Rafael Osuna

Rafael Herrera Osuna
Państwo

 Meksyk

Data i miejsce urodzenia

15 września 1938
Meksyk

Data i miejsce śmierci

4 czerwca 1969
Salinas Victoria

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1958

Zakończenie kariery

1969

Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu

1

Roland Garros

4R (1964)

Wimbledon

QF (1962, 1964, 1965)

US Open

W (1963)

Gra podwójna
Wimbledon

W (1960, 1963)

US Open

W (1962)

Rafael Herrera Osuna (ur. 15 września 1938 w Meksyku, zm. 4 czerwca 1969 w Salinas Victoria) – meksykański tenisista.

Kariera tenisowa

Jest uznawany za najwybitniejszego zawodnika w historii tenisa meksykańskiego. Zdobył jeden tytuł wielkoszlemowy w grze pojedynczej, wygrywał również w deblu. W 1963 roku zwyciężył w mistrzostwach USA (późniejszy turniej US Open), pokonując w finale Franka Froehlinga III 7:5, 6:2, 6:4; grze Froehlinga.

W latach 1961–1963 wystąpił w trzech kolejnych finałach gry podwójnej mistrzostw USA. Jego partnerem był Antonio Palafox, również Meksykanin. We wszystkich tych finałach para Osuna–Palafox zmierzyła się z Amerykanami Ralstonem i McKinleyem. W 1961 roku zwyciężyła para amerykańska, rok później meksykańska; w 1963 ponownie wygrali Ralston i McKinley, mimo że Meksykanie mieli w piątym secie finału piłkę meczową.

Z jego nazwiskiem są związane jedyne zwycięstwa Meksyku w turnieju wimbledońskim w grze podwójnej. W 1960 roku, z Ralstonem w parze, pokonali w finale Mike'a Daviesa i Bobby'ego Wilsona 7:5, 6:3, 10:8. Osuna miał wtedy 21 lat, Ralston 17; byli nierozstawieni w turnieju i stanowili jedną z najmłodszych triumfujących par w historii Wimbledonu. W 1963 roku para Osuna–Palafox pokonała w finale Pierre'a Darmona i Jeana-Claude Barclaya.

Osuna wygrywał także inne turnieje i przez kilka lat był notowany w ścisłej czołówce światowej. W ocenie specjalistów był najlepszym graczem sezonu 1963.

Obok występów indywidualnych, startował w Pucharze Davisa. Debiutował w maju 1958 roku i występował do końca życia, osiągając bilans 42 wygranych meczów i 23 porażek. W 1962 roku był uczestnikiem awansu Meksyku do finału Pucharu Davisa; w ostatecznej rozgrywce Meksykanie ulegli Australijczykom w grudniu w Brisbane. Osuna przegrał zarówno obie gry pojedyncze (z Rodem Laverem i Neale'em Fraserem), jak i debla w parze z Palafoxem (przeciw Laverowi i Royowi Emersonowi); finał zakończył się wynikiem 5:0 dla Australii.

Również z reprezentacją Australii Rafael Osuna rozegrał swój ostatni mecz w Pucharze Davisa. W maju 1969 roku w mieście Meksyk nastąpił udany rewanż za porażkę w finale kilka lat wcześniej. Osuna tym razem wygrał wszystkie swoje mecze, pokonując w singlu Raya Ruffelsa i Billa Bowreya oraz w deblu – w parze z Vicentem Zarazuą – Johna Alexandra i Phila Denta. Tym samym meczem zakończył swoją wieloletnią pracę kapitan Australijczyków Harry Hopman.

Kilka tygodni potem Osuna zginął w katastrofie lotniczej pod Salinas Victoria w stanie Nuevo León[1].

W 1979 roku został pośmiertnie przyjęty do międzynarodowej tenisowej galerii sławy[1].

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1–0)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 1963 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Stany Zjednoczone Frank Froehling 7:5, 6:4, 6:2

Gra podwójna (3–2)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1960 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone Dennis Ralston Wielka Brytania Mike Davies
Wielka Brytania Bobby Wilson
7:5, 6:3, 10:8
Finalista 1. 1961 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Meksyk Antonio Palafox Stany Zjednoczone Chuck McKinley
Stany Zjednoczone Dennis Ralston
3:6, 4:6, 6:2, 11:13
Zwycięzca 2. 1962 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Meksyk Antonio Palafox Stany Zjednoczone Chuck McKinley
Stany Zjednoczone Dennis Ralston
6:4, 10:12, 1:6, 9:7, 6:3
Zwycięzca 3. 1963 Wimbledon, Londyn Trawiasta Meksyk Antonio Palafox Francja Jean-Claude Barclay
Francja Pierre Darmon
4:6, 6:2, 6:2, 6:2
Finalista 2. 1963 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Meksyk Antonio Palafox Stany Zjednoczone Chuck McKinley
Stany Zjednoczone Dennis Ralston
7:9, 6:4, 7:5, 3:6, 9:11

Przypisy

  1. a b Rafael Osuna [online], International Tennis Hall of Fame [dostęp 2018-03-02] .

Bibliografia

  • Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-29]  (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-29]  (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-29]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych
  • p
  • d
  • e
Triumfatorzy US Open w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
  • p
  • d
  • e
Triumfatorzy US Open w grze podwójnej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
  • p
  • d
  • e
Triumfatorzy Wimbledonu w grze podwójnej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000