Katedra w Tuluzie
| archikatedra | |||||||||||||||||||
 Widok na katedrę z północnego zachodu | |||||||||||||||||||
| Państwo |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Tuluza | ||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Archidiecezja | Tuluzy | ||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | 26 grudnia | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Tuluzy  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Francji  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Oksytanii  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Górnej Garonny  | |||||||||||||||||||
 43°35′59,6″N 1°27′00,0″E/43,599889 1,450000 | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||
Katedra w Tuluzie (właściwie Archikatedra pw. św. Szczepana, fr. Cathédrale Saint-Étienne de Toulouse) – rzymskokatolicka archikatedra w Tuluzie, w regionie Oksytania.
Historia
Pierwszy kościół na miejscu obecnej katedry wzniósł w V wieku św. Saturnin. W 844 roku świątynia została podniesiona do rangi katedry[1]. Pierwotnie kościół miał trzy nawy, które na początku XIII wieku złączono w jedną poprzez zburzenie filarów i zbudowanie nowego sklepienia. Z tamtego kościoła zachowały się jedynie trzy przęsła nawy[2].
W 1270 roku Bertrand de l'Isle-Jourdain został mianowany przez papieża Klemensa IV biskupem Tuluzy. Już w pierwszym roku sprawowania urzędu rozpoczął rozbudowę katedry. Zaczęła się budowa nowej, trójnawowej części świątyni. Prace budowlane znacznie spowolniła śmierć Bertranda w 1286 roku. W 1317 roku biskupstwo zostało podniesione do rangi archidiecezji[3].
W pierwszej połowie XIV wieku sklepiono kaplice oraz obejście, w 1518 roku wzniesiono zakrystię. Arcybiskup Jean d'Orléans zwiększył przypory w celu podwyższenia sklepienia. Planował również budowę transeptu, która została przerwana i nigdy nie wznowiona przez śmierć Jeana. W 1592 roku ukończono budowę i konsekrowano katedrę[3].
9 grudnia 1609 roku pożar strawił większość korpusu nawowego. Konserwacją oraz odbudową świątyni kierował Pierre Levesville. W 1670 roku ukończono ołtarz główny, który projektowali wspólnie Pierre Mercier oraz Gervais Drouet, w 1727 roku ołtarz wzbogacono o figury ewangelistów dłuta Marca Arcisa[3].
W związku z rewolucją francuską w 1794 roku katedra została wyłączona z użytku, w 1799 roku rozebrano krużganki, a katedra, nie konserwowana, zaczęła popadać w ruinę. Katedrę otwarto ponownie w 1801 roku. W latach 1848–1868 odbywała się restauracja bocznych kaplic według projektów Jacquesa-Jeana Esquié. W latach 10. XX wieku planowano dokończyć katedrę poprzez zburzenie starej nawy, do czego ostatecznie nie doszło[3]. Od 2010 roku trwa renowacja kaplic bocznych[4].
Galeria
-
Fasada katedry -
Portal główny -
Korpus nawowy -
Wnętrze -
Ołtarz główny
Przypisy
- ↑ Cathédrale Saint-Etienne [online], Paroisses Cathédrale Toulouse, 1 września 2016 [dostęp 2021-02-16] (fr.).
- ↑ Toulouse (cathédrale St-Etienne) - France - Pays, villes, lieux - FR - orgues-et-vitraux [online], Orgues et Vitraux [dostęp 2021-02-16] (fr.).
- ↑ a b c d cathedrale [online], www.archives.toulouse.fr [dostęp 2021-02-16] (fr.).
- ↑ Cathédrale de Toulouse. Restauration de six chapelles du choeur et étude de la nef Raymondine [online], www.culture.gouv.fr [dostęp 2021-02-16] .
