherrig [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-02-13]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Szwajcarscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Pronuncjusze apostolscy
Nuncjusze apostolscy
  • p
  • d
  • e
Delegaci apostolscy
Nuncjusze apostolscy
  • p
  • d
  • e
Delegaci apostolscy
Internuncjusze apostolscy
Nuncjusze apostolscy
  • p
  • d
  • e
  • Od 1995 nuncjusz apostolski we Włoszech akredytowany jest również w San Marino
  • p
  • d
  • e
Delegaci apostolscy w Skandynawii
Nuncjusze apostolscy w Szwecji
  • p
  • d
  • e
Kardynał
biskup
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
prezbiter
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
diakon
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Powiązane
byli
kardynałowie

Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat

  • VIAF: 478159234395203371481, 501159234786103372747